Ατέλειωτη Πρωινή Πάχνη

Μια φορά κι έναν καιρό, καθώς ο Κομφούκιος ταξίδευε, έτυχε να χάσει το άλογό του. Το οποίο ανακάλυψε ένας τοπικός αγρότης να τρώει τα σπαρτά του, οπότε νευρίασε και το ‘δεσε μ’ ένα σχοινί. 

Η ιστορία είναι απ’ το Huainanzi, ονομαστό κινέζικο βιβλίο του 2ου αιώνα π.Χ. Η μορφή του Κομφούκιου (6ος – 5ος αιώνας π.Χ.) ήδη είχε γίνει μυθική, οπότε δεν θα πρέπει να πάρουμε την ιστορία ως ντοκουμέντο αλλά ως οικοδόμηση, χτίσιμο πάνω σ’ έναν θρύλο της εποχής. Αυτός που γράφει δεν κάνει ρεπορτάζ, αλλά φτιάχνει ένα παραμύθι προκειμένου να επισημάνει κάτι.

Πρώτα πήγε στον αγρότη ο Zigong, μαθητής του Δασκάλου, και τον παρακάλεσε μ’ ευγενικά λόγια κι επιτηδευμένες εκφράσεις να επιστρέψει το άλογο. Ο αγρότης δεν κατάλαβε γρι. Ο Δάσκαλος, σχολιάζοντας αργότερα είπε: «Λες και πας να πείσεις κάποιον μ’ αυτό που δεν μπορεί καν ν’ ακούσει» 

Κατόπιν πήγε στον αγρότη ο σταβλίτης του Κομφούκιου, το παιδί που φρόντιζε το άλογο. Του λέει: «Ρε μάγκα, συ οργώνεις όλη τη γη απ’ την Ανατολική ως τη Δυτική θάλασσα! Είναι δυνατόν να μην είναι δικό σου ό,τι τύχει να μασουλήσει τ’ άλογο;». Ο αγρότης κολακεύτηκε από το κοπλιμέντο και δέχτηκε να επιστρέψει το ζώο. 

Οι συγγραφείς του Huainanzi σχολιάζουν: «Εντελώς άγαρμπα προσπάθησε να τον πείσει, όμως τα κατάφερε. Πολλά συμβαίνουν σε καταστάσεις μεταξύ ανθρώπων κι εδώ η χοντροκοπιά μπορεί να είναι καλύτερη από την επιτήδευση. Όταν τραγουδάς το Μαζεύοντας Τριβόλια ή παίζεις τη Βόρεια Όχθη (κλασικά τραγούδια της εποχής) σε χωρικούς, δεν είναι τόσο καλό όσο να τους τραγουδάς την Ατέλειωτη Πρωινή Πάχνη (λαϊκό της εποχής) ώστε να τους εναρμονίσεις». 

Είχαμε ξαναδεί το Huainanzi στη γοητευτική ιστορία του αγρότη που έχασε το άλογό του (πάλι αγρότης! πάλι άλογο!)

Αλήθεια, ενδιαφέρουν κανέναν αυτά;

Σκέφτομαι ότι το λαϊκό κινέζικο τραγούδι Ατέλειωτη Πρωινή Πάχνη στα ελληνικά μπορεί και να αποδοθεί Πρωί–Πρωί με τη Δροσούλα: