Πολλές φορές τραγουδάμε ένα χαρούμενο τραγούδι, παρασυρόμαστε από τη μουσική και δεν προσέχουμε τα λόγια. Μπορεί να το μουρμουρίζουμε ασύγνωστα, αφηρημένα, ακόμα και για χρόνια ή δεκαετίες: το τραγουδάμε χωρίς να το τραγουδάμε.
Μέχρι που κάποτε προσέχουμε πραγματικά, για πρώτη φορά, τι λέει το τραγούδι. Και σοκαριζόμαστε. Οι κατάμαυροι στίχοι δεν ταιριάζουν καθόλου με την ανύποπτα χαρούμενη μουσικούλα. Πέσαμε σε παγίδα, αποκοιμηθήκαμε...
Το έχω πάθει με το Moonlight Shadow του Μike Oldfield, μεγάλη επιτυχία όταν ήμουν σχολείο. Ένα κεφάτο, ζωηρό, χαρούμενο τραγουδάκι:
Ναι, όμως έχετε προσέξει ποτέ τα λόγια;...
Οι Deathlike Silence τα πρόσεξαν. Κι ερμηνεύουν το τραγούδι έτσι ώστε να μας υποδείξουν την παγίδα που πέφταμε όταν το μουρμουρίζαμε απρόσεχτα:
Φυσικά, καταλάβατε ότι αναφέρομαι στο φετινό κουφό, κλωνοποιημένο Πάσχα. Και στο δημοφιλέστερο top hit της Μεγάλης Βδομάδας: Αι Γενεαί Πάσαι.
Δεν βάζω βιντεάκι, το ξέρουμε όλοι, το 'χουμε τραγουδήσει (κατανυκτικά) πολλές φορές από μικρά παιδιά στον Επιτάφιο Θρήνο - μαζί με τον Πέτρο Γαϊτάνο, τη Χάρις Αλεξίου, τον Λουκιανό Κηλαηδόνη, την Ειρήνη Παπά, τη Μαρία Φαραντούρη, τον Σταμάτη Σπανουδάκη, τον Βαγγέλη Παπαθανασίου και δεν ξέρω ποιους άλλους (στην TV ο απαραίτητος Γιώργος Παπαστεφάνου). Πολύ γλυκιά μελωδία. Και πολύ κατανυκτική. Τόσο κατανυκτική που σε αποκοιμίζει.
Ναι, όμως έχετε προσέξει ποτέ τα λόγια;...
Κατά τον Σολομώντα, βόθρος βαθύς το στόμα Εβραίων παρανόμων
Εβραίων παρανόμων εν σκολιαίς πορείαις τρίβολοι και παγίδες
Ους έθρεψε τω μάννα, φέρουσι τω Σωτήρι χολήν άμα και όξος
Ω της παραφροσύνης και της χριστοκτονίας της των προφητοκτόνων!
Ούς έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν, κατά του ευεργέτου κ.λπ. κ.λπ.
Κάθε Μεγάλη Παρασκευή, στην εκφορά του Επιταφίου, εκατομμύρια συνέλληνες τραγουδάμε κατανυκτικά κι απρόσεχτα αυτό το καταρολόγιο για τους Εβραίους. Μια ολόκληρη χώρα που αναδύει, σαν εθνικό θυμίαμα, κατανυκτική απέχθεια για τους Εβραίους - δηλ. για τον λαό του Κυρίου μας, που ποτέ δεν αρνήθηκε την εβραϊκή παράδοσή Του.
Μπρρρ... ω γλυκύ μου ρίγος
Και μάλιστα, όσο καταλαβαίνω, το Αι Γενεαί Πάσαι πρέπει να είναι λαϊκός χριστιανισμός. Δηλαδή, δεν είναι προϊόν υψηλών ιεραρχικών κύκλων, κάποιων Χριστόδουλων και Ιερώνυμων της παλιάς εποχής που, υποθέτω, όλοι τους απαξιώνουμε. Όχι! Νομίζω, είναι απ' τα κόκαλα βγαλμένο των Ελλήνων τα ιερά...
Μέχρι που κάποτε προσέχουμε πραγματικά, για πρώτη φορά, τι λέει το τραγούδι. Και σοκαριζόμαστε. Οι κατάμαυροι στίχοι δεν ταιριάζουν καθόλου με την ανύποπτα χαρούμενη μουσικούλα. Πέσαμε σε παγίδα, αποκοιμηθήκαμε...
Το έχω πάθει με το Moonlight Shadow του Μike Oldfield, μεγάλη επιτυχία όταν ήμουν σχολείο. Ένα κεφάτο, ζωηρό, χαρούμενο τραγουδάκι:
Ναι, όμως έχετε προσέξει ποτέ τα λόγια;...
Οι Deathlike Silence τα πρόσεξαν. Κι ερμηνεύουν το τραγούδι έτσι ώστε να μας υποδείξουν την παγίδα που πέφταμε όταν το μουρμουρίζαμε απρόσεχτα:
Φυσικά, καταλάβατε ότι αναφέρομαι στο φετινό κουφό, κλωνοποιημένο Πάσχα. Και στο δημοφιλέστερο top hit της Μεγάλης Βδομάδας: Αι Γενεαί Πάσαι.
Δεν βάζω βιντεάκι, το ξέρουμε όλοι, το 'χουμε τραγουδήσει (κατανυκτικά) πολλές φορές από μικρά παιδιά στον Επιτάφιο Θρήνο - μαζί με τον Πέτρο Γαϊτάνο, τη Χάρις Αλεξίου, τον Λουκιανό Κηλαηδόνη, την Ειρήνη Παπά, τη Μαρία Φαραντούρη, τον Σταμάτη Σπανουδάκη, τον Βαγγέλη Παπαθανασίου και δεν ξέρω ποιους άλλους (στην TV ο απαραίτητος Γιώργος Παπαστεφάνου). Πολύ γλυκιά μελωδία. Και πολύ κατανυκτική. Τόσο κατανυκτική που σε αποκοιμίζει.
Ναι, όμως έχετε προσέξει ποτέ τα λόγια;...
Κατά τον Σολομώντα, βόθρος βαθύς το στόμα Εβραίων παρανόμων
Εβραίων παρανόμων εν σκολιαίς πορείαις τρίβολοι και παγίδες
Ους έθρεψε τω μάννα, φέρουσι τω Σωτήρι χολήν άμα και όξος
Ω της παραφροσύνης και της χριστοκτονίας της των προφητοκτόνων!
Ούς έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν, κατά του ευεργέτου κ.λπ. κ.λπ.
Κάθε Μεγάλη Παρασκευή, στην εκφορά του Επιταφίου, εκατομμύρια συνέλληνες τραγουδάμε κατανυκτικά κι απρόσεχτα αυτό το καταρολόγιο για τους Εβραίους. Μια ολόκληρη χώρα που αναδύει, σαν εθνικό θυμίαμα, κατανυκτική απέχθεια για τους Εβραίους - δηλ. για τον λαό του Κυρίου μας, που ποτέ δεν αρνήθηκε την εβραϊκή παράδοσή Του.
Μπρρρ... ω γλυκύ μου ρίγος
Και μάλιστα, όσο καταλαβαίνω, το Αι Γενεαί Πάσαι πρέπει να είναι λαϊκός χριστιανισμός. Δηλαδή, δεν είναι προϊόν υψηλών ιεραρχικών κύκλων, κάποιων Χριστόδουλων και Ιερώνυμων της παλιάς εποχής που, υποθέτω, όλοι τους απαξιώνουμε. Όχι! Νομίζω, είναι απ' τα κόκαλα βγαλμένο των Ελλήνων τα ιερά...
