Ασήκωτος ο πόνος μετά από το ναυάγιο
Μα κι η χαρά πελώρια, άγρια, ατέλειωτη
Αβάσταχτος ο πόνος, ανείπωτη η χαρά.
Κορμί σακατεμένο, καραβοτσακισμένο
Δυο φορές γεννημένο, αγνό, παρθενικό
Αβάσταχτος ο πόνος, ανείπωτη η χαρά.
Καρδιά χίλια κομμάτια, ξερή και πεθαμένη
Για πάντα μεθυσμένη από κρασί θεών
Αβάσταχτος ο πόνος, ανείπωτη η χαρά.
Πληγές που δε θα κλείσουν, που θα κακοφορμίσουν
Που θα γεννήσουν άνθη, λίθους πολύτιμους
Αβάσταχτος ο πόνος, ανείπωτη η χαρά.
Μια τέτοια δυστυχία ποιος άλλος έχει νιώσει;
Μια τέτοια ευτυχία ποιος έχει φανταστεί;
Αβάσταχτος ο πόνος, ανείπωτη η χαρά.
Ντροπή και περηφάνεια, ρεζίλι και καμάρι
Θανάσιμη αμαρτία μαζί και λύτρωση
Αβάσταχτος ο πόνος, ανείπωτη η χαρά.
Πολύ ρυθμικό, περισσότερο τραγούδι παρά ποίημα. Πότε ναπεριμένουμε τη μελεοποιημένη έκδοση σε ηχητικό ντοκουμέντο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΧλωμό το βλέπω, Λευτέρη... Αν αδειάσει καθόλου ο Μάριος, κάτι μπορεί να γίνει. Νομίζω ότι σε τρία τέρμινα ακριβώς, θα είναι έτοιμος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλει δουλειά ένα τραγούδι για να ηχογραφηθεί. Πρόβες, προετοιμασία, παίξιμο πάλι και πάλι και πάλι μέχρι να το πετύχεις. Οι επαγγελματίες ηχογραφούν μήνες ολόκληρους.
Δεν ξερω γιατι ακριβως, αλλα δεν μου αρεσει. Καθολου. Ισως επειδη ειναι τοσο προφανες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓραψε κανα καλυτερο, ε :)
Αυτό μου το επέβαλλαν οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ και της Κομισιόν - έχω δεμένα τα χέρια μου και δεν μπορώ να ασκήσω ουσιαστική καλλιτεχνική πολιτική, καταλαβαίνεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣύντομα όμως βγαίνω από τον μηχανισμό στήριξης, ανακτώ την καλλιτεχνική μου κυριαρχία και ξανά προς τη δόξα τραβώ.
Σε στρίμωξαν μετα τους Γοτθους, ετσι; Ριχτους στο σταυρο λεμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή