Παραπονεμένα Λόγια

Στης μιζέριας τα θρανία
Και στη μικροπρέπεια
Μάθαμε να ξεπουλάμε
Την αξιοπρέπεια.

Παραπονεμένα λόγια
Έχουν τα τραγούδια μας

Γιατί είμαστε ραγιάδες
Μέσα από την κούνια μας.

Πάντα φταίνε κάποιοι άλλοι
Τύραννοι δικτάτορες
Εμείς είμαστε αθώοι
Καρπαζοεισπράκτορες

Παραπονεμένα λόγια κ.λπ.


Το σεργιάνι μας στον κόσμο
Ήταν πέντε μέτρα γης
Έτσι ήμασταν φτιαγμένοι:
Θύματα εκ γενετής.

Σιχαίνομαι την κλάψα σε κάθε της έκφραση. Τα θύματα, τους επαγγελματίες μάρτυρες, την αυτολύπηση, τα τραγούδια του Καζαντζίδη, τις γυναίκες που κλαίνε.

2 σχόλια:

  1. "Πιόνι των Εβραίων, Μπενή, που θέλουν το λαϊκό τραγούδι να σέρνεται! Ο Καζαντζίδης εκπροσωπεί την Ελλάδα όλη!"

    Αδικείς τον τοπο, Ηλία. Όλοι οι Έλληνες θέλουν την άμεση εφαρμογή κάθε νόμου και την εξυγίανση κάθε υπηρεσίας. Απλά να ξεκινήσει από τους νόμους που οι ίδιοι δεν παραβαίνουν με κάποιο μικρό τρόπο κάθε μέρα κι από τις υπηρεσίες στις οποίες δεν έχουν γνωστό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εντάξει, είμαι πιόνι των Εβραίων. ΟΚ, ΟΚ, εξυπηρετώ αλλότρια κέντρα συμφερόντων που απεργάζονται τον αφανισμό του Έθνους και της Ορθοδοξίας. Υπάρχουν όμως και πολύ χειρότερα:
    Θα μπορούσα να ήμουνα ΠΑΣΟΚ.

    Το ποτήρι μισογεμάτο και πάλι καλά, να λέμε…

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αδερφέ, δεν ξέρω τούτο το φεγγάρι
Στης καρδιάς της άδειας τη φυρονεριά
Πούθε τάχει φέρει, πούθε τάχει πάρει
Φωτεινά στην άμμο, χνάρια σαν κεριά.