Μπλόγκερ σημαίνει φως
Είναι καημός πολύ μικρός
Και στεναγμός πολύ πικρός.
Σκέψου και γράψε
Να ζητάς αναγνώριση πάψε
Πρωτοτυπείς;
Ακόμα έχεις πολλά να δεις!
Περιαυτολογείς
Τελικά τι θες να πεις;
Σ' αναζητώ στο χώρο αυτό
Με φέισμπουκ και τουΐτερ
Γιατί είμ' εγώ πολύ μικρός
Και θλιβερός μπλόγκερ.
Θα γράψεις μια, θα γράψω δυο
Θα σχολιάσεις μια, θα σχολιάσω δυο.
Θα εμπνευστώ, θα εκτεθώ
Με μια ανάρτηση κι έναν σχολιαστή
Που θα καλεί τον άλλο σχολιαστή,
Τον επικριτικό σχολιαστή.
Παρηγοριά στη μοναξιά, υπομονή
Του ίντερνετ ψευδαίσθηση
Κι ύστερα λες, "για δυο ψυχές
Που με διαβάζουν,
Γιατί δε σχολιάζουν; Γιατί δε σχολιάζουν;..."
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!
Έλα στο φως, γράφω, θα δεις
Είμαι σοφός, μην απορείς
Έλα στο φως, γράφω, θα δεις!
Μπλόγκερ, ό,τι κι αν πεις
Είναι καημός πολύ πικρός
Και στεναγμός πολύ βαθύς
Μπλόγκερ, είτε μωρός, είτε σοφός
Είμαι κι εγώ, καθώς κι εσύ
Είσαι παιδί,
Που καρτερεί κάτι να πει.
Γράψε κι εσύ μια ανάρτηση
Απ' τη ψυχή ως την ψυχή
Ως την ψυχή
Ως την ψυχή
.
.
.
Μπλόγκερ Σημαίνει Φως
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Το θέμα μπλόγκερ με προβληματίζει πολύ τελευταία. Έχω - ετοιμάζω (γκρινιάζω) μια σειρά στιχοπονημάτων, όπως αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι άλλα, που θα φανερωθούν. Ευχαριστώ, προσθέτετε στον προβληματισμό μου. Ευχαριστώ και για την πικρή αλήθεια που υιοθέτησα στα σχόλια της ανάρτησης Σκόρπια του μπλόγκερ - ΔτΝ.
εχμ.. να περιαυτολογησω;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιχα ανεβασει κατι στιχακια το μακρινο 2006 και στα χαρίζω:
Κάνε μου LinkBlog διπλό,
να σου κάνω τετραπλό!
Βάλε εισερχόμενο,
να σε πιάσω γκόμενο!
Link εκεί και Link εδώ,
χάνομαι μα θα βρεθώ!
Link πιο πέρα, παρακάτω,
ζόρικο και λαστιχάτο!
Εκατό LinkBlog τη μέρα,
δίνουν νόημα κι αέρα!
http://www.youtube.com/watch?v=1CnGMM-gRRs
ΑπάντησηΔιαγραφήμε βάζεις σε πειρασμό Ροδιά μου
το βάζω μπας και με πιάσεις γκόμενο........
Μεταφέρω και τα στιχακια του (επίσης) άσσου της στιχουργικης Allu Fun Marx:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι φίλοι μου οι μπλόγκερ
Ποτέ δε θα πειράξω
τους blogger τους καημένους...
Διδάσκαλοι του γένους
θα γίνουν εν καιρώ.
Θα τους χαϊδεύω πάντα,
μ’ αγάπη και λατρεία.
"Το blog σου με μανία
διαβάζω. Το ρουφώ".
Κι όταν τους πιάνει η λύσσα
και βρίζονται δεόντως,
θα τρέχω επειγόντως
με θάρρος σταθερό,
θα προσπαθώ να σβήσω
την πυρκαγιά με λάδι...
Το blogging εν Ελλάδι
είναι α-πο-λαυ-στι-κό.
(Παραποιώντας το ποίημα του Ιωάννη Πολέμη "τα ζώα")
Ανωνυμε, μερσι :) κατεκυρωθη. Βαλε κανα ονοματακι, να ξερουμε τί πιανουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό εδώ αντιγράφω και ένα του Allu Fun Marx που θα σ' αρέσει:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι δανεικοί αυτόχειρες
Πληκτρολογούν τον κωδικό τους. Μπαίνουν
στο blog που τόσο έχουν αγαπήσει…
Διαβάζουν post και το ποντίκι σέρνουν
(Τά’παιξε μάλλον από την πολύ την χρήση.)
Ήταν το blogging λένε ,τραγωδία.
Θεέ μου, τα φριχτά comment των ανωνύμων…
Πώς χάθηκε με μιάς τόση μαγεία;
Κόσμε των blog, δεν είσαι ελεήμων…
Ανοίγουν το free counter, κοιτάνε
“πόσο ανέβηκαν απόψε οι επισκέψεις;”
Την περασμένη δόξα αναμετράνε
και στο μυαλό χορεύουν χίλιες σκέψεις.
Όλα τελείωσαν. Το τελευταίο post νάτο,
σύντομο, απλό, βαθύ, καθώς ταιριάζει:
“Φεύγω. Κλείνω το blog μου το γαμάτο.
Δε θα χαθούμε, μη σας φάει το μαράζι.”
Βλέπουν την οθόνη, βλέπουν την ώρα.
“Δένει η φωτογραφία ή είναι λάθος;”
“Όλα τελείωσαν” ψιθυρίζουν “τώρα”,
Βέβαιοι πως θα επιστρέψουν κατά βάθος.
Παιδιά, πολύ ωραία τα ποιηματάκια, δεν τα ήξερα και τα απόλαυσα! Σόρι που είμαι λίγο εξαφανισμένος - όταν έχω χρόνο δεν έχω καθαρό μυαλό, κι όταν έχω καθαρό μυαλό δεν έχω χρόνο. Όμως θε να 'ρθει κάποιο σούρουπο ξανά ν' ανταμωθούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή