Philip Jose Farmer (R.I.P.)

Ήταν καλός κι ήταν γλυκός κι είχε τις χάρες όλες. Ο Philip Jose Farmer, ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς Επιστημονικής Φαντασίας του '60 και του '70, δεν είναι πια μαζί μας. Έφυγε την Τετάρτη, 25.02.2009, γαλήνιος στον ύπνο του. Ήταν μόλις 91 χρονών.

Πολυβραβευμένος και πολυαγαπημένος, προικισμένος με μία αστείρευτη φαντασία, ο PJF έγραψε όπως κανένας άλλος πιο πριν ή πιο μετά. Κλασική θα παραμείνει η σειρά Riverworld, όπως και πολλά από τα διηγήματά του - το τελευταίο κυκλοφόρησε μόλις πέρυσι. Τα κείμενά του είχαν καταπληκτική δεξιοτεχνία στον τρόπο γραφής (κατά τη σεμνή & ταπεινή μου γνώμη, μάλλον ο καλύτερος στο χώρο της ΕΦ μέχρι το 1980), άφθονη σεξουαλικότητα, είχαν όμως και κάτι παραπάνω: χιούμορ.


Philip Jose Farmer! Εσύ που σκανδάλισες ένα, κατά τ' άλλα, αγνό λογοτεχνικό είδος! Εσύ που μας ταξίδεψες στους απίθανους κόσμους που σκάρωσε το μυαλό σου! Εσύ που έσκαψες καινούργια αυλάκια στον εγκέφαλό μας! Εσύ που με τα έργα σου κατακεραύνωσες τους γιατρούς! (μεγάλο άχτι τους είχε...) Ας είναι όμορφη η καινούργια σου πορεία από εδώ και μπρος. Σε ευχαριστούμε από καρδιάς και θα σε θυμόμαστε πάντα με τρυφερότητα και αγάπη.

Οι τεθλιμμένοι συγγενείς μπορούν να περάσουν από το επίσημο site του και να αφήσουν τα συλληπητήριά τους.

12 σχόλια:

  1. Πέρασε στη ζώνη του λυκόφωτος κι αυτός...
    Δεν τον ήξερα, θα ρίξω όμως μια ματιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Farmer ήταν ένας μεγάλος δεξιοτέχνης της γραφής (μαζί ίσως με τον Heinlein). Τα πιο καλογραμμένα κείμενα ήταν πάντα τα δικά του. Το Altfactor έχει βάλει δύο διηγήματά του εδώ κι εδώ.

    Φεύγουν ένας ένας οι παλιοί μετρ της ΕΦ... Πρώτα ο Poul Anderson, μετά ο Arthur Clarke, τώρα ο Farmer. Μόνο ο Bradbury έχει μείνει, που κι αυτός όμως πλέον γράφει αστυνομικά μυθιστορήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευχαριστώ για τα links...

    Όντως :-( αλλά κάπου νομίζω οτι η επιστημονική πραγματικότητα κοντεύει να εκτοπίσει τη "φαντασία". Αν όχι να την εκτοπίσει της έχει αφήσει ελάχιστα περιθώρια...Κάτι δεν έλεγε ο Clarke για αυτό το σημείο που τα όρια ανάμεσα στη μαγεία και την υπερβολικά ανεπτυγμένη τεχνολογία θολώνουν; :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος28/2/09

    Δεν τον είχα ξανακούσει, θα πάρω να διαβάσω τίποτα :).

    Ούτε Anderson έχω διαβάσει. Ευχαριστώ για την ενημέρωση!!! , Μήπως να βάλεις καμιά λίστα με προτεινόμενους συγγραφείς;;;;

    (από Heinlein έχω διαβάσει μόνο το "Ξένος σε ξένη χώρα", γράφει πολύ ωραία όντως..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. O Clarke είπε ότι η υπερεξελιγμένη τεχνολογία δε θα ξεχωρίζει από τη μαγεία ("ο τρίτος νόμος του Arthur Clarke"). Ο Larry Niven, ένας άλλος σούπερ συγγραφέας ΕΦ, του απάντησε κατόπιν ότι μία υπερεξελιγμένη μαγεία δε θα ξεχωρίζει από την τεχνολογία ("ο νόμος του Larry Niven"). Υπάρχει επίσης και ο δικός μου νόμος που λέει ότι μία υπερεξελιγμένη γραφειοκρατία δε θα ξεχωρίζει από τη σχιζοφρένεια!
    Δε νιώθω πάντως ότι η σύγχρονη επιστήμη κοντεύει να εκτοπίσει την ΕΦ. Συνέχεια βγαίνουν μάστορες και γράφουν κάτι αριστουργήματα που σου ανατινάζουν το μυαλό.

    Τώρα... αν αντιπαθείτε τους γιατρούς, πρέπει να διαβάσετε οπωσδήποτε P. J. Farmer. Αν αντιπαθείτε τους κλασικούς ήρωες, πρέπει να διαβάσετε οπωσδήποτε Poul Anderson. Και οι δύο πάντως υπήρξαν ονόματα πρώτου μεγέθους, εξαιρετικές ιδιοφυΐες, που άφησαν ιστορία με τις ανεπανάληπτες ιδέες τους. Επίσης, και οι δύο έγραψαν ορισμένα υπεραπολαυστικά έργα με ΑΠΙΘΑΝΟ χιούμορ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η Ιοκάστη έχει δίκαιο: θα έπρεπε να φτιάξεις μιας λίστα και με λινκ και με αναφορά σε τυχόν ελληνικές εκδόσεις (δύσκολη δουλειά, το αντιλαμβάνομαι, αλλά νομίζω ότι αξίζει, σιγά σιγά, να την κάνεις)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Στα πλάνα μου είναι να φτιάξω μία λίστα με online έργα Επιστημονικής Φαντασίας. Έχω μαζέψει αμέτρητα σχετικά links στα "Αγαπημένα" και θέλω να τα βάλω όλα σ' ένα μέρος, όμως... αράπ χαβά, γιαβάς-γιαβάς. Η κούραση χτυπάει κόκκινο τον τελευταίο καιρό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εξαιρετικός.
    Καιρό είχα να διαβάσω κάτι τόσο καλό σαν την περίπολο.
    Να ‘σαι καλά να ξεψαχνίζεις.
    Κι εμείς… εδώ είμαστε. Αδηφάγοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Έτσι σας θέλω, ακόρεστους και αδυσώπητους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κρίμα που έφυγε. Είχα διαβάσει τα διηγήματα του World of Tiers όταν ήμουν 16 ετών... Εξαιρετικός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ήταν, πράγματι.
    Κι αφού χρησιμοποιείς ακτινοπίστολα τώρα τελευταία, πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσεις το "The Ray-Gun: A Love Story" του James Alan Gardener.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ωχ. Από σένα το μαθαίνω. Μάλλον το World of Tiers είχα διαβάσει κι εγώ (μετάφραση Ωρόρα, σε τριλογία; Αυτό ήτανε;) Αλλά μου είχε κάνει πιο πολύ φάνταζι παρά εφ. Και την πρωινή περίπολο θυμάμαι. Αυτό μου είχε κάνει πιο πολύ Μπάροουζ :)

    Τέλος πάντων, godspeed που λένε στη γλώσσα του. Είναι όμως κορακοζώητοι κι αυτοί οι συγγραφείς βρε παιδί μου, ε; Όσο νά 'ναι, 91 χρονών, πρόφτασε να γράψει να το φχαριστηθεί, δεν μπορείς να πεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αδερφέ, δεν ξέρω τούτο το φεγγάρι
Στης καρδιάς της άδειας τη φυρονεριά
Πούθε τάχει φέρει, πούθε τάχει πάρει
Φωτεινά στην άμμο, χνάρια σαν κεριά.