Το Κινητό

Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζώνη μου σφιγμένο
Ένα μικρό φινλανδικό NOKIA κινητό
Όπως αυτά που οι Αλβανοί έχουνε στην Ομόνοια
Μισοτιμής τ' αγόρασα μια μέρα με κουπόνια.

Θυμάμαι ως τώρα να 'τανε τον άνθρωπο της ΝΟΚΙΑ
Όπου μου θύμιζε πολύ το θείο του Πινόκιο
Ορθό πλάι σε φορτιστές και προσφορών πακέτα
Να λέει με μια βραχνή φωνή τα παρακάτω λόγια:

- Ετούτο εδώ το κινητό που θέλεις ν' αγοράσεις
Με ιστορίες αλλόκοτες ο θρύλος το 'χει ζώσει
Κι όλοι το ξέρουν πως αυτοί που κάποια φορά το 'χαν
Τους ήρθε ο λογαριασμός και το 'χουν μετανιώσει.

Ο δον Μπαζίλιο κάλεσε μ' αυτό τη δόνα Τζούλια
Όμως αυτή το 'χε κλειστό γιατί τον απατούσε
Ο κόντε Αντόνιο μια βραδιά τον δύστυχο αδερφό του
Με τούτο εδώ το κινητό ώρες τηλεφωνούσε.

Ένας αράπης τη μικρή ερωμένη του από ζήλια
Καλούσε και της έταζε λαγούς με πετραχήλια
Χέρι σε χέρι ξέπεσε και μέσ' στο μαγαζί μου
Το είχα για απόσυρση, πάρ' το με την ευχή μου.

Σκύψε και δες το, κάμερα και mobile tracker έχει
Είν' αλαφρύ, για πιάσε το, δεν πάει ούτε ένα κουάρτο
Μα εγώ θα σε συμβούλευα κάτι άλλο ν' αγοράσεις...
- Πόσο έχει; - Φράγκα εφτά συν ΦΠΑ, αφού το θέλεις πάρ' το.

Ένα τηλέφωνο μικρό στη ζώνη έχω σφιγμένο
Που η ιδιοτροπία μ' έκανε και το 'καμα δικό μου
Κι όταν τους φίλους μου καλώ, πάντα το 'χουν κλεισμένο
Φοβάμαι μην καμιά φορά καλέσω τον εαυτό μου.