Βάζω στο Γιου Τιουμπ ν' ακούσω το "Σφαγείο" (είμαι θρεφτάρι μ' έχουν κλέισει στο σφαγείο, σήμερα εσύ αύριο εγώ). Έκπληκτος ακούω πρώτα μια χαρούμενη διαφήμιση: "Το Ντουμπάι σε περιμένει!! Πέτα με την Εμιρέιτς!!! κ.λπ."
Μου ήρθε τέτοιο σοκ όταν μετά άκουσα το "Σφαγείο", που ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω αν η διαφήμιση νίκησε το τραγούδι (οπότε ό,τι ακούς στο Γιου Τιουμπ είναι μαγαρισμένο από τις διαφημίσεις του) ή το τραγούδι τη διαφήμιση (οπότε ακυρώνει ακόμα και τον παράδεισο της μεσαίας τάξης, τις ονειρεμένες διακοπές στο Ντουμπάι). Δεν το έχω αποφασίσει ακόμα. Μέχρι τότε, ένα τραγουδάκι της στιγμής:
Το μεσημέρι χτυπάνε στο Ντουμπάι
Μετρώ τους χτύπους, το αίμα μετρώ
Αεροπλάνο στις διακοπές σε πάει
Τακ τακ κι εσύ, τακ τακ κι εγώ
Μύρισε το Ντουμπάι μας θυμάρι
Κι η Εμιρέτς στον κόκκινο ουρανό
Μέσ' στο σφαγείο μ' έχουν κλείσει σαν θρεφτάρι
Βιβλιοπαρουσίαση στον Ιανό
