H6

Είναι το αρχαιότερο τραγούδι του κόσμου, έρχεται από το 1400 π.Χ. Σε μια αναζήτηση στο ίντερνετ θα το βρείτε ως “Hurrian Hymn” ή “Hurrian Song”. Ή πιο απλά “H6”, από την ταξινόμηση της πήλινης πινακίδας με μουσική σημειογραφία που ανακαλύφτηκε στην αρχαία Ουγκαρίτ (σημερινή Συρία). Οι Χουρρίτες που μας έδωσαν το τραγούδι ζούσαν στην ευρύτερη γειτονιά του Τίγρη και του Ευφράτη παράλληλα με / μεταγενέστεροι από / προηγούμενοι από Σουμέριους, Χετταίους, Ακκάδιους, Ουραρτού, Βαβυλώνιους, Αμορραίους, Μιττάνους, Χαλδαίους, Οροντίδες, Ασσύριους, Καναανίτες (σα να μην έφτανε αυτό, έρχονται κατόπιν Αρταξίδες, Φρύγες, Μήδες, Πέρσες, Αρμένιοι, Σελευκίδες κ.α.)

Πολύ περίπλοκο... Τους λέμε όλους «Μεσοποτάμιους» ή «Βαβυλώνιους» κι ησυχάσαμε. 

Οι πρώτες απόπειρες να αποκρυπτογραφηθεί η μουσική της πινακίδας Η6 ξεκίνησαν τη δεκαετία του ’70. Έχουν γίνει συνολικά πέντε απόπειρες μέχρι σήμερα κι η κάθε μια δίνει διαφορετικό αποτέλεσμα. Εμπιστεύομαι την πρόσφατη δουλειά του Richard Dumbrill από το 2012, νομίζω είναι ό,τι καλύτερο έχουμε για να ακούσουμε το αρχαίο τραγούδι – ή κάτι κοντά σ’ αυτό. Ένας λόγος είναι ότι τις λίγες τελευταίες δεκαετίες έχει αλλάξει η αντίληψή μας για τη μουσική των αρχαίων Μεσοποτάμιων. Παλιότερα πιστεύαμε ότι μουσικώς ήταν πρωτόγονοι. Ότι μέχρι να ‘ρθουν οι Έλληνες, η κατανόηση της μουσικής θεωρίας ήταν στοιχειώδης. Όμως τα τελευταία χρόνια έχουν πια μαζευτεί αρκετές ενδείξεις ότι οι αρχαίοι Βαβυλώνιοι ήταν μουσικοί βιρτουόζοι, χιλιετίες πριν τους Έλληνες. 

Το όνομα του αρχαίου συνθέτη μάς είναι άγνωστο. Στους στίχους του τραγουδιού, μια κόρη ζητά από την Κυρία του Φεγγαριού να δώσει παιδιά στις γυναίκες. 

Αχ, το 1400 π.Χ.! Τι εποχές ήταν εκείνες! Είχαμε ωραία τραγούδια τότε, είχαμε ωραία Μουσική τότε. Οι σημερινοί νέοι τα χάνουν αυτά, ακούν μόνο τα μοντέρνα hits των τελευταίων 500–600 χρόνων. Όμως οι παλιοί θυμόμαστε:

 

 

 

 

ΥΓ: Δίνω και την παρτιτούρα του Richard Dumbrill, αν κάποιος ενδιαφέρεται 

 

Τα περίεργα σημεία που είδατε πιο πάνω, δίεση και κατόπιν αριθμός ή ύφεση και κατόπιν αριθμός σημαίνουν εναρμόνια μικροδιαστήματα (ας πούμε «τσακίσματα στη φωνή»), είχαν άλλα κουρδίσματα τότε. Πολύ χονδρικά: #5 σημαίνει περίπου ένα ημιτόνιο πάνω, ενώ b4 σημαίνει περίπου ένα ημιτόνιο κάτω