Νίκο, μην κλείνεις το τηλέφωνο
Δυο λόγια άκου μόνο
Σου λέω βαδίζεις ολόισια στον γκρεμό
Ολοταχώς για πόνο.
Άσ' τη, Νικόλα, ξέχνα την
Βγάλ' την απ' το μυαλό σου
Δεν είναι η σχέση που ονειρεύτηκες
Δεν είν' ο άνθρωπός σου.
Ξέρω το μέλλον, διαβάζω οιωνούς
Σε βλέπω να 'χεις μπλέξει
Σε μία σχέση, προσποίηση οργασμού
Ψευτιά κι όποιος αντέξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αδερφέ, δεν ξέρω τούτο το φεγγάρι
Στης καρδιάς της άδειας τη φυρονεριά
Πούθε τάχει φέρει, πούθε τάχει πάρει
Φωτεινά στην άμμο, χνάρια σαν κεριά.