Κατάθεση Ψυχής Σε Σκληρό Νόμισμα - ΙΙ

Το επόμενο τραγούδι γράφτηκε το 2004 μετά από εκείνη την καταπληκτική, ανεπανάληπτη, ανυπέρβλητη, απίστευτη εκπομπή του Τριανταφυλλόπουλου για τον Σπύρο Ράππο, τον τότε Δήμαρχο Αλμυρού, που ζητούσε σεξ από μία άνεργη σύζυγο για να τη διορίσει στο Δήμο. Η εκπομπή ήταν, πολύ απλά, ΤΕΛΕΙΑ: ο Μάκης να αναδεικνύεται σε προστάτη των αδυνάτων και αναξιοπαθούντων, τα μαγνητοσκοπημένα βίντεο - "Ο Κατήφορος" στο φολκλόρ της ελληνικής επαρχίας, με την αδιόριστη στο ρόλο της Ζωής Λάσκαρη και τον (εντελώς ΠΑΣΟΚ) Δήμαρχο στο ρόλο του Αλεξανδράκη, τον σύζυγο πίσω από την πόρτα έτοιμος να ορμήσει, τους καλεσμένους του Μάκη να εξοργίζονται με την εκμετάλλευση της φτωχής γυναίκας και να εκθειάζουν τον Δημοσιογράφο, τη φοιτητριούλα της Νομικής με το αρμένικο επίθετο και το βαμμένο μαλλί να του μιλάει ξελιγωμένη, τον σπυριάρη καλεσμένο να δηλώνει πως είναι έτοιμος να ξεράσει, τον Παυλόπουλο να παίρνει τηλέφωνο και να υπόσχεται έρευνα σε βάθος, τον Μάκη κατόπιν να παινεύει το ήθος της Νέας Δημοκρατίας κ.λπ. Ό,τι καλύτερο έχει δείξει ποτέ η τηλεόραση, σε τέτοιο μετα-κιτς επίπεδο που πλέον υπερβαίνει το απλό trash και γίνεται τέχνη. Δε φτιάχνουν πλέον τέτοιες εκπομπές...
Αυτό το έπος, λοιπόν, κάθισα και το έκανα τραγούδι, "Εγώ Είμαι Με Τον Δήμαρχο":

Εγώ δεν είμαι με τον Μάκη
Που έκανε την έρευνα
Και ψάρεψε λαβράκι.

Βγάλαν το Δήμαρχο στη φόρα
«Σε τι κατάντια περιέπεσε η χώρα...»
Θρηνολογούν σαν Φαρισαίοι
Και παριστάνουν τις παρθένες οι Αθηναίοι.

Γάμα τους όλους, Δήμαρχε
Σε live μετάδοση απ’ τον Μάκη
Κι οι φοιτητές της Νομικής
Θα κάνουνε καμάκι.

Απατημένοι σύζυγοι
Θα συγκρατούνται μετά βίας
Γάμα τους όλους, Δήμαρχε
Λύσε το πρόβλημα της ανεργίας.

Τέτοια βούληση ανόθευτη
Σάλπισμα αναρχίας
Ελεύθερη απ’ τα δεσμά
Της νοησιαρχίας,

Μίξη Ύλης και Πνεύματος,
Θεού μα και Διαβόλου,
Δε φανταζόμουν πως θα βρω
Στον Αλμυρό του Βόλου.

Γάμα τους όλους, Δήμαρχε
Σε live μετάδοση απ’ τον Μάκη
Κι οι φοιτητές της Νομικής
Θα κάνουνε καμάκι.

Απατημένοι σύζυγοι
Θα συγκρατούνται μετά βίας
Γάμα τους όλους, Δήμαρχε
Πιες το γλυκό πιοτό της εξουσίας.

[Απαγγελία]: Σώπασε, κύριε Δήμαρχε, και μην πολυδακρίζεις, αυτό που μέσα τους ποθούν (και κατά βάθος σε φθονούν) εσύ προσδιορίζεις.
Μην πέφτεις στην παγίδα τους, εμένα άκου μόνο, άσ’ τους αυτούς, μην τους ακούς, γαμάνε μια φορά το χρόνο.

Γάμα τους όλους, Δήμαρχε κ.λπ.