Κατάθεση Ψυχής Από Τιτλοποίηση Χρεών - VIII

Το επόμενο τραγουδάκι συνοδεύεται και από ιστοριούλα: ήταν εκείνη τη νυχτιά που φύσαγε ο Βαρδάρης, κάτω από φώτα κόκκινα κοιμόταν η Σαλονίκη, κι εγώ πήγαινα για κούρεμα. Η Φωτεινή, η κομμώτριά μου, είχε το κομμωτήριο στο σπίτι της. Δούλευε από το πρωί ως το βράδυ και συνήθως οι τελευταίοι πελάτες της ημέρας παραμέναμε για τα περαιτέρω. Έκλεινε λοιπόν τα σύνεργα της δουλειάς η Φωτεινή, έβγαζε κατόπιν ουΐσκι, τυριά, λουκάνικα και άλλα τέτοια ψυχωφελή, καθόμασταν όλοι στο τραπέζι και δε φεύγαμε μέχρι ν' αδειάσουμε το μπουκάλι.

Εκείνο το βράδυ λοιπόν, βρέθηκα να κάθομαι στο σαλόνι της Φωτεινής με έναν άγνωστό μου κύριο, διευθυντή υποκαταστήματος ΕΤΕ, και μία επίσης άγνωστη κυρία, ασφαλίστρια. Σε κάποια στιγμή αρχίσαμε να λέμε ανέκδοτα και αποφάσισα να πω ένα που είχα ακούσει πρόσφατα. Ήταν ρίσκο• πρώτη φορά συναντούσα τους ανθρώπους. Η Φωτεινή ήταν μεν πασοκτζού, αλλά ήξερα ότι πάντα απολάμβανε ένα καλό ανέκδοτο:

Όταν ο Θεός έπλασε τους λαούς της Γης, προίκισε τον καθένα με δύο ποιότητες για να προκόψει. Έκανε τον Γιαπωνέζο λεπτολόγο και εργατικό, έκανε τον Άγγλο πρακτικό και προσγειωμένο, έκανε τον Αμερικάνο επιχειρηματικό και τολμηρό, έκανε τον Γερμανό πειθαρχημένο και μεθοδικό κ.λπ. μέχρι που ήρθε και η σειρά του Έλληνα. Του λέγει Κύριος ο Θεός: "Θα είσαι έξυπνος, θα είσαι τίμιος, και θα ψηφίζεις ΠΑΣΟΚ".
Μετά από λίγο όμως παρατήρησε ο Αρχάγγελος: "Κύριε, έδωσες τρεις ποιότητες στον Έλληνα. Θα αποκτήσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και θα κυριαρχήσει επί των λαών της Γης".
"Σωστά", λέγει Κύριος ο Θεός, "όμως τώρα ο Λόγος μου ειπώθηκε και δεν αλλάζει. Θα το κάνουμε έτσι ώστε κάθε στιγμή να ισχύουν μόνο οι δύο από τις τρεις ποιότητες".
Από τότε λοιπόν όσοι είναι έξυπνοι και ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ, δεν είναι τίμιοι. Όσοι είναι τίμιοι και ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ, δεν είναι έξυπνοι. Όσοι είναι έξυπνοι και τίμιοι, δεν ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ.

Είπα την punch-line και περίμενα να δω τις αντιδράσεις της ομήγυρης:
Η Φωτεινή γέλασε.
Η ασφαλίστρια έσκασε στα γέλια.
Ο τραπεζικός δε γέλασε ΚΑΘΟΛΟΥ. Δεν του φάνηκε καθόλου αστείο το ανέκδοτο!

Λίγο αργότερα απ' αυτό το περιστατικό, ξενυχτώντας στο Ελευθέριος Βενιζέλος και έχοντας να σκοτώσω ατέλειωτες ώρες μέχρι την πτήση μου, έγραψα στο περιθώριο ενός βιβλίου την:

Ψυχοθεραπεύτρια

Στο 'να της χέρι το ψαλίδι και η χτένα
Με τ' άλλο χέρι της χαϊδεύει μόνο εμένα
Κόβει απ' τη ρίζα το κακό και τα μαλλιά μου
Για να με κάνει κούκλο, η κομμώτριά μου!

Στ' αλήθεια, είμαι τυχερός που έχω εσένα
Ψυχοθεραπεύτρια με ψαλίδι και με χτένα
Κι όταν, τούφες-τούφες, πέφτουν κάτω τα μαλλιά μου
Πέφτουν και τα μισά απ' τα προβλήματά μου!

Με λούζει, με ξεβγάζει και με σκουπίζει
Όμορφα μου μιλάει, συνέχεια με φροντίζει
Ποτέ δε μ' έκανε να νιώσω σαν πελάτης:
Είμ' ο μεγάλος, ο κρυφός ο έρωτάς της.

Στ' αλήθεια κ.λπ.

Τίποτα δεν ξεφεύγει από τη ματιά της
Αξίζει εκατό φορές τα λεφτά της
Προβλήματα, σκοτούρες, όλα τα βλέπει
Τα κόβει, τα ισιώνει, τα ανατρέπει!

Στ' αλήθεια κ.λπ.

"Όλα σε τούτη τη ζωή είναι τρίχες
Ποτέ δε χάνεις κάτι που ποτέ δεν είχες
Άκου και μένα που μ' αυτές έχω να κάνω
Όλοι οι άντρες είστε ίδιοι από 'δώ πάνω!"

(Μην τολμήσει να αναφέρει κανείς το Κομμωτριάκι του Μάλαμα!)

7 σχόλια:

  1. "Ο τραπεζικός δε γέλασε ΚΑΘΟΛΟΥ. Δεν του φάνηκε καθόλου αστείο το ανέκδοτο!"

    Μάλλον δεν το κατάλαβε εξ ολοκλήρου, έπρεπε να του έχεις δώσει μαζί με την ενθουσιώδη παρουσίαση και το χρονοδιάγραμμα του ανέκδοτου και ένα Risk Analysis για το αν θα πρέπει να γελάσει η όχι.

    "(Μην τολμήσει να αναφέρει κανείς το Κομμωτριάκι του Μάλαμα!)"
    ...
    Το οποίο ούτε που το είχα ξαν' ακούσει :-D...Πάντως αν και έχω αναφέρει οτι ένας στίχος σου μου θύμισε κάτι δεν υποννοώ οτι "εμπνεύστηκες" απο εκείνο το κομμάτι. Απλά οτι μου το θυμίζει (όπως αυτό ας πούμε)....Ήθελα έτσι να το ξεκαθαρίσω αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μη μασάς, ΑΑ, κανένα πρόβλημα. Και τα τραγούδια είναι ΔΧ, στιχουργικός κομμουνισμός - από τον καθένα ανάλογα με τις εμπνεύσεις του, στον καθένα ανάλογα με τα κέφια του (το "ποτέ δε χάνεις κάτι που ποτέ δεν είχες" είναι διαχρονικό, κυκλοφορούσε από παλιά σε γυμνασιακά λευκώματα κοριτσιών, σε περιοδικά τύπου Cosmopolitan κ.λπ. κι εγώ, όπως ξέρεις, έχω υψηλό αναγνωστικό επίπεδο).

    Δε γουστάρω καθόλου το "Κομμωτριάκι" του Μάλαμα. Είναι σοβαρoφανές, μεγαλόσχημο και μυθοποιεί. Δεν πιάνει μπάζα μπροστά στη Φωτεινή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εεπ! Τι έγινε εδώ; Λίγες μέρες έλλειψα και ξεπέταξες 2.179 τραγουδάκια!
    Νέος Φοίβος στον (υδροφόρο) ορίζοντα :)
    Πάντως, από διαβολική σύμπτωση άκουσα προχθές το ανέκδοτο αλλά όχι με το ΠΑΣΟΚ, με το Δημόσιο... Sad (but true)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα προτιμούσα τον όρο Creative Common(ισμός) :-D

    Και...αυτό για το Πάσχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Sadmanivo
    Τα τραγουδάκια είναι παλιά, τα ανεβάζω τώρα για να τα κάνω δημόσιο αγαθό.
    Είδες όμως πόσο πιο ωραία γίνονται τ' ανέκδοτα όταν έχουν ΠΑΣΟΚ μέσα;

    @ΑΑ
    Ωραίο, ρε συ, είσαι καλλιτέχνης! Ευχαριστώ για τις αφιερώσεις. Τι να κεράσω; Λίγο απ' αυτό; Λίγο από κείνο; Λίγο από τούτο; Λίγο από τ' άλλο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "Ωραίο, ρε συ, είσαι καλλιτέχνης! Ευχαριστώ για τις αφιερώσεις."
    Κι εγώ ευχαριστώ για την εκτίμηση! :-D

    Wow, 4/4 Elias! Δεν τα είχα ξανα-ακούσει (εκτός απο τα original των διασκευών)...Το Vatican Rag ήταν καταπληκτικό!

    Λές να αφορίστηκε ο καλλιτέχνης;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Και με το 'να και με τ' άλλο, άστα να πάνε είμαστε.
    :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αδερφέ, δεν ξέρω τούτο το φεγγάρι
Στης καρδιάς της άδειας τη φυρονεριά
Πούθε τάχει φέρει, πούθε τάχει πάρει
Φωτεινά στην άμμο, χνάρια σαν κεριά.