Republica Effexoriana

Υπάρχει μια Δημοκρατία
Που δε γνωρίζει ούτε πατρίδα ούτε θρησκεία
Σ' όλα τα μήκη και τα πλάτη
Δεν τη δεσμεύουν ούτε σύνορα ούτε κράτη.

Αρχαία όσο η Ιστορία
Σε κάθε τάξη, φύλο, επάγγελμα, ηλικία
Υπάρχει μια Δημοκρατία
Στης κοινωνίας πάνω την αποτυχία.

Republica Effexoriana
Στους ουρανούς της δεν πετούν αεροπλάνα
Στους δρόμους δεν περνούν διαβάτες
Άκρα του τάφου σιωπή στις στράτες
Μαύρη, μονόχρωμη σημαία
Τα πλοία σκούριασαν στην προκυμαία
Κι ο εθνικός της ύμνος θρήνος
Σαράκι τρώει την καρδιά, καρκίνος
Κρύφτηκε ο ήλιος να γλιτώσει
Ό,τι προλάβει απ' τη σφαγή να περισώσει
Χτυπάει θανατερή καμπάνα
Republica Effexoriana

Υπάρχει μια Δημοκρατία
Προσφέρει στέγη, άσυλο, φιλοξενία
Όχι όμως στης ζωής τους πρώτους
Αλλά σ' αυτούς που κουβαλάνε το σταυρό τους.

Υπάρχει μία Πολιτεία
Μέσα στον πόνο, στο μαρτύριο, στη θυσία
Οι κάτοικοί της ρημαγμένοι
Σε γλώσσα ξωτικών οι νόμοι της γραμμένοι:

Effexor, Xeristar, Deprevix, Zoloft, Paxil
Remeron, Seroxat, Minitran, Neuleptil
Saroten, Flonital, Ladose, Latys, Largactil
Pricital, Azapin, Paxinol, Ludiomil

Στους φίλους που δεν άντεξαν και που μου λείπουν αφάνταστα