Η Δική Σου Δουλειά

Το Ταλμούδ κάπου γράφει (σε λίγο ελεύθερη απόδοση):
Μην απελπίζεσαι από την ατέλειωτη θλίψη του κόσμου τούτου. Εσύ κοίτα να έχεις καρδιά, να αγαπάς και να συμπονάς. Κοίτα να είσαι σωστός. Κοίτα να περπατάς σεμνά στην πιάτσα. Η δική σου δουλειά δεν είναι να ολοκληρώσεις το θείο έργο, είναι να μην το βάλεις κάτω.

Μύρισε Το Ντουμπάι Μας Θυμάρι

Βάζω στο Γιου Τιουμπ ν' ακούσω το "Σφαγείο" (είμαι θρεφτάρι μ' έχουν κλέισει στο σφαγείο, σήμερα εσύ αύριο εγώ). Έκπληκτος ακούω πρώτα μια χαρούμενη διαφήμιση: "Το Ντουμπάι σε περιμένει!! Πέτα με την Εμιρέιτς!!! κ.λπ."

Μου ήρθε τέτοιο σοκ όταν μετά άκουσα το "Σφαγείο", που ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω αν η διαφήμιση νίκησε το τραγούδι (οπότε ό,τι ακούς στο Γιου Τιουμπ είναι μαγαρισμένο από τις διαφημίσεις του) ή το τραγούδι τη διαφήμιση (οπότε ακυρώνει ακόμα και τον παράδεισο της μεσαίας τάξης, τις ονειρεμένες διακοπές στο Ντουμπάι). Δεν το έχω αποφασίσει ακόμα. Μέχρι τότε, ένα τραγουδάκι της στιγμής: 

Το μεσημέρι χτυπάνε στο Ντουμπάι
Μετρώ τους χτύπους, το αίμα μετρώ
Αεροπλάνο στις διακοπές σε πάει
Τακ τακ κι εσύ, τακ τακ κι εγώ

Μύρισε το Ντουμπάι μας θυμάρι
Κι η Εμιρέτς στον κόκκινο ουρανό
Μέσ' στο σφαγείο μ' έχουν κλείσει σαν θρεφτάρι
Βιβλιοπαρουσίαση στον Ιανό