tag:blogger.com,1999:blog-7618691296092051507.post6123842853000438448..comments2024-03-27T17:38:13.215+02:00Comments on V for VALIS: Τα Φάρμακα Των ΦτωχώνEliashttp://www.blogger.com/profile/15006996975439612683noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-7618691296092051507.post-42370531409273598022012-10-10T00:48:33.718+03:002012-10-10T00:48:33.718+03:00Η θρησκεία ορίζει η ίδια σχέσεις εξουσίας και εκμε...<i>Η θρησκεία ορίζει η ίδια σχέσεις εξουσίας και εκμετάλλευσης (ανάμεσα στο ιερατείο και στο ποίμνιο). Πολύ πιο παλιές από τις καπιταλιστικές. Τις πρώτες στη χαραυγή της προϊστορίας, πιθανότατα</i><br /><br />Στη χαραυγή της προϊστορίας και για αμέτρητες χιλιετίες αργότερα, δεν πρέπει να υπήρχε καν διαχωρισμός μεταξύ ιερατείου και ποίμνιου. Αυτός ο καταμερισμός της θρησκευτικής εργασίας, πρέπει να είναι πάρα πολυ νεότερος - ίσως ούτε καν στη 2η χιλιετία π.Χ., πιστεύω ότι άρχισε να συστηματοποιείται μόλις στην 1η χιλιετία π.Χ.Eliashttps://www.blogger.com/profile/15006996975439612683noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7618691296092051507.post-18257292137515343532012-10-10T00:35:02.459+03:002012-10-10T00:35:02.459+03:00Μ' αυτό το ερώτημα ασχολήθηκε έντονα ο Βέμπερ ...Μ' αυτό το ερώτημα ασχολήθηκε έντονα ο Βέμπερ στην <i>Κοινωνιολογία της Θρησκείας</i> και μελέτησε έναν ωκεανό ιστορικών πηγών. Ανάμεσα στ' άλλα, τόνιζε ότι η θρησκεία καταναλώνεται από όλη την κοινωνία, όμως τα διαφορετικά κοινωνικά στρώματα θρησκεύονται και με διαφορετικό τρόπο. Συγκεκριμένα, οι κοινωνικώς προνομιούχοι δεν θέλουν απλώς να νιώθουν τυχεροί ή οικογενειακώς ευνοημένοι, θέλουν και να νιώθουν ότι <i>αξίζουν τα προνόμιά τους</i> για κάποιον λόγο. Οπότε χρησιμοποιούν τη θρησκεία κατ' αυτόν τον τρόπο. Να, δες <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Max_Weber#Theodicy_of_Fortune_and_Misfortune" rel="nofollow">εδώ</a>: <br />There is a separation of different theodicies with regard to class. "Theodicies of misfortune tend to the belief that wealth and other manifestations of privilege are indications or signs of evil ... In contrast, theodicies of fortune emphasise the notion that privileges are a blessing and are deserved". Weber also writes that "the affluent embrace good fortune theodicies, which emphasise that prosperity is a blessing of God ... [while] theodices of misfortune emphasise that affluence is a sign of evil and that suffering in this world will be rewarded in the next"<br /><br />Εδώ μπορείς να δεις την <a href="http://ironprison.blogspot.com/2011/10/blog-post.html" rel="nofollow">Επί του Στάνφορντ Ομιλία</a> και τον ρόλο της στη νομιμοποίηση της προνομιακής θέσης τόσων καλόπαιδων της μεσαίας τάξης ("δεν έχω χρήματα επειδή κατάγομαι από ευκατάστατη οικογένεια, σπούδασα σε καλό πανεπιστήμιο, έγινα γιατρός / δικηγόρος / μάνατζερ κ.λπ., έχω χρήματα επειδή ακολούθησα την καρδιά μου, όπως δίδαξε και ο Στιβ Τζομπς, οπότε στο τέλος όλες οι τελείες ενώθηκαν στη ζωή μου")<br /><br />Οι παρατηρήσεις του Μαρξ για τη θρησκεία ήταν σίγουρα ελλιπείς. Πάντως, αν στη σκέψη του αντικαταστήσεις το "θρησκεία" με το "μεταθανάτιος θεοδικία" (θα ανταμοιφθώ στον άλλο κόσμο), τότε είναι ωραίος. Και τόνιζε ότι το θέμα δεν είναι τόσο το κοινωνικό αναλγητικό, όσο οι δομές που γενάνε την ανάγκη του. Eliashttps://www.blogger.com/profile/15006996975439612683noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7618691296092051507.post-3753973712441804592012-10-09T23:39:17.417+03:002012-10-09T23:39:17.417+03:00δεν είχε δίκιο όμως και γενικά η μαρξιστική ανάλυσ...δεν είχε δίκιο όμως και γενικά η μαρξιστική ανάλυση της θρησκείας καταρρέει μόλις επικαλεστούμε την ύπαρξη πάρα πολύ θρήσκων μελών της (κατά Μαρξ) άρχουσας καπιταλιστικής τάξης. Αυτοί δηλαδή γιατί να θέλουν να την παλέψουν με την αδικία; Λόγω τύψεων;<br /><br />Η θρησκεία ορίζει η ίδια σχέσεις εξουσίας και εκμετάλλευσης (ανάμεσα στο ιερατείο και στο ποίμνιο). Πολύ πιο παλιές από τις καπιταλιστικές. Τις πρώτες στη χαραυγή της προϊστορίας, πιθανότατα.<br />J95https://www.blogger.com/profile/12340652007713733030noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7618691296092051507.post-48223781936337959482012-10-08T22:39:40.988+03:002012-10-08T22:39:40.988+03:00Ναι, κάπως έτσι τον διαβάζω κι εγώ, το όπιο τότε θ...Ναι, κάπως έτσι τον διαβάζω κι εγώ, το όπιο τότε θεωρείτο περισσότερο φάρμακο παρά ναρκωτικό. Π.χ. "τα όνειρα είναι το LSD των φτωχών". Οι πλούσιοι μπορούν να αγοράζουν όπιο/LSD, οι φτωχοί βολεύονται με φτηνότερα προϊόντα. <br /><br />Νομίζω όμως ότι το κλειδί είναι η φράση: <i>Criticism has plucked the imaginary flowers on the chain not in order that man shall continue to bear that chain without fantasy or consolation, but so that he shall throw off the chain and pluck the living flower</i>Eliashttps://www.blogger.com/profile/15006996975439612683noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7618691296092051507.post-19742665283108718442012-10-08T20:33:59.250+03:002012-10-08T20:33:59.250+03:00νομίζω το κλειδί για την κατανόηση της επίμαχης φρ...νομίζω το κλειδί για την κατανόηση της επίμαχης φράσης είναι ότι τότε το όπιο δε θεωρούνταν κακό. Δεν το λέει δλδ με την ίδια αηδία που διαβάζεται σήμερα. Πιθανόν εννοεί ότι αν είχαν λεφτά θα έπαιρναν όπιο όπως ο καλός κόσμος, αντί να τα κουτσοβολεύουν με θρησκεία. J95https://www.blogger.com/profile/12340652007713733030noreply@blogger.com