Όπως όλοι ξέρουμε, η αστρολογία είναι μια κοροϊδία, απάτη, μύθευμα, άχρηστο κατάλοιπο από τους αιώνες της δεισιδαιμονίας, σωστά;
Μμμ... δεν είμαι σίγουρος, μακάρι η ζωή να ήταν τόσο απλή.
Ας πιάσουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Για τη σύγχρονη αστρολογία υπάρχουν δύο περίφημες κριτικές του Αντόρνο: Theses Against Occultism (1946-7) και κυρίως το The Stars Down to Earth (1953). Τι λέει, λοιπόν, με δυο λόγια; Ότι η αστρολογία επιτυγχάνει αυτό που οι παραδοσιακές θρησκείες πλέον δεν μπορούν: εσωτερικεύει την κυριαρχία και συσκοτίζει τη συνείδηση ώστε να μη διακρίνει τις υλικές, οικονομικές αιτίες. Ένα παράδειγμα: πάνε κάπου οκτώ χρόνια που διάβασα μια έρευνα ενός αμερικανού δημοσιογράφου, δεν μπορώ να βρω πλέον το σχετικό paper. Ο τύπος μελέτησε συστηματικά τις αστρολογικές στήλες περιοδικών που απευθύνονταν σε αγοραστές χαμηλού εισοδήματος – ας πούμε, σαν τη Ραδιοτηλεόραση – σε αντιδιαστολή με τις αστρολογικές στήλες περιοδικών που απευθύνονταν σε πιο καλοστεκούμενους αγοραστές – ας πούμε, σαν το Esquire. Βρήκε λοιπόν ότι οι αστρολόγοι των πρώτων έτειναν να συμβουλεύουν τους αναγνώστες: «προσέξτε τα έξοδά σας», «κάντε οικονομία», «μη σπαταλάτε» κ.λπ. Αντίθετα, οι αστρολόγοι των δεύτερων έτειναν πολύ περισσότερο να συμβουλεύουν: «κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας», «πραγματοποιήστε αυτό το ταξίδι που πάντα ονειρευόσασταν», «χαλαρώστε και μη νοιάζεστε για τα χρήματα» κ.λπ. Ανέλυσε τα ευρήματά του και διαπίστωσε ότι η διαφορά ήταν πέραν του στατιστικά σημαντικού• συνθηματικά λοιπόν: οι λαϊκοί αστρολόγοι προτρέπουν για οικονομία, ενώ οι αστρολόγοι της μεσαίας τάξης προτρέπουν για κατανάλωση. Οι ταξικές διαφορές χαραγμένες στις ουράνιες σφαίρες. Σχεδόν ακούει κανείς τον Αντόρνο να επικροτεί ικανοποιημένος.
Τελειώσαμε λοιπόν με την αστρολογία; Αυτό ήταν, τα είπαμε όλα;
Όχι, κάτι παραμένει στο φινάλε. Διότι όταν κάποιος δηλώνει π.χ. «ως Κριός είμαι ξεροκέφαλος», κανείς δεν ξέρει τις εσωτερικές του διεργασίες. Μπορεί να το εννοεί με τη στενόμυαλη έννοια, να πιστεύει δηλαδή ότι έχει καταδικαστεί δια βίου σε αυτοκαταστροφικό πείσμα επειδή έτυχε να γεννηθεί Κριός• μπορεί όμως, αντίθετα, να καλύπτεται πίσω από το άλλοθι του Κριού για να δικαιολογήσει τις πεισματικές αντιδράσεις, που ούτως ή άλλως θα είχε σε συγκεκριμένες βιοτικές περιστάσεις. Αν δεν είχε έρθει σε επαφή με τη αστρολογία, θα δικαιολογούσε ενδεχομένως το πείσμα του π.χ. με το αρβανίτικο αίμα του ή με τη μανιάτικη καταγωγή του. Διαβάζω εδώ τα αποτελέσματα μιας έρευνας που έκανε η Μπρίτζετ Μακένι-Κοστέλο από το πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια: ο κόσμος χρησιμοποιεί την αστρολογία σαν εργαλείο πλοήγησης στη ζωή του, για να χαράξει στρατηγικές δράσεις και διαπροσωπικής αλληλεπίδρασης, για να κατασκευάσει και να προβάρει τον εαυτό του, καθώς επίσης και για να χειριστεί τα συναισθήματά του. Ειδικά οι γυναίκες, που τραβάνε μεγαλύτερο συναισθηματικό και κοινωνικό ζόρι, και οι άνθρωποι μειωμένης κοινωνικής δύναμης. Ο κόσμος επίσης χρησιμοποιεί την αστρολογία και για να αμφισβητήσει την ηγεμονική επιστήμη.
Το κοινό της αστρολογίας δεν είναι πρόβατα, παθητικοί δέκτες! Είναι ενεργοί χρήστες που τη χρησιμοποιούν για ψυχολογικούς αλλά και κοινωνικούς σκοπούς. Κάποιος μπορεί να το κάνει για να διαλέξει ρόλους, να βρει αυτόν που του ταιριάζει περισσότερο. Κάποιος άλλος τη χρησιμοποιεί για να κατατάξει στο κουτάκι του Σκορπιού, του Ταύρου, του Λέοντα κ.λπ. έναν καινούργιο άνθρωπο στη ζωή του, να αρχίσει έτσι να χτίζει μια ερμηνεία γι’ αυτόν. Κάποια γυναίκα μπορεί να ψάχνει την ερωτική της υπογραφή – είναι πιστή Πηνελόπη, επικίνδυνη Μάτα Χάρι, μοιραία Ιουλιέτα ή μήπως η Κόκκινη Γυναίκα της Βαβυλώνας; – και να υπογραμμίζει με την αστρολογία την επιλογή της. Κάποιος άντρας βρίσκει στην αστρολογία την πρόφαση που έψαχνε για να ξεκινήσει την προσωπική του επανάσταση και να πάψει πια να νοιάζεται για τη γνώμη των άλλων. Μπορούμε τώρα να ξαναδιαβάσουμε την έρευνα του αμερικανού δημοσιογράφου που προανέφερα: είναι η λαϊκή αστρολογία που επιχειρεί να πείσει τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα ότι η πενιχρή αγοραστική τους δυνατότητα αποτελεί θέλημα των άστρων («συσκότιση της συνείδησης», κατά Αντόρνο); Ή μήπως το αντίστροφο, είναι τα λαϊκά στρώματα που χρησιμοποιούν την αστρολογία ως αγχολυτικό κι επικυρώνουν με την αυθεντία των άστρων την οικονομία που, ούτως ή άλλως, είναι αναγκασμένα να κάνουν; Νομίζω ότι όποιος θέλει να απευθυνθεί στις μάζες, θα πρέπει να προβληματιστεί γύρω από αυτά τα θέματα και να μην έχει άκαμπτες απόψεις. Ξεχάσαμε όμως το τελευταίο από τα συμπεράσματα της δρ. Μακένι-Κοστέλο:
Το περιοδικό Time του 1941 ενημέρωνε εδώ για μια αστρονομική επιτροπή στην Αμερική της εποχής, που θρηνολογούσε για την ολοένα αυξανόμενη απήχηση της αστρολογίας. Επί τούτου, η επιτροπή σχεδίαζε επίθεση σε δύο μέτωπα: καμπάνια προκειμένου να ενισχυθούν οι αντι-αστρολογικοί νόμοι (!) όλων των Πολιτειών και προτροπή στους επιστήμονες, «κατά τα καθήκοντά τους προς τη δημοκρατία», να εξηγούν στο κοινό ότι η αστρολογία δεν έχει καμία επιστημονική βάση και δεν επβεβαιώνεται από τη στατιστική. Χαριτολογώντας το περιοδικό προέβλεπε μπελάδες για την αστρολογία• ο αναγνώστης ας κρίνει πόσο μέσα έπεσε και πόσο επιτυχημένο ήταν το έργο της επιτροπής. Αργότερα, ο γνωστός Καρλ Σέιγκαν (Carl Sagan) προσπάθησε με τη σειρά του να κλείσει οριστικά το κεφάλαιο «αστρολογία», την οποία έβλεπε αποκλειστικά ως μια ψευδαίσθηση που προκαλείται από την έλλειψη επιστήμης. Θεωρούσε ότι αν διαφωτίσει τον κόσμο για τη δύναμη της βαρύτητας, τα αστέρια νετρονίων, τις ιδιότητες της ύλης κ.λπ., τότε αυτός θα συνειδητοποιούσε την πλάνη της αστρολογίας και θα επέστρεφε στο σωστό δρόμο της επιστήμης• ο αναγνώστης ας κρίνει και τη δική του επιτυχία επίσης. Το έργο του Σέιγκαν σήμερα συνεχίζει ο Ρίτσαρντ Ντόκινς, ο οποίος παρατηρεί με πικρία ότι πωλούνται πολύ περισσότερα βιβλία αστρολογίας παρά αστρονομίας. Καμία έκπληξη: η ενοχλητική πραγματικότητα συνηθίζει να μην κάνει το χατίρι των φωτισμένων σοφών, των αποκλειστικών μετόχων της εταιρείας Έσχατη Αλήθεια Ε.Π.Ε., και να τους βγάζει από τα ρούχα τους με την «ανωριμότητα» και την «οπισθοδρομικότητα» του απλού κόσμου.
Κακά τα ψέμματα: όλοι εμείς οι σπουδαγμένοι είμαστε μέλη μιας καλοστεκούμενης μειοψηφίας, καθότι η ακαδημαϊκή εκπαίδευση, όπως και να το κάνουμε, απευθύνεται περισσότερο στα ανώτερα παρά στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Ναι, ακόμα και στην Ελλάδα. Όλοι εμείς που βγάλαμε μια σχολή, σημαίνει ότι μπορούσαμε να το αντέξουμε οικονομικά, καθώς επίσης κι ότι είχαμε το περιθώριο για την απαιτούμενη μελέτη, δε χρειαζόταν να δουλεύουμε 8ωρο κάθε μέρα από τα είκοσί μας. Υπάρχουν φυσικά εξαιρέσεις, όμως ο κανόνας είναι αυτός – ναι, ακόμα και στην Ελλάδα. Οι εκπρόσωποι της επιστήμης είμαστε κομισάριοι ενός τυραννικού καθεστώτος, που διατρανώνουμε την υπεροχή μας σε σχέση με τους ακατάρτιστους μουζίκους, όλους αυτούς που δεν είχαν το κίνητρο, τα χρήματα, τον χρόνο και το καθαρό μυαλό να βγάλουν μια πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Είμαστε κατεστημένο.
Πηγαίνουμε λοιπόν με την έπαρση της αστρονομίας, της στατιστικής και της σύγχρονης φυσικής μας στους αστρόπληκτους για να αντικρούσουμε την πλάνη τους παραβλέποντας το πιο σημαντικό: ότι όλοι αυτοί είναι πιόνια στο κοινωνικό παιχνίδι, άγονται και φέρονται από τη ζωή και ψάχνουν έναν τρόπο να το παλαίψουν. Δεν τον ενδιαφέρει τον άλλον η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην επιστήμη και την ψευδοεπιστήμη! Έναν τρόπο να τα βγάλει πέρα στη ζωή του θέλει, μια πρόφαση να εκφράσει τον εαυτό του, ένα πρόσχημα να τακτοποιήσει κάπως τον μη-ελέγξιμο κόσμο γύρω του, μια μέθοδο να αντιμετωπίσει το κακότροπο αφεντικό, τους πιεστικούς συγγενείς, όλους τους ανθρώπους του.
Ο Αντόρνο είναι πολύ εύστοχος όταν επισημαίνει ότι οι αστρολογικές στήλες ανάγουν π.χ. το θέμα της υγείας στα καπρίτσια των άστρων, αποσιωπώντας έτσι τη διαφορετική πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας που έχει κάποιος ανάλογα με τη θέση του στην κοινωνική πυραμίδα. Αυτή όμως είναι μόνο η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη είναι πως ό,τι βγήκε από τον τόρνο του Αντόρνο προϋποθέτει ένα ακροατήριο άβουλο, που υποβάλλεται σε ομαδική ύπνωση, καταπίνει αμάσητα τα προϊόντα της μαζικής κουλτούρας και τα συμπαραδηλούμενά της. Όμως ο κόσμος δεν είναι τόσο χαζός! Καταλαβαίνει και ψυχανεμίζεται πολλά, χρησιμοποιεί ενεργητικά τη μαζική κουλτούρα, την κόβει και τη ράβει στα μέτρα του – συχνά με τρόπους που κανένας Αντόρνο δε φανταζόταν. Κάτι από την έπαρση του επιστήμονα-κομισάριου αντανακλάται κι εδώ, στις υπόρρητες απαξιώσεις κάποιων ελιτιστών διανοούμενων της μεσαίας τάξης, που μιλάνε κι αυτοί στο πόπολο σαν τον ναυαγοσώστη.
Οπότε λοιπόν, έχω μια πρόταση για όλους εμάς τους επιστήμονες-κομισάριους που επιχειρούμε να διαφωτίσουμε τον ακατάρτιστο μουζίκο περί της αστρολογίας. Υπάρχει τρόπος. Όχι όμως εξηγώντας του για την ελλειπτική και τους νόμους του Κέπλερ, όχι έτσι. Πιστεύω ότι θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικό αν του δίναμε τη μισή μας περιουσία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο αστρόπληκτος θα αποκτήσει καινούργιες δυνατότητες στη ζωή, θα γίνει ίσως λιγότερο πιόνι και πολύ πιθανόν να πάψει πλέον να χρειάζεται την παλιά του νοηματοδότηση – δηλαδή, την αστρολογία. Έτσι μάλιστα.
Ποιο είναι όμως το κοινό της αστρολογίας; Όλη η κοινωνία! Ναι, ακόμα και οι πλούσιοι• ναι, ακόμα και οι μορφωμένοι. Πιο συγκεκριμένα: η πίστη στην αστρολογία είναι περισσότερο έντονη στις γυναίκες και στις μειονότητες, συσχετίζεται αρνητικά με το εισόδημα και τη μόρφωση, πάντως διαχέεται σε όλο τον κοινωνικό ιστό. Όλα αυτά βέβαια από έρευνες στην Αμερική, διότι «Ελλάδα» και «έρευνα» είναι αμοιβαίως αποκλειόμενες έννοιες.
Η αστρολογία λοιπόν είναι σαν την παχυσαρκία και το διαζύγιο: και τα τρία καταναλώνονται κυρίως από χαμηλά κοινωνικά στρώματα. Όσο αυξάνει το εισόδημα, τόσο μειώνεται η πιθανότητα παχυσαρκίας, τα ποσοστά διαζυγίου και η πίστη στην αστρολογία, όμως δεν αποτελεί προϊόν αποκλειστικά για λαϊκή κατανάλωση. Τα χαμηλά στρώματα την καταναλώνουν περισσότερο και, το πιο σημαντικό, την καταναλώνουν διαφορετικά:
Ο Μαρξ θεωρούσε ότι η θρησκεία είναι το όπιο του λαού. Χρειάστηκε να έρθει αργότερα ο Μαξ Βέμπερ για να ξεκινήσει μια πιο ολοκληρωμένη έρευνα γύρω από τη θρησκεία και τις λειτουργίες της: εκτός από κοινωνικό όπιο, είναι και κοινωνικό τσιμέντο, ενώ αποτελεί προϊόν που καταναλώνεται από όλη την κοινωνία, όχι μόνο από τα λαϊκά στρώματα. Απλώς, τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα τη χρησιμοποιούν αλλιώς. Άλλος ο χριστιανισμός του πρίγκηπα κι άλλος ο χριστιανισμός του ζητιάνου. Στην Κοινωνιολογία της Θρησκείας, ο Βέμπερ κατέδειξε ότι για τα ανώτερα στρώματα δεν αρκεί που απολαμβάνουν υψηλό κοινωνικό στάτους• θέλουν να νιώθουν επιπλέον ότι τους αξίζει αυτό το στάτους, δεν το απόκτησαν τυχαία. Ο χριστιανισμός κι οι υπόλοιπες οργανωμένες θρησκείες έπαιξαν ιστορικά αυτόν τον ρόλο, παρείχαν ερμηνεία στους κοινωνικά ισχυρούς ώστε αυτοί να νιώθουν ότι αξίζουν τα προνόμιά τους. Κάτι αντίστοιχο μπορούμε να πούμε ότι συμβαίνει σήμερα με την αστρολογία, αν θυμηθούμε την έρευνα του αμερικανού δημοσιογράφου: τα ίδια τα ζώδια προτρέπουν τους αναγνώστες περιοδικών τύπου Esquire να απολαύσουν τη μεσοταξική τους κατανάλωση. Είναι θέλημα Θεού αστέρων.
Η αστρολογία λοιπόν είναι κάτι που αφορούσε τον Ρίγκαν, τον Γιέλτσιν, τον Ντε Γκολ, τον Μιτεράν και τον Ανδρέα επί Μιμής, με τον συρφετό από μάγους, αστρολόγους, καφετζούδες κ.λπ. που κουβαλούσε. Οπότε, η αστρολογία, μέσω αυτών των ηγετών, ενδεχομένως να επηρέασε π.χ. την εισβολή στη Γρανάδα, αμερικάνικες προεδρικές εκλογές, τη γαλλική πολιτική στην Αλγερία, τη συμφωνία αφοπλισμού ΗΠΑ – ΕΣΣΔ, ως και την αποπομπή Τσοβόλα από την Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ. Ενδεχομένως και όχι. Διότι δε σημαίνει αναγκαστικά ότι όλοι οι παραπάνω βασίστηκαν στην αστρολογία για να πάρουν αποφάσεις• ίσως κι αυτοί να τη χρησιμοποίησαν ως αγχολυτικό για να ελαφρύνουν το στρες από την απόφαση που ήδη είχαν λάβει μέσα τους. Ίσως να τη χρησιμοποίησαν για να επιβεβαιώσουν τη μοναδικότητά τους, τις σοφές αποφάσεις τους και τη δικαιωματική ανάδειξή τους στην πολιτική κορυφή – η λειτουργία της θρησκείας/αστρολογίας στα υψηλά κοινωνικά στρώματα. Το προϊόν είναι διαταξικό και, με τον τρόπο του, οφελεί όλους. Εκτός φυσικά από τον Τσοβόλα.
Ο Κίργκεγκορ τόνισε ότι η επίκληση της πραγματικότητας είναι η εύκολη λύση, μια πρόφαση για να καμωθούμε ότι δεν έχουμε επιλογή (στα χνάρια του κι ο Βασίλης Νικολαΐδης με την Οδό Σανταρόζα: η παρακολούθηση της δίκης των φονιάδων, κατά κάποιον τρόπο συνιστά συμμετοχή στο έγκλημά τους). Οφείλουμε να είμαστε κριτικοί και να πατάμε κατά καιρούς το κουμπάκι που λέει OFF στο τηλεκοντρόλ της πραγματικότητας, προκειμένου να διατηρήσουμε σώο αυτό που μας πραγματώνει εσωτερικά. Η ευθύνη είναι απέναντι στον εαυτό μας, όχι απέναντι σ’ αυτό το τρολ που λέγεται «πραγματικότητα».
Ήταν ο Φίλιπ Ντικ όμως που το προχώρησε ακόμα περισσότερο: πραγματικότητα είναι αυτό που σε βοηθάει να τα βγάλεις πέρα με τη ζωή σου, να διατηρήσεις την ανθρωπιά σου και να καλλιεργήσεις ένα όραμα ομορφιάς. Τελεία και παύλα. «Λένε τώρα ότι ο Μέρσερ είναι απάτη», παρατηρεί η μις Μάρστιν στο Ηλεκτρικό Πρόβατο. «Ο Μέρσερ δεν είναι απάτη», απαντά ο Ντέκαρτ, «εκτός κι αν η πραγματικότητα είναι απάτη».
Κάλλιστα λοιπόν μπορεί να είναι πραγματικά κι ο Μέρσερ κι η αστρολογία κι οτιδήποτε, αρκεί να βοηθάνε τον κόσμο να κρατήσει τη ζωή του ταξιδεύοντας ανάμεσα σε κίτρινα πεύκα δέντρα. Άσχετα τι λέμε όλοι εμείς οι σπουδαγμένοι και μέτοχοι της εταιρείας Έσχατη Αλήθεια Ε.Π.Ε. Που κατακεραυνώνουμε από ψηλής καθέδρας τους αστρόπληκτους προκειμένου να μην τους δώσουμε τα λεφτά μας. Μα αν θέλουμε πραγματικά ο άλλος να δει το φως το αληθινό της επιστήμης και να ξεκολλήσει από τα μυθεύματα, τότε ας τον βοηθήσουμε να γίνει λιγότερο πιόνι στο παιχνίδι της ζωής! Ας του δώσουμε τη μισή μας περιουσία. Αν δεν είμαστε διατεθειμένοι να το κάνουμε, τότε ας βγάλουμε τον σκασμό κι ας αποδεχτούμε το αγχολυτικό που επέλεξε για να αντιμετωπίσει τον βιοτικό πονοκέφαλο, το διαπασών που βρήκε για να κουρδίσει τον εαυτό του, τον εργολάβο που διάλεξε για να κατασκευάσει τον κοινωνικό χώρο γύρω του. Μα πες μου εσύ που όλα τα ξέρεις, ποιος είναι ο δρόμος για τα αστέρια;
(η σχετική συζήτηση στο Buzz εδώ)
Χμμ... Το άστρο σου έλεγε ότι δεν μπορείς να σταματήσεις το μπλογκάρισμα και ότι το προηγούμενο ποστ ήταν μια στιγμή αδυναμίας. :Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήΝόμιζα ότι ήταν πρόωρη συνταξιοδότηση, ίσως όμως τελικά να αποδειχθεί εργασιακή εφεδρεία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πω... "Παλεύει το εγώ μου με το υπερεγώ", που λέει κι ο Ζιώγαλας.
Επί του θέματος, νομίζω ότι απλά πετάς την μπάλα στην εξέδρα. Ο δολοφόνος μπορεί να είναι παιδί μιας άδικης και κακούργας κενωνίας, αλλά το γεγονός είναι ότι το χάσαμε το κορμί πατριώτη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό εκεί και πέρα, το τι όπιο διαλέγει ο καθένας για να τα βγάλει πέρα με την πραγματικότητα είναι σίγουρα προσωπικό θέμα, αλλά αυτό δεν αποκλείει και την επιλογή του να μην γουστάρεις κανένα όπιο, ανεξάρτητα κοινωνικής τάξης.
Πάντως, γιατί αστρολογία και όχι κάποια άλλη θρησκεία;
Σαφώς και δεν αποκλείεται κάποιος να μη γουστάρει κανένα όπιο, όπως εγώ για παράδειγμα πριν πολλά χρόνια, που θεωρούσα για τον εαυτό μου ότι είμαι δρακοκτόνος μυθευμάτων, υπαρξιακά προδιατεθειμένος στην αναζήτηση της επιστημονικής αλήθειας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν λοιπόν μπορούσα να γυρίσω πίσω στον χρόνο και να συμβουλέψω κάτι τον τότε εαυτό μου, θα του έλεγα: "Προβληματίσου λίγο μήπως η αδέκαστη στάση σου έχει κάτι να κάνει με τις μεσοταξικές σου καταβολές. Μήπως έχει κάτι να κάνει με το ότι οι λογαριασμοί σου πληρώνονται κι οι επιταγές σου καλύπτονται. Μήπως χρησιμοποιείς την επιστήμη ως παντιέρα".
Το κοινό της αστρολογίας είναι
ΑπάντησηΔιαγραφή1) ηλίθια μουνιά
2) έξυπνοι απατεώνες.
Δεν υπάρχει (3).
Ναι, ξέρω, τα 'λεγα κι εγώ κάποτε, τότε που νόμιζα πως η ζωή είναι απλή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είπα κάτι απλό. Ο ανθρωπολογικός τύπος "ηλίθιο μουνί" έχει χιλιάδες εκφάνσεις, όπως και ο τύπος "έξυπνος απατεώνας". Αλλά το bottom line είναι αυτό. Μπορείς να αναλύσεις επί χιλιάδες σελίδες τα πολύπλοκα συμβολικά συστήματα που χτίζει στο μυαλό του ένας ΠτΔ ή μία κομμώτρια με βάση την Αστρολογία, την αγχολυτική διάσταση του πράγματος, τα τραγούδια που γράφονται, το ένα το άλλο, ΟΚ, συμφωνώ, *αλλά* δε θα πάψουν να είναι ηλίθια μουνιά ή έξυπνοι απατεώνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως το μαρσιποφόρο δεν παύει να είναι μαρσιποφόρο, παρ' όλο που υπάρχουν χιλιάδες είδη μαρσιποφόρων.
Πρόσεξε, εγώ δεν λέω να έχει κανείς το σύνδρομο του μεσσία. Απλά να μην γουστάρεις το όπιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την άλλη, όπως έλεγε και ένας φίλος όταν μιλάγαμε για μπάλα, με την ψυχολογία όλα εξηγούνται εκ των υστέρων, όπως και με τον Μαρξισμό.
Το να πει κανείς ότι η κοσμοαντίληψη ενός ατόμου διαμορφώνεται και από τις κοινωνικές του καταβολές δεν λέει τίποτα περισσότερο από το ότι ο άνθρωπος διαμορφώνεται από το περιβάλλον του. Το πως το περιβάλλον διαμορφώνει όμως τον κάθε ένα χωριστά δεν είναι τετριμμένο να το πει. Οι κοινωνικές καταβολές λοιπόν, δεν είναι ο μόνος παράγοντας.
Τέλος πάντων, το να διερευνά κανείς την αστρολογία ως κοινωνικό φαινόμενο είναι ένα πράγμα, αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά της ιστορίας. Την περίπτωση αυτού που διαβάζει την σελίδα με τα ζώδια του περιοδικού και συνδέει την καθημερινότητά του με ένα μεταφυσικό πεπρωμένο μόνο και μόνο για να ξαλαφρώσει το βάρος μπορείς να την δεις με την παραπάνω οπτική. Την περίπτωση όμως αυτού που γίνεται θύμα αστρολόγων, χαρτοριχτρών και μέντιουμ, πως μπορείς να την δεις με το ίδιο μάτι;
Όταν ο Carl Sagan (αλήθεια, δεν μεγάλωσε μέσα στα λαϊκά στρώματα ο ίδιος;) προσπαθούσε να δώσει στον κόσμο να καταλάβει ότι η αστρολογία είναι αυτό που είναι τέλος πάντων και δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα, το έκανε γιατί η αστρολογία συνοδεύεται και από ένα πλαίσιο σκέψης που μπορεί να είναι επιζήμιο τόσο για τις προσωπικές επιλογές που κάνει ο καθένας, όσο και για τις επιλογές που κάνει για λογαριασμό των άλλων. Δεν το έκανε από καμία έπαρση του τύπου "εταιρεία Έσχατης Αλήθειας Ε.Π.Ε.".
Anyway, φαντάζομαι ότι δεν σου είπα και κάτι καινούριο.
Κάπως Feyrabendικό το ποστ. Τον έχεις υπόψη σου Ηλία;
ΑπάντησηΔιαγραφήarcades, τι μου θύμισες τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο θαλασσοπόρος ταξιδεύει αν και γνωρίζει ότι δεν θα αγγίξει ποτέ τα αστέρια που τον καθοδηγούν" (ΕΝΤΟΥΑΡΝΤΟ ΓΚΑΛΕΑΝΟ) Βέβαια ο θαλασσοπόρος ξέρει το δρόμο του και εμπιστεύεται την αστρονομία. Εμείς που δεν τον ξέρουμε επιτρέπεται να παρακολουθούμε πού και πού αυτό που "λένε" τα άστρα; Είναι το ίδιο όπως λες και με τις θρησκείες, παρηγοριά και ελπίδα θα το έλεγαν με απλά λόγια οι λιγότερο περισπούδαστοι από εμάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντως όταν εξετάζουμε ενα αντικείμενο χρήσιμη είναι θα έλεγα και η μελέτη του ίδιου του αντικειμένου. όλα τα υπόλοιπα πριν απο αυτό είναι προσδιορισμοί του ποιοί είμαστε εμείς σαν υποκείμενα και όχι του τι είναι πραγματικά το αντικείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι αμαν ρε j95 κάνε το γαμημένο paradigm shift επιτέλους χαχχαχχαχχ μην ανησυχείς δε θα μεταλλαχθείς σε κομμώτρια αχχχαχ, αστειεύομαι. αυτοί οι αφορισμοί πια...
Tι λες βρε, εγώ νόμιζα ότι η δωρεάν εκπαίδευση ακριβώς αποσκοπούσε στο να μειώσει τις ανισότητες στο ποιοί λαμβάνουν ανώτερη εκπαίδευση. Απότυχε δηλαδή παταγωδώς η αποστολή της;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγνώμη δεν συμφωνώ καθόλου μα καθόλου!
"...Οι εκπρόσωποι της επιστήμης είμαστε κομισάριοι ενός τυραννικού καθεστώτος, που διατρανώνουμε την υπεροχή μας σε σχέση με τους ακατάρτιστους μουζίκους, όλους αυτούς που δεν είχαν το κίνητρο, τα χρήματα, τον χρόνο και το καθαρό μυαλό να βγάλουν μια πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Είμαστε κατεστημένο...."
Όχι όχι και πάλι όχι. Σαν να ακούω μαρξιστική κατακεραύνωση των διανοούμενων.
Η αστρολογία ως βοηθητικό των δυσκολιών της ζωής; Ήμαρτον.
Παντελώς φάουλ. Μα παντελώς.
@arcades
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι, δεν τον ήξερα. Έριξα μια ματιά στο ίντερνετ κι αυτά που διάβασα, μου θύμισαν τους Υπνοβάτες του Καίσλερ - ότι η επιστημονική έμπνευση είναι απρόβλεπτη και μη-γραμμική.
@κ. Ελέφαντα
Να πω την αλήθεια, δεν καταλαβαίνω τι εννοείς.
@roubinakiM
(σε μένα αναφέρεσαι;)
@tanevramou: "Η αστρολογία ως βοηθητικό των δυσκολιών της ζωής"
Δεν το λέω εγώ, το λέει η δρ. Μακένι-Κοστέλο, κοινωνιολόγος στο King's College της Pennsylvania, εδώ οι 24 πρώτες σελίδες από τη σχετική διατριβή της. Πού ακριβώς διαφωνείς με το σκεπτικό;
Επανέρχομαι.
@Vagelford
ΑπάντησηΔιαγραφήΙσχύει σε μεγάλο βαθμό η απάντηση στο Buzz. Μη βλέπεις την αστρολογία ως έλλειψη επιστήμης. Συμφωνώ, η αστρολογία δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα – κι όμως είναι πολύ χρήσιμη.
Να τα ξαναπούμε όμως κι αύριο, τώρα είμαι κουρασμένος, το μυαλό δε λειτουργεί.
@J95
Να μερικά ακόμα ηλίθια μουνιά, που χρησιμοποιούν έναν ψευδοήρωα – περισσότερο ψευδοήρωας δε γίνεται – για να κατασκευάσουν την ταυτότητά τους και να εναντιωθούν σ’ αυτούς που τους δυσκολεύουν τη ζωή: Rambo was a cultural resource that Australian Aboriginals could use in making their own sense of their identities in a white society; they saw similarities between the white officer class in the movie and the Australian government officials who regulated so much of their lives, so the movie was useful to them in making their sense, as opposed to the white sense, of the paternalist and demeaning bureaucracy with which they had to deal (εδώ). Τίτλος: πώς από το ψέμα βγαίνει μια αλήθεια.
Το πιάνεις ότι ο άλλος δε νοιάζεται για την πραγματικότητα ή όχι της αστρολογίας, του ήρωα κ.λπ.; Ότι θέλει να πατήσει κάπου για να πάει παραπέρα στη ζωή; Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, όλοι ηλίθια μουνιά είμαστε.
Και, τέλος πάντων, έχω κάποιες ενστάσεις με τον τρόπο που εκφράζεσαι. Προσδίδεις αρνητικούς συνειρμούς στο μουνί, μια λέξη που φέρει αμιγώς θετικό φορτίο. Χώρια που μου θίγεις και τις κομμώτριες – τις οποίες λατρεύω. Είναι ιερές, αυτές μας σώζουν. Να ζήσουν οι κομμώτριες.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Elias Όπως είναι προφανές όμως, εγώ συμφωνώ με τον Epan στο buzz.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι σαφές νομίζω το που διαφωνούμε και αυτό είναι στα δυο τελευταία σημεία που σου αναφέρω παραπάνω και στα αναφέρει και ο Epan στο buzz.
Καλή η ιδέα ότι η αστρολογία μπορεί να λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά και καλά κάνεις και επισημαίνεις αυτή την κοινωνική διάσταση της όλης ιστορίας, αλλά τι λες όταν το άτομο από την μία γίνεται θύμα επιτηδείων σε συνδυασμό με το ότι δέχεται επικίνδυνες συμβουλές (που αυτό είναι ο κανόνας σ'αυτά τα θέματα) και από την άλλη καλλιεργεί έναν τρόπο σκέψης, μια προσέγγιση στα πράγματα, που μπορεί να το οδηγήσει στο να πάρει επικίνδυνες αποφάσεις για τον εαυτό του και για τους άλλους γύρω του. Για παράδειγμα, αυτός ο τρόπος σκέψης οδηγεί σε ματζούνια και κομπογιαννίτες ή για να το τραβήξω από τα μαλλιά γιατί όχι και σε μοιρολατρική προσέγγιση του πολιτικού κατεστημένου ή, όταν αυτό ισχύει, της ίδιας του της κακής κοινωνικής κατάστασης. Αυτά πως μπορείς να τα δεις από θετική οπτική γωνιά;
@elias το σχόλιό μου αναφερόταν κυρίως σε όσους έχουν στερεοτυπικές αντιλήψεις για την αστρολογία. Συμφωνούμε γενικά (ωραίο ποστ btw). Απλά επισημαίνω (πράγμα που πιθανότατα καταλαβαίνεις και εσύ) οτι εξετάζεις σε αυτό το πόστ όχι την ίδια την αστρολογία σαν αντικείμενο αλλα "το ζητημα σχετικά με την αστρολογία" μέσα απο κάποιες παραμέτρους κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές και κυρίως απο απόψεις άλλων. Κανένα πρόβλημα , δε σε κριτικάρω απλά επισημαίνω οτι εφόσον εδώ ασχολείσαι με την αξία της αστρολογίας καλό είναι να δείς οτι μετατοπίζεται στο πόστ σου η αξία του αντικειμένου έξω απο το ίδιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πεδίο εργασίας της αστρολογίας είναι η ανθρώπινη ψυχή και η αξία της δεν έγγυται σε αυτή ως μέσο πρόβλεψης αλλα ως μέσο μελέτης και κατανόησης του ανθρώπινου μηχανισμού. Ο συμβολικός πλούτος της αστρολογίας είναι το ζουμί της υπόθεσης και αυτό είναι ενα θέμα που για να κατανοηθεί απαιτεί μελέτη σε βάθος και όχι απλά ενασχόληση με τα στερεότυπα της δυτικής αστρολογικής κουλτούρας που είναι και η εύκολη λεία αν θέλετε την άποψή μου. Πχ το "αστρολογία=ντετερμινισμός" είναι ενα μεγάλο misconception μιας επιφανειακής ενασχόλησης με το θέμα. Όπως επίσης τέτοιο είναι και η σύγχυση των εννοιών του στερεότυπου με το αρχέτυπο . Απο κεί και πέρα η αστρολογία (και όχι μόνο αυτή) ασχολείται στην ουσία της με την ανθρώπινη ψυχή και δεν αποτελεί το υπο ΚΣ πεδίο έρευνας του επιστήμονα. Είναι τέχνη ποιητική και ως κάποιο βαθμό αφηρημένη. Αφηρημένη όσο και η μυθολογία τουλάχιστον έτσι το εννοώ.
τέλος καθείς παιδιά έχει το όπιό του και για όσους έχουν ανεπτυγμένη σκέψη το όπιό τους πολλές φορές είναι η αλλαζονεία τους.οι αποκρυσταλλωμένες απόψεις με την αμετακίνητη βεβαιώτητά τους είναι μια εύκολη και ασφαλής λύση για ένα υπερτροφικό εγώ που φοβάται να εξελιχθεί. Τα περι προθέσεων είναι εκ των πραγματων κάτι που καλό είναι πάντα να μας απασχολεί για τον εαυτό μας και όχι για τους άλλους με τόσο μεγάλη ευκολία. ο "άλλος" είναι πάντα πολύ εύκολο να γίνει αντικείμενο κριτικής. όπως ας πούμε τα "ηλίθια μουνιά".πίσω απο αυτά τα μουνιά κρύβεσαι φιλε j95. Γιατι τουλάχιστον αυτοί έχουν την ειλικρίνεια να μην ξέρουν που τους πανε τα 4.
επιμένω οτι χρειάζεται για να έχει νόημα που μιλάμε ενα paradigm shift
καλημέρα :)
Ηλία, σε ρωτώ ευθέως:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν σού εμφανιζόταν κάποιος από το μέλλον και σού έλεγε ότι το 2500 μΧ οι άνθρωποι χρησιμοποιούν ως βασική πλατφόρμα σκέψης τη θρησκεία και την αστρολογία, θα ήσουν ικανοποιημένος; Φαντάζομαι την απάντηση, αλλά θέλω την ακούσω ξεκάθαρα.
Σου δίνω τον πόντο ότι η αστρολογία είναι μια όχι-λιγότερο-αξιοπρεπής εναλλακτική τής θρησκείας.
Επιπλέον, δίνω στην αστρολογία τον πόντο ότι προσφέρει μια πλατφόρμα σχετικά με την οποία μπορούμε να κινηθούμε. Όλες οι έρευνες δείχνουν (βαριέμαι να ψάξω τώρα, αλλά έχει δειχθεί επανειλημμένως) ότι είναι καλύτερα να παίζει κανείς με λάθος σχέδιο παρά χωρίς σχέδιο. Οπότε, ναι: η αστρολογία παρέχει ένα λανθασμένο σχέδιο, που είναι καλύτερο από τη μη ύπαρξη σχεδίου.
Τίθεται εδώ το ερώτημα: ποιό είναι το σωστό σχέδιο; H απάντηση δεν είναι εύκολη και πιθανότατα δεν υπάρχει μόνο μια απάντηση. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που σε ενδιαφέρει ο -τόσο προσωπικός- ψυχολογικός κόσμος των υποκειμένων.
Επειδή δεν προτίθεμαι να γράψω ολόκληρο PhD πάνω στο θέμα, θα σού αναφέρω εν συντομία ότι η δική μου γνώμη στηρίζεται βασικά σε δύο άξονες:
α) Το σχέδιο πρέπει να προστατεύει το υποκείμενο από την πιθανότητα να γίνει αντικείμενο χειραγώγησης.
β) Ιδανικά, το σχέδιο δεν πρέπει να έρχεται σε σύγκρουση με την πραγματικότητα. Γιατί, ανεξαρτήτως ψυχολογίας, η πραγματικότητα, ας πούμε η βαρύτητα, είναι αμείλικτη.
Η αστρολογία αποτυγχάνει και στις δύο αυτές βάσεις που έχω επιλέξει. Μπορώ να τη δεχτώ λοιπόν ως αναγκαίο κακό (ψυχολογική στήριξη, που είπες), αλλά όχι ως κάτι παραπάνω. Η επιστήμη, από την άλλη, η σκληροπυρηνική συμπαντική μη-ανθρωποκεντρική επιστήμη όπως είναι ας πούμε η φυσικοχημεία ή τα μαθηματικά, ικανοποιεί εξ ορισμού το (β). Κι επειδή είναι μη-ανθρωποκεντρική, ικανοποιεί στο μέγιστο βαθμό και το (α).
Μας μένει ο ψυχολογικός παράγοντας. Αντιλαμβάνομαι ότι η πραγματικότητα είναι για κάποιους -μάλλον τη συντριπτική πλειοψηφία- ένα πικρό ποτήρι να καταπιούν, αλλά το τελικό ερώτημα είναι το εξής: αν μπορείς να τα βρεις με την πραγματικότητα, σε συμφέρει να απομακρυνθείς από αυτήν; Αν απαντήσετε όχι (αυτή είναι η δική μου επιλογή, λόγω τού (β) παραπάνω), τότε δε μένει παρά να παραδεχτεί κανείς: ο πρώτος στόχος θα πρέπει να είναι να συμφιλιώσουμε το υποκείμενο με την πραγματικότητα. Αν η προσπάθεια αποτύχει, τότε πάμε και στις υποδεέστερες επιλογές, όπως είναι η αστρολογία ή η θρησκεία. Αλλά μιλώ καθαρά για ένα είδος ανθρώπου β' διαλογής πια.
ΥΓ. Το να γλιτώσουμε τους ανθρώπους από την κάθε αστρολογία ίσως είναι ένας στόχος, αλλά δεν είναι απαραίτητα ο ύψιστος στόχος. Οπότε αυτά που λες περί μοιράσματος περουσιών, τα θεωρώ άκυρα.
ΥΓ2. Ωραίο κείμενο παρόλα αυτά.
Thrass: Όλες οι έρευνες δείχνουν (βαριέμαι να ψάξω τώρα, αλλά έχει δειχθεί επανειλημμένως) ότι είναι καλύτερα να παίζει κανείς με λάθος σχέδιο παρά χωρίς σχέδιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ έψαξα :))
Ρησπέκτ για το κείμενο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς τα παιδιά.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Vagelford, Thrass
Διεξάγεται και μια σκιώδης συζήτηση στο Buzz, δείτε τη λίγο και πείτε μου αν σας καλύπτουν οι απαντήσεις εκεί.
Με δυο λόγια: βλέπω την αστρολογία ως κάτι συγγενικό με την παραδοσιακή θρησκεία, το δράμα, τον Μύθο. Αν την τοποθετήσουμε έτσι - κι όχι σε αντιδιαστολή με τη (θετική) επιστήμη - νομίζω πως οι σφυγμοί ολονών μας θα επανέρθουν στο κανονικό.
Thrass, όχι, δε θα ήμουν καθόλου ικανοποιημένος.
Σόρι, ρε παιδιά, είμαι ψόφιος! Κι αύριο μέρα του Θεού είναι.
Παρατηρώ, πως στο πεδίο της μάχης τοποθετούνται αντικρυστά από αρκετούς, η αστρολογία και η επιστήμη. Τάχα μου δε πως η επιστημονική γνώση είναι ικανή, να δυναμώνει τους ατροφικούς μυς διαχείρισης των συναισθημάτων των ανθρώπων. Ώστε να μη στρέφονται στα "αναβολικά" της αστρολογίας, για να σηκώσουν τα αυτογνωστικά τους βάρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως ο ψυχολόγος Howard Gardner με την θεωρία της πολλαπλής νοημοσύνης που πρότεινε, να μπορεί να αντικαταστήσει το παρών τρίψιμο της κορυφής της κεφαλής μας σε ένα εναλλακτικό ανακλαστικό αυτοπεποίθησης.
Άραγε το IQ test δεν είναι ένας επιστημονικού τύπου αστρολογικός χάρτης, σε μια πολύ ελευθέρα διασκευή αν προτιμάτε;
Όπως και να 'χει, πιστεύω πως η συναισθηματική νοημοσύνη ανταποκρίνεται πλήρως στο κενό που περιγράφει ο Elias.
Παρατηρώ, πως στο πεδίο της μάχης τοποθετούνται αντικρυστά από αρκετούς, η αστρολογία και η επιστήμη. Τάχα μου δε πως η επιστημονική γνώση είναι ικανή, να δυναμώνει τους ατροφικούς μυς διαχείρισης των συναισθημάτων των ανθρώπων. Ώστε να μη στρέφονται στα "αναβολικά" της αστρολογίας, για να σηκώσουν τα αυτογνωστικά τους βάρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως ο ψυχολόγος Howard Gardner με την θεωρία της πολλαπλής νοημοσύνης που πρότεινε, να μπορεί να αντικαταστήσει το παρών τρίψιμο της κορυφής της κεφαλής μας σε ένα εναλλακτικό ανακλαστικό αυτοπεποίθησης.
Άραγε το IQ test δεν είναι ένας επιστημονικού τύπου αστρολογικός χάρτης, σε μια πολύ ελευθέρα διασκευή αν προτιμάτε;
Όπως και να 'χει, πιστεύω πως η συναισθηματική νοημοσύνη ανταποκρίνεται πλήρως στο κενό που περιγράφει ο Elias.
Ηλία,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα την απάντησή σου στο buzz.
- Δε συμφωνώ ότι δεν είμαστε "χαζοί και άβουλοι". Νομίζω ότι έχουμε πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα από αυτό που μάς αρέσει να δεχόμαστε και κάποτε θα γελούν μαζί μας (αυτό είναι ένα αισιόδοξο σενάριο, ασφαλώς). Η αστρολογία δεν πλησιάζει καν το όριο αυτό, εκεί που θεωρώ εγώ πως το όριο βρίσκεται, είναι πολύ πιο κάτω.
- Συμφώνησα με τη σύγκριση που έκανες με τη θρησκεία, δε συμφωνώ για τη σύγκριση με μύθο και δράμα. (πχ, Θερβάντες vs Αστρολογία;! No way, man! Eπίσης: όταν η θρησκεία παύει να είναι θρησκεία και γίνεται μύθος ή φιλοσοφία, ανεβαίνει επίπεδο, imo)
- Την ακαδημαϊκή εκπαίδευση την έβαλες εσύ στο παιχνίδι των συγκρίσεων, δεν το κάναμε οι σχολιαστές από μόνοι μας.
ΥΓ. ΟΚ, δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούμε. Πάντως, όπως κι εσύ νομίζω εννοείς, την αστρολογία δε θα την απαγόρευα δια νόμου.
ΥΓ. Περί Λίτσας έχεις δίκιο.
Δύτη, thanks for the evidence.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν καταλαβαίνω γιατί οι επιστημονικές αντιλήψεις γίνονται τυφλά αποδεκτές ως ορθές όταν η ορθότητά τους πολλές φορές διαρκεί μερικά "τέρμηνα" μέχρι να αποδειχτεί φαιδρή και ξεπερασμένη στην καλύτερη περίπτωση και υποκινούμενη στη χειρότερη. Παρατηρώ ότι οι επιστήμονες αντιμετωπίζονται από πολλούς ως πεφωτισμένες παρθένες διάνοιες που αντλούν τα συμπερασματά τους από μία χωροχρονική διαστημική χοάνη που μεταφέρει αλήθειες από το υπερπέραν και τις ψιθυρίζει στα αυτιά τους. Το επιχείρημα ότι η αστρολογία είναι επικίνδυνη γιατί μπορεί να ωθήσει κάποιον σε λανθασμένες αποφάσεις είναι γελοία. Άν εξαιρέσουμε τους διανοητικά ανάπηρους κανένας δεν βασίζει πραγματικά κρίσιμες αποφάσεις στα άστρα. Αντιθέτως εναποθέτει με τυφλή πίστη τη ζωή του στα χέρια της επιστήμης, απόφαση που πολλές φορές είναι μοιραία. Προτιμώ έναν τσαρλατάνο αστρολόγο από έναν τσαρλατάνο γιατρό. Άν κάποιος εμφανίζεται σαν εκπρόσωπος του Θεού στα μάτια του αδαούς απελπισμένου είναι σίγουρα ο δεύτερος. Κατά συνέπεια θεωρώ ότι η επιστήμη, πολύ περισσότερο απ΄ότι η αστρολογία, έχει ταυτιστεί (στα μάτια τουλάχιστον του απελπισμένου αδαούς ή σκέτα απελπισμένου) με τη θρησκεία. Στην αστρολογία έχει απομείνει μόνο το κομμάτι της μεταφυσικής που ενεργοποιείται όταν η επιστήμη-θρησκεία αποτυγχάνει να περάσει τους πιστούς της στη αντίπερα όχθη ωσάν άλλος Ιησούς στα νερά του Ιορδάνη. Και ποιός πιστεύετε πως κερδίζει περισσότερα από την ερμηνεία των μελλούμενων; Η Μύριαμ και ο Τζόσουα ή η Bayer και η Glaxo;
ΑπάντησηΔιαγραφήElias όταν βαρεθείς το κορμί της greekgaylolita σου δωρίζω το δικό μου…
Φίλε μπλόγκερ ωραία ανάρτηση και διαβασμένο σε βρίσκω και μπράβο που ξερεις και επικαλείσαι τον Αντόρνο αλλά διάβασα καλά? Ας βοηθήσουμε εμεις οι σπουδαγμένοπι δίνοντας τη μισή μας περιουσία στον μη έχοντα?? Δε στέκομαι στο μισο ή ενα ή πέντε χιτώνες αλλά στη σκέψη. Δηλαδή η απάντηση στη δισειδαιμονία είναι η χριστιανική ελεημοσύνη?? Συγγνώμη αλλά αυτό είναι πολύ πιο μοιρολατριοκό απο τις αστρολογικές στήλες. Οχι φίλε, η λύση στη πνευματική οπισθοδρόμιση που προκαλεί η ανισότητα και η αδικία είναι η ΑΡΣΗ της κοινωνικής ανισότητας και της αδικίας, τελεία και παύλα. Κι αυτό δε θα γίνει με χριστιανική ελεημοσύνη ημών των "πεφωτισμένων". Επίσης ας αναλογιστούμε οτι υπήρξαν μια χαρά φτωχοί πολύ πιο ξύπνιοι σε ό, τι αφορά τις δεισιδαιμονίες απο στρατηγούς και κυβερνήτες. Αυτά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα καλά, δυο αντιρρήσεις μόνο:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Ας παίρνει καθένας ό,τι όπιο θέλει, αρκεί η λήψη του οπίου να μην επηρεάζει τη συμπεριφορά του με τέτοιον τρόπο που να έχει αρνητικές συνέπειες στη δική μου ζωή.
Γίνεται αυτό;
Δεν γίνεται.
2. Πάρα μα πάρα πολύς κόσμος που πιστεύει στην αστρολογία, δεν χρήζει οπίου. Η πραγματικότητά του είναι μια χαρά ως έχει. Απλώς αρέσκεται στην παραμύθα και στην ορχεόξεση (με το συμπάθιο), ενώ έχει τα φόντα για κάτι πολύ καλύτερο.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, κανένας οίκτος.
Όσο για τον Ανώνυμο που κάτι λέει για "τυφλή αποδοχή των επιστημονικών αντιλήψεων", έλεος. Η επιστημονική μέθοδος είναι το ακριβώς αντίθετο της τυφλής αποδοχής.
Να βουτάμε τη γλώσσα μας στο μυαλό μας πριν μιλήσουμε.
Έχω συμπάθεια προς τους οπιομανείς, γιατί καταλαβαίνω ότι η ζωή ώρες-ώρες μπορεί να γίνει τόσο δύσκολη, ώστε ψάχνεις κάτι να πιαστείς, οτιδήποτε, ας είναι και ψέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια, παραδέχομαι ότι το μεγαλύτερο θάρρος είναι να συνεχίζεις τον αγώνα δίχως ντοπαρίσματα. Να δέχεσαι ότι μπορεί και να μην υπάρχει κανένα Κρυφό Σχέδιο, καμία Ανταμοιβή μετά Θάνατον, κανένα Υπέρτατο Νόημα, κι όμως να συνεχίζεις. Αυτό όμως δεν μπορώ να το απαιτήσω ούτε από τους κοντινότερούς μου φίλους - ούτε καν από τον εαυτό μου.
Όσο για τον ανώνυμο / την ανώνυμη πιο πάνω, με ανησυχεί που μου προσφέρει το κορμί του / της και δεν ξέρω τι παίρνω. Ελπίζω να είναι καλό deal.
φυσικά η αστρολογία δεν είναι επιστήμη , επιστήμη είναι να χρησιμοποιείς επαγωγική στατιστική για να αυξάνεις το εισόδημα των λίγων και όταν τα μοντέλα σου καταρρεύσουν, αντί να αλλάξεις το μοντέλο το οποίο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αλλάζεις την πραγματικότητα για να ταιριάζει στο μοντέλο σου , τι και αν το μοντελάκι σου προβλέπει 3 τυπικές αποκλίσεις και η διακύμανση του Dow έφτασε τις 11 . Well κάθε βεβαιότητα είναι προσωρινή στην επιστήμη, την λύση θα την δώσει το προλεταριάτο τώρα που μπαίνει και ο Ουρανός στον κριό.
ΑπάντησηΔιαγραφήTo βασικό ζητούμενο σε όλη την κουβέντα είναι το πώς βρίσκεις ένα σωρό κόσμο να έχει άποψη για την Αστρολογία, χωρίς να έχει διαβάσει ένα αστρολογικό βιβλίο στη ζωή του. Τρέχω λοιπόν κι εγώ να κάνω δριμείες κριτικές απέναντι στην Ψυχολογία, την Φυσική, την Ζωγραφική κι οποιαδήποτε άλλο γνωστικό αντικείμενο δεν έχω καταπιαστεί ποτέ στη ζωή μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές Γιορτές να' χετε...
ΒΠ