Παραδοσιακό θρακιώτικο που πάντα μ' άρεσε: Βασίλεψε ο Αυγερινός. Βρήκα εδώ μια ωραία εκτέλεση του Χρόνη Αηδονίδη κ εδώ μια ακόμα ωραιότερη από κάποιους πιτσιρικάδες, πολύ καλοί, ερασιτεχνική ηχογράφηση, ευχηθείτε το καλύτερο για τη ζωή τους. Ωραία όλα μεν αλλά...
... αλλά η χαζή μου απορία είναι ότι ο Αυγερινός δε βασιλεύει! Ο Αυγερινός ξημερώνει! Ο Αποσπερίτης είναι που βασιλεύει. Δηλ, η Αφροδίτη που ακολουθεί τον Ήλιο με δύο ζώδια διαφορά. Ο Αυγερινός "ξημερώνει" ή "γλυκοχαράζει" ή "βγαίνει", ο Αποσπερίτης "βασιλεύει", "δύει", "πεθαίνει", "χάνεται"
Τα δυο πρόσωπα της Αφροδίτης. Μακάριος όποιος δει το Αυγερινό της πρόσωπο, η χαρά του αμέτρητη. Εξίσου μακάριος κ όποιος δει το Αποσπερίτικο πρόσωπό της, η δυστυχία του αμέτρητη όμως δεν την αλλάζει για τη μεγαλύτερη χαρά στον κόσμο. Εξίσου μακάριος κ όποιος μπερδέψει τα δυο πρόσωπα της Μεγάλης Θεάς βασιλεύει ο Αυγερινός ή ξημερώνει ο Αποσπερίτης. Αλίμονο σ' αυτόν που δεν γνώρισε κανένα πρόσωπό Της
Κλείνω με λίγους στίχους απ΄ το ρομάντζο του Βέλθανδρου κ της Χρυσάντζας:
