Πριν δύο μήνες περίπου, ο Φιλοζωικός Σύλλογος Χανίων έλαβε καταγγελία ότι ένα άλογο ήταν κλεισμένο σε στάβλο επί 3 χρόνια. Πήγαν κάποια μέλη στην περιοχή και βρήκαν ένα άλογο σε άθλια κατάσταση. Επικοινώνησαν με τον ιδιοκτήτη, ο οποίος τους εξήγησε ότι "δικό μου είναι κι ό,τι θέλω το κάνω". Τον συμβούλεψαν ν' αλλάξει τακτική και προειδοποίησαν ότι θα επέστρεφαν σύντομα.
Τέλη Ιουνίου ξανα-επισκεύτηκαν το ζώο έχοντας κλείσει ραντεβού με τον ιδιοκτήτη. Ήταν η Πρόεδρος του Συλλόγου, ένα μέλος και μία κτηνίατρος ειδικευμένη στα ιπποειδή. Ο τύπος επέτρεψε τελικά στην κτηνίατρο να μπει στον στάβλο και να εξετάσει το άλογο, μετά από πολλές απειλές, βρισιές, φωνές και προσβολές ("ζητούσε το πτυχίο της ιατρού, καταστατικό του συλλόγου από εμένα κ.λπ.").
Ξαφνικά έσκασε μύτη ένα περιπολικό. Ο τύπος είχε υποβάλει μήνυση εναντίον της Προέδρου για παράνομη εισβολή σε ιδιόκτητο χώρο, απειλές και διάφορα άλλα γραφικά. Η γυναίκα βρέθηκε κρατούμενη στα καλά καθούμενα.
Πέρα βέβαια από τον ψυχικό πλούτο αυτού του ανθρώπου απέναντι στο ζώο του ("δικό μου είναι κι ό,τι θέλω το κάνω"), χαρακτηριστική είναι και η αβρότητα της συμπεριφοράς του. Δεν παίζει βρώμικα, δεν τα βάζει με γυναίκες, παραδέχεται την ήττα του, λύνει τους λογαριασμούς του μόνος του. Η είδηση σκιαγραφεί έναν άνθρωπο όλο αριστοκρατικότητα και μεγαλείο, που δεν εκμεταλλεύεται τη δύναμή του απέναντι στους πιο αδύναμους (ζώα, γυναίκες). Πραγματικό διαμάντι.
"Δικό μου είναι κι ό,τι θέλω το κάνω"Ας δούμε όμως και μια άλλη ιστοριούλα, που δε δημοσιεύτηκε στα ΜΜΕ:
Ο Γιάννης ήταν ένας θηριώδης τύπος, σαν ντουλάπα, ζούσε σ' ένα νησί του Αιγαίου και δυστυχώς αγαπούσε τα ζώα. Το "δυστυχώς" απευθύνεται στον αγρότη που πετούσε κρέας με ποντικοφάρμακο εκείνο το απόγευμα, πίσω από τις παλιές αποθήκες του συνεταιρισμού - μέχρι που σήκωσε το κεφάλι και είδε από πάνω του τον Γιάννη.
"Τι κάνεις εδώ, ρε;"
Η ερώτηση φυσικά ήταν ρητορική. Ο Γιάννης του εξήγησε με πολύ τακτ και ευγένεια (= κλωτσιές και σφαλιάρες) ότι έπρεπε να μαζέψει τις φόλες και να μην ξανακάνει κάτι τέτοιο γιατί δε συνάδει με την πνευματική φύση του ανθρώπου. Δεν έφτανε όμως αυτό...
"Φάτο τώρα!"
Ο αγρότης εξήγησε ότι δεν πεινούσε όμως ο Γιάννης τον έπεισε με τη ρητορική του (= μπουνιές και χαστούκια) και τελικά ο τύπος έφαγε μια καλή μερίδα. Από το κρέας με το ποντικοφάρμακο. Ούτε και πάλι όμως έφτανε...
Ο Γιάννης τον πέταξε στο χώμα μπρούμυτα και θρονιάστηκε πάνω στην πλάτη του ακινητοποιώντας τον τελείως, για να σιγουρευτεί ότι δε θα πάει να κάνει εμετό. Έμεινε πολλή ώρα καθισμένος εκεί για να δράσει το δηλητήριο, "έτσι, να δεις τι τραβάνε τα ζώα", στο τέλος σηκώθηκε κι έφυγε.
Η κατάληξη της ιστορίας ήταν άγρια. Ο αγρότης διαμετακομίστηκε στο νοσοκομείο με σοβαρά προβλήματα, νομίζω ρήξη στομάχου και κάτι στους πνεύμονες. Δεν ξέρω τι απέγινε τελικά, πάω στοίχημα ότι δεν τόλμησε να ξαναπετάξει φόλες στα αδέσποτα.
Η ιστορία είναι αληθινή. Ξέρω, είμαστε πολιτισμένοι άνθρωποι και στο φασισμό απαντάμε με επιχειρήματα και διάλογο, όχι με φασισμό. Κάνουμε πορείες ειρήνης, κάνουμε έρωτα κι όχι πόλεμο, για τις κακοποιήσεις ζώων έχουμε τους νόμους 1197/1981 (άρθρ. 8) και 3170/2003 (αρθρ.12), και παραδίδουμε στο Κράτος το μονοπώλιο της έννομης βίας. Πείτε μου όμως αλήθεια, μετά από αυτήν την ιστοριούλα, δε νιώθετε κάτι σαν μια κρυφή, ένοχη, ανομολόγητη ικανοποίηση μέσα σας;
Μπα, όχι ιδιαίτερα. Σε τελική ανάλυση, γιατί να χαρώ; Για την κακοποίηση ενός ζώου; Εγώ εκείνο που ξέρω είναι οτι αν δεν γουστάρεις και λίγο να δέρνεις, δεν σού 'ρχεται έτσι εύκολα να στείλεις τον άλλο στο νοσοκομείο, και ναι, η φόλα είναι "εύκολο" αλλοιώς κάθε φορά που γινότανε φόνος ή βιασμός κλπ θα παίρνανε οι συγγενείς του θύματος τα όπλα και θά 'μασταν όλοι μια μεγάλη βεντέτα, όχι νόμοι και κουραφέξαλα. Το αίμα ξεπλένεται μονο με τη χλωρίνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά στην ιστορία σου ποιό είναι το δίδαγμα; Οτι σωστή ηθική είναι η ηθική του δυνατότερου; Φερθείτε καλά στα καϋμένα τα ζώα γιατί θα έρθει ο σφίχτης να σας κάνει ντα; Και πού σταματάει αυτό; Θα βάλουμε όλοι μια μπέρτα και θα βγούμε να βάλουμε τα πράματα στη θέση τους;
Δε μ' αρέσει αυτό καθόλου.
Όχι, δεν υπάρχει κάποιο δίδαγμα στην ιστοριούλα. Δε συνάγεται κάποιος καθολικός κανόνας, γι' αυτό και μιλάω για ένοχη ικανοποίηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόσο ο ιδιοκτήτης του αλόγου στην είδηση όσο κι ο αγρότης στην ιστοριούλα, βεβαιώνουν με τις πράξεις τους το δίκαιο του ισχυροτέρου. Επειδή έτυχε να είμαι ο δυνατότερος, κακοποιώ ζώα (και τη λέω σε γυναίκες). Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι. Αν έπρεπε να δώσω έναν καθολικό κανόνα αντιμετώπισής τους, θα έλεγα: "ακολούθησε τη νόμιμη οδό".
Εδώ όμως δεν κάνω κάτι τέτοιο! Εδώ απλώς σκανδαλίζω τη φαντασία, πατάω λίγο στην απαγορευμένη ζώνη. Γράφω science fiction, λέω: "τι καλά που θα ήταν αν υπήρχαν οι Επικυρίαρχοι από το Childhood's End του Άρθουρ Κλαρκ!..."
Πριν κάποια χρόνια ένας τύπος είχε δέσει ένα αδέσποτο σκυλί και είχε βάλει το εγγόνι του να το χτυπάει. Δεν χρειάζονται ακριβείς λεπτομέρειες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν θυμάμαι καλά πρέπει να ήταν φρέσκος ο νόμος που έκανε τον βασανισμό ζώων πλημμέλημα. Προηγουμένως δεν πρέπει να προβλεπόταν σαν αδίκημα. Χωρίς ιδιαίτερη προθυμία οι αρμόδιες αρχές οδήγησαν την υπόθεση στο δικαστήριο μετά απο μήνυση εταιρίας προστασίας ζώων.
Ο δράστης τη γλίτωσε με κάποιο ασήμαντο πρόστιμο, ίσως και λόγω ηλικίας. Πάντως η τέλεση της πράξης και οι συνθήκες δεν αμφισβητήθηκαν.
Είναι πάμφθηνη η ζωή των ζώων. Και η ψυχή των παιδιών.
Χμμμ...Τελικά δεν διαφέρουμε και πολύ απο τα ζώα...στις αντιδράσεις με βάση τα ένστικτα δηλαδή :-). Και αν νοιώθει κανείς κάποια ικανοποίηση...είναι το μικρό ζωάκι μέσα του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλιώς, δεν νομίζω οτι μπορείς να ψάχνεις λογική σε καταστάσεις όπως αυτές που περιγράφεις παρα πάνω...
Ζωάκι ξεζωάκι, όταν κινδυνέψουμε εμείς ή αυτοί που αγαπάμε & προστατεύουμε, είναι το απολύτως απαραίτητο κομμάτι του εαυτού μας να αναλάβει τα ηνία. Η λογική σ' αυτές τις στιγμές γίνεται ένας Γιώργος Παπανδρέου, με ηλεκτρονική διαβούλευση, διάλογο εφ' όλης της ύλης, συζητήσεις επί συζητήσεων κ.λπ., ενώ το ζωάκι μέσα μας γίνεται θηρίο, που μετά από εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης προτιμά να πράττει παρά να κάνει αναλύσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε σκεφτόμουν κάτι ιδιαίτερο όταν έγραφα το post. Απλώς μου έκανε εντύπωση η αντίθεση των δύο ιστοριών. Στην πρώτη οι γυναίκες ακολούθησαν τις τυπικές διαδικασίες και κόντεψαν να βρεθούν δαρμένες κι από πάνω, στη δεύτερη ο Γιάννης πήρε το νόμο στα χέρια του. Δεν πίστευα ότι υπήρχε κάποιος κανόνας με καθολική εφαρμογή, και σίγουρα δεν έκανα προπαγάνδα υπέρ της αυτοδικίας.
Τώρα όμως αισθάνομαι ότι υπάρχει και κάτι παραπάνω. To be continued.
το ότι ήταν από τα Χανία δε μου κάνει έκπληξη, χο χο...
ΑπάντησηΔιαγραφήgasireu
Αν υπήρχαν Επικυρίαρχοι εγώ θα ήμουνα στην αντίσταση πάντως, έχω ένα παθολογικό με την ανώτερη βία... ιδίως όταν είναι για το καλό μου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα υπάρχει κάτι παραπάνω εδώ. Στη φάση με το άλογο, πχ, ο τύπος έκανε μήνυση στο Φιλοζωικό για παράνομη είσοδο επειδή "Πήγαν κάποια μέλη στην περιοχή και βρήκαν ένα άλογο σε άθλια κατάσταση" πριν επικοινωνήσουν με τον ιδιοκτήτη, απ' όσο μπορώ να καταλάβω. Δηλαδή όντως μπήκανε στα χωράφια του χωρίς να τον ρωτήσουνε, επειδή "λάβανε καταγγελία".
Ε τώρα σόρυ, αλλά άσχετα με το αν ο τύπος είναι πράγματι ο κακός δράκος που βασανίζει άλογα, δεν είναι λογικό να πάθει μανία καταδίωξης; Είναι πχ τελείως απίθανο να του έστειλε το Φιλοζωικό κάποιος κουμπάρος που τον είχε άχτι; Εμένα αυτό είναι το πρώτο που μου περνάει απ' το μυαλό, οτι κάποιος συχωριανός βρήκε ευκαιρία να λύσει τις διαφορές του με τον ιδιοκτήτη του αλόγου κάνοντας "καταγγελία". Κι Φιλοζωικός επειδή ήξερε οτι αν πάει με το νόμο, μέχρι να δει το άλογο θά τό 'χουνε κάνει γατοτροφή, πήγε κομάντο- και μετά έγινε μύλος η υπόθεση. Εγώ αυτά διαβάζω στην όλη ιστορία, που την ξέρουμε κι από τρίτο χέρι.
Το έρμο το άλογο τελικά δε μάθαμε τί απέγινε... :(
ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ!! ΠΑΝΤΑ ήθελα να το κάνω αυτό!!! γεια σου ρε Γιάννη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσοι νομίζατε ότι είμαι πολιτικώς ορθή και ηθικό στοιχείο, πλανηθήκατε πλανην οικτράν. Χρόνια ολόκληρα ονειρεύομαι τέτοια σκηνικά. Μάλιστα έχω τρεις τέτοιου τύπου φαντασιώσεις πολύ συγκεκριμένες (η μία σχετική με το θέμα, οι άλλες μόνον εμμέσως):
1. Φοράω μαύρη κουκούλα, πιάνω τον τύπο με τις φόλες, του βάζω μια καραμπίνα στον κρόταφο και τον αναγκάζω να τη φάει. Ύστερα κάθομαι και τον βλέπω να σπαρταράει.
2. Με μια ομάδα ειδικών κομμάντο, κάνουμε επιδρομή στα παιδικά πορνεία της Ταϊλάνδης, πιάνουμε τους πελάτες, τους ακρωτηριάζουμε επιτόπου (δε χρειάζεται να σας πω ΠΟΙΟ ακριβώς μέλος κόβουμε, έτσι;) και καρφώνουμε τα ακρωτηριασμένα μέλη πάνω από την εξώπορτα για παραδειγματισμό.
3. Οδηγώ μια μοτοσυκλέτα με λασπωμένο αριθμό και ο συνεργός πίσω μου κρατάει μια καρτέλα αυγά. Πηγαίνουμε στους έξυπνους που χώνονται μπροστά στα φανάρια και τους τα πετάμε στο παρμπρίζ (αυτό είναι και λάιτ άλλωστε, ούτε καν φθορά ξένης περιουσίας, ενώ παράλληλα εμποδίζει τον κόπανο να οδηγήσει και τον αναγκάζει να καθυστερήσει για να καθαρίσει το τζάμι).
Εντάξει το τελευταίο δεν είναι πολύ σοβαρό, αλλά είναι απωθημένο που έχω χρόνια. :-)
@stassa
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα κι αν πίσω από την καταγγελία ήταν ο κουμπάρος που τον είχε άχτι, καλά του έκανε. Άμα βασανίζεις ένα ζώο, τότε είσαι εγκληματίας, τελεία και παύλα.
Επίσης, δε γνωρίζω τη νομοθεσία, αλλά νομίζω πως μόνο η κατοικία είναι άσυλο, όχι ο σταύλος σου ή ο χώρος εργασίας. Ξέρω ότι τα σοβαρά φιλοζωικά σωματεία είναι υπερ-προσεκτικά στις κινήσεις τους, οπότε πιστεύω ότι ξέραν τι κάναν όταν πήγαν την πρώτη φορά στον σταύλο.
@ Αόρατη Μελάνη
Εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία, οι ταϊλανδικές κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν σοβαρά την παιδική πορνεία και διώκουν τους πελάτες. Σήμερα, μπορεί να σε καταγγείλει κάποιος απλώς και μόνο με το να ζητήσεις ανήλικο για σεξουαλική συνεύρεση - κι αντί για το αγοράκι ή το κοριτσάκι, να σου 'ρθουν οι αστυνόμοι και να γνωρίσεις την ευτυχία μιας ταϊλανδικής φυλακής από μέσα.
Εντάξει, ναι, καλά του έκανε ο κουμπάρος κλπ, αλλά αυτό σημαίνει οτι ο νόμος για την προστασία των ζώων γίνεται εργαλείο για το ξεκαθάρισμα λογαριασμών και βέβαια δεν προστατεύει τα ζώα. Χωρίς να θέλω να θίξω κανέναν αλλά δεν πιστεύω να υπάρχει μέρος στην Ελληνική ύπαιθρο που να φέρονται στα ζώα τους με το γάντι, κι οι ακρότητες είναι de rigueur.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή πήγανε και κάνανε μήνυση σ' ένα βλάχο που κακομεταχειριζότανε το ζώο του. Ε και μετά; Και το ζώο; Διάβασα και το αρχικό άρθρο και δε λέει. Το ζουμί του άρθρου είναι "η πρόεδρος του συλλόγου πήγε εκεί και του έδειξε αυτούνου". Το ζώο; Δεν μάθαμε.
Σόρυ ακούγομαι σπαστικιά τώρα. Ξύδι.
Ουπς, χεχε παρεξηγήσιμο αυτό έτσι που τό'πα. Το ξύδι πήγαινε σε μένα πού 'χω τα νευροφυτικά μου. Τα τα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην ανησυχείς, δεν είμαι παρεξηγιάρης και δεν προσβάλομαι σχεδόν με τίποτα (μόνο όταν με αποκαλούν "διανοούμενο").
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποψιάζομαι όμως ότι επιλέγεις το ρόλο του δικηγόρου του διαβόλου για να μην παραδεχτείς την οργή σου - εγώ τουλάχιστον το κάνω συχνά. Έπεσα μέσα ως ερασιτέχνης ψυχολόγος; (που κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια;)
Αυτό λίγο, κι έπειτα βαρέθηκα να οργίζομαι όλη την ώρα και προσπαθώ να δω τα πράγματα ψύχραιμα...
ΑπάντησηΔιαγραφή(έχεις ξαναδεί τέτοια αποτυχία;)
Χαίρομαι για την Ταϊλάνδη και μακάρι να έχει αποτέλεσμα η προσπάθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήεντωμεταξύ το συζητούσα με μια φίλη και μου έλεγε ότι εδώ και δέκα χρόνια περίπου (όσα λες ότι έχει που άρχισε η πάταξη της παιδικής πορνείας στην Ταϊλάνδη) άρχισε να ανθεί η παιδική πορνεία στη Ρουμανία.
Τυχαίο? Δε νομίζω...
Όποιος θέλει να γίνει κομάντο ας επικοινωνήσει μαζί μου. Κι είναι και βαλκάνια, θα μας έρθει πιο φτηνά...