Εισπνοή Ανέκπνοη

Κάθε φορά που πηγαίνεις οπουδήποτε, ξέρεις ότι κάποτε θα επιστρέψεις. Κάθε βήμα που κάνεις κουβαλάει μαζί το αντίθετό του• είτε σε 3 ώρες είτε σε 3 μέρες είτε σε 3 χρόνια, θα ξαναπερπατήσεις τον ίδιο δρόμο από την αντίθετη κατεύθυνση, με το δεξί πόδι να πατάει εκεί που πάτησε παλιότερα το αριστερό. Αφήνεις έτσι αχνάρια ενός φανταστικού τέρατος με 10 δάχτυλα στο κάθε πόδι, 5 μπροστά και 5 πίσω. Όλα στη ζωή κάνουν ζευγάρι με το αντίθετό τους: κάθε αναχώρηση έχει και την επιστροφή της, κάθε ανοιγμένη πόρτα ξανακλείνει, κάθε εισπνοή εκπνέεται.

Όταν όμως κάνεις ταξίδι χωρίς γυρισμό, δεν πρόκειται να επιστρέψεις μετά από 3 χρονικές μονάδες και να το ακυρώσεις. Η διαδρομή αυτή είναι μονόδρομος, εισπνοή ανέκπνοη (υπάρχει τέτοια λέξη;). Όμως επειδή η ανθρώπινη καρδιά δεν είναι συνηθισμένη στους μονόδρομους, σαστίζει και παραξενεύεται, η εμπειρία την ξενίζει. Μια περίεργη μελαγχολία, έξαψη, φόβος, ζωντάνια, κρυάδα, ζεστασιά, κάτι τέτοιο, την αρπάζει. Όμως τα αχνάρια που αφήνεις έτσι είναι ανθρώπινα – αυτά με τα 5 δάχτυλα.