Από τον Ρωμαίο & Ιουλιέτα του Σαίξπηρ, Πράξη 5 Σκηνή 1 (ο Ρωμαίος, εξόριστος στη Μάντουα, συντρίβεται όταν μαθαίνει πως η Ιουλιέτα είναι νεκρή, τρέχει σ’ έναν τοπικό φαρμακοποιό ν’ αγοράσει δηλητήριο, ν’ αυτοκτονήσει):
Μέσα στην 4ετία που πέρασε, πάρα πολλές φορές σκέφτηκα ότι τελικά ο Σαίξπηρ είναι πιο ριζοσπαστικός από τον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς και την κυβέρνησή του...
Στις επόμενες εκλογές (αν γίνουν, αν ζω) ψηφίζω Σαίξπηρ.
ΣΥΡΙΣΑΙΞ
ΡΩΜΑΙΟΣ: Βγες, άνθρωπε. Κάνει μπαμ ότι είσαι φτωχός. Πάρε 40 δουκάτα και δώσ’ μου ένα φαρμάκι που να ξεπαστρεύει γρήγορα και τελειωτικά.
ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ: Έχω τέτοια θανατηφόρα φαρμάκια. Όμως ο νόμος της πόλης μου απαγορεύει να τα πουλάω επί ποινή θανάτου.
ΡΩΜΑΙΟΣ: Καλά, είσαι τόσο φτωχός κι ακόμα φοβάσαι τον θάνατο; Τα μάγουλά σου βουλιαγμένα απ’ την πείνα. Ζητιάνος είσαι, φαίνεται στα μάτια σου. Ο κόσμος δεν είναι φίλος σου. Ούτε ο νόμος: φτιάχτηκε προκειμένου να μη γίνεις ποτέ πλούσιος. Οπότε κι εσύ αρνήσου να παραμένεις φτωχός, ξέχνα τον νόμο (κρατά τα χρήματα μπροστά του)
ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ: Η φτώχεια μου θα στο πουλήσει, όχι η θέλησή μου.
ΡΩΜΑΙΟΣ: Κι εγώ πληρώνω τη φτώχεια σου, όχι τη θέλησή σου.
ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ: (του δίνει το δηλητήριο) Ρίξ’ το σ’ ένα ποτό και πιες το. Θα σε σκοτώσει ακόμα και να 'σαι γερός όσο είκοσι άντρες.
ΡΩΜΑΙΟΣ: (τον πληρώνει) Πάρε το χρυσάφι σου. Ακόμα χειρότερο φαρμάκι απ’ αυτό που μου 'δωσες. Δηλητηριάζει πιο πολύ τις ψυχές των ανθρώπων, φέρνει πολύ περισσότερο θάνατο στον κόσμο απ’ αυτό το φτωχό φαρμάκι που μου πούλησες.
Εγώ σου έδωσα φαρμάκι. Εσύ μου έδωσες φάρμακο.
Μέσα στην 4ετία που πέρασε, πάρα πολλές φορές σκέφτηκα ότι τελικά ο Σαίξπηρ είναι πιο ριζοσπαστικός από τον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς και την κυβέρνησή του...
Στις επόμενες εκλογές (αν γίνουν, αν ζω) ψηφίζω Σαίξπηρ.
ΣΥΡΙΣΑΙΞ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αδερφέ, δεν ξέρω τούτο το φεγγάρι
Στης καρδιάς της άδειας τη φυρονεριά
Πούθε τάχει φέρει, πούθε τάχει πάρει
Φωτεινά στην άμμο, χνάρια σαν κεριά.