Russell Hypertexted

Μπορεί να το έχει σκεφτεί και κάποιος άλλος, πάντως εμένα η έμπνευση μού ήρθε χθες βράδυ ενώ άκουγα το Σελήμ του Παντελή Θαλασσινού – για κάποιον απροσδιόριστο αθηνοκεντρικό λόγο, οι σπουδαίες εμπνεύσεις μου σχετίζονται πάντα με το Παγκράτι, τρέχα γύρευε γιατί.

Το Παράδοξο του Ράσελ είναι σχετικά γνωστό, ακόμα και σε μη-μαθηματικούς. Εδώ η πιο οικεία του μορφή, ως Παράδοξο του Κουρέα, εδώ μερικές ακόμα ευφάνταστες παραλλαγές, εδώ μια απαιτητική παρουσίασή του στα ελληνικά, κι εδώ μια πιο απλή παρουσίασή του (πάλι ως Παράδοξο του Κουρέα). Προτείνω λοιπόν μια καινούργια παραλλαγή η οποία, αν δεν έχει κατοχυρωθεί από κάποιον άλλον, απαιτώ να ονομαστεί Το Παράδοξο Του Σελήμ, ως φόρο τιμής στον Παντελή και στα τραγούδια του. Σε όσο το δυνατόν πιο απλή παρουσίαση:

1. Ας θεωρήσουμε ότι μια ιστοσελίδα προσδιορίζεται μόνο από τα link που έχει προς άλλες ιστοσελίδες. Παραβλέπουμε κείμενο, εικόνες, οτιδήποτε και κρατάμε τα link (οπότε μια ιστοσελίδα χωρίς καθόλου link μπορεί να θεωρηθεί κενή).

2. Έκπληξη: μπορώ να φτιάξω μια ιστοσελίδα και να της βάλω link προς τον εαυτό της. Για πατήστε αυτό εδώ το link να δείτε πού θα σας βγάλει... Είδατε; Ας ονομάσουμε λοιπόν αυτοαναφορικές τις ιστοσελίδες με link προς τον εαυτό τους (όπως αυτό το post). Δεν πρέπει να υπάρχουν και πολλές τέτοιες στο internet. Όλα τα post όλων των blog είναι αυτοαναφορικά (όπως παρατήρησε ο alkinoos στα σχόλια), γιατί ο τίτλος τους αποτελεί link που βγάζει στο ίδιο post. Κατά τ' άλλα δεν πάει το μυαλό μου σε καμία άλλη.


3. Ας ονομάσω Ω το επόμενό μου post. Το οραματίζομαι ως μια γιγαντιαία λίστα με link προς όλες τις μη-αυτοαναφορικές ιστοσελίδες του internet. Αυτές που δεν έχουν link προς τον εαυτό τους. Διατρέχω λοιπόν το internet, εντοπίζω όλες τις μη-αυτοαναφορικές ιστοσελίδες και στο post Ω βάζω link προς αυτές. Ετοιμάζομαι να πατήσω το κουμπί και να το δημοσιεύσω.

4. Μια στιγμή! Άραγε, στο post Ω θα πρέπει να βάλω link προς τον εαυτό του;

5. Αν δε βάλω link προς τον εαυτό του, τότε το Ω θα γίνει μια ακόμα μη-αυτοαναφορική ιστοσελίδα του internet, άρα εξ ορισμού θα πρέπει να το συμπεριλάβω κι αυτό στο Ω, άρα θα πρέπει να βάλω link προς τον εαυτό του (διότι είπαμε ότι στο Ω μαζεύω όλες τις μη-αυτοαναφορικές ιστοσελίδες, αυτές και μόνο αυτές).

6. Έστω ότι βάζω link προς τον εαυτό του. Τι είπαμε όμως ότι μαζεύω στο Ω; Όλες τις μη-αυτοαναφορικές σελίδες του internet και τίποτα άλλο. Άρα το Ω, ως προορισμός ενός link από το Ω, θα πρέπει να είναι μη-αυτοναφορικό, άρα να μη βάλω link προς τον εαυτό του.

7. Άρα;...

8. Σελήμ, Σελήμ, φωνάζεις και στριφογυρνάς
Σελήμ, Σελήμ, κι απάνω στο όνειρο ξυπνάς
Είσαι μονάχη στο κρεβάτι

Και ξημερώνει στο Παγκράτι


4 σχόλια:

  1. Της σοφίας σου τις στάλες
    μην τις παρατάς στις σκάλες
    Θα στις κλέψουν και θα κλαις
    και θα έχεις να το λες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι δημοσιεύσεις σ' αυτό το μπλογκ προστατεύονται από Creative Commons License: επιτρέπεται η κλοπή, αρκεί αυτός που θα τα βουτήξει να πιει ένα ποτήρι στην υγειά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γειά σου Ηλία!
    Όλες οι επικεφαλίδες των αναρτήσεων είναι αυτοαναφορικές, νομίζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γεια σας, κ. Μανώλη.
    Πράγματι, σωστή παρατήρηση, οι αναρτήσεις των μπλογκ είναι αυτοαναφορικές, "περιέχουν τον εαυτό τους".

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αδερφέ, δεν ξέρω τούτο το φεγγάρι
Στης καρδιάς της άδειας τη φυρονεριά
Πούθε τάχει φέρει, πούθε τάχει πάρει
Φωτεινά στην άμμο, χνάρια σαν κεριά.