Αν Δεν Υπήρχε Ο Philip Dick...

... δε θα υπήρχαν και πολλές ταινίες / ντοκιμαντέρ / τηλεοπτικές σειρές που όλοι είδαμε και αγαπήσαμε.

Η επιρροή του Dick στη σύγχρονη κουλτούρα είναι σίγουρα μεγάλη. Υπάρχει όμως μία συγκεκριμένη λογοτεχνική - κινηματογραφική ιδέα που πρώτος αυτός παρουσίασε και ανέπτυξε μέσα από τα βιβλία του: η ψεύτικη πραγματικότητα που κρύβει μία άλλη πραγματικότητα, οντολογικά διάφορη.
Η ιδέα ετούτη μπορεί να ονομαστεί ντίκεια και χρησιμοποιείται σε πολλές παραγωγές της μικρής ή της μεγάλης οθόνης που "μεταφέρουν" κάποιο έργο του Dick ή που "βασίζονται" σ' αυτό ή που "εμπνέονται" από αυτό.
Ή που το κλέβουν κατάφωρα...

1) Impostor (1962) - Πρόκειται για το 5ο επεισόδιο της βρετανικής τηλεοπτικής σειράς Out Of This World και βασίστηκε στο ομώνυμο διήγημα του PKD (1953). Το επεισόδιο προβλήθηκε στις 21 Ιουλίου 1962, σε σκηνοθεσία Peter Hammond - του ίδιου ανθρώπου που 17 χρόνια αργότερα θα έγραφε το αγαπημένο μου Ζαφείρι και Ατσάλι. Τη σειρά παρουσίαζε αυτός ο γνωστός κύριος.

2) VALIS (1978) - Αβάν-γκαρντ ταινία του ανεξάρτητου αμερικάνικου κινηματογράφου που έγραψε και γύρισε ο ροκ σταρ Έρικ Λάμπτον (γνωστός ως Mother Goose), περίφημη για τη μουσική του Brent Mini ("Συγχρονική Μουσική", βασίζεται σε ήχους που παράγονται τυχαία από Η/Υ). Λέγεται ότι το φιλμ είναι γεμάτο υποσυνείδητα μηνύματα και κρυφούς συμβολισμούς που ασκούν επιρροή στους ανύποπτους θεατές. Αναφέρεται ότι μία παρέα που παρακολούθησε το φιλμ, ο Κέβιν, ο Χορς, ο Ντέιβιντ και ο Φίλιπ, ίδρυσε κατόπιν την Κοινωνία του Ριπιδίου, συνάντησε την ενσαρκωμένη Θεϊκή Σοφία, έμαθε αλήθειες και μυστικά για τη ζωή και τον κόσμο μας, ενώ ο Χορς και Φίλιπ συγχωνεύτηκαν στο ίδιο πρόσωπο.

3) Blade Runner (1982) - Έπρεπε να περάσουν 20 ολόκληρα χρόνια για να βγει η πρώτη ταινία από βιβλίο του PKD. Και τι ταινία! Αυτή που συνήθως κατατάσσεται δεύτερη ή τρίτη καλύτερη ταινία ΕΦ όλων των εποχών. Τα πράγματα εδώ είναι γνωστά, όλοι έχουμε δει το Blade Runner, ξέρουμε ποιος το σκηνοθέτησε, ποιοι έπαιζαν, ποιος έχει γράψει τη μουσική κ.λπ. Αν, πράγμα εντελώς απίθανο, υπάρχει κάποιος που δεν ξέρει τα παραπάνω, ας σπεύσει εδώ και μετά ας κάνει την αυτοκριτική του.
Η ταινία, ως γνωστόν, βασίστηκε στο Do Androids Dream Of Electric Sheep? (1968). Ο ίδιος ο Philip Dick πρόλαβε να δει μόνο τα γυρίσματά της και μία version πριν από το τελικό μοντάρισμα. Είχε μάλιστα αντιδράσει αρνητικά στην αρχή, επειδή το έργο εξελισσόταν σε κάτι διαφορετικό από το δικό του βιβλίο, τελικά όμως γοητεύτηκε από την υπέροχη ατμόσφαιρά του.

4) Πρωινή Περίπολος (1987) - Ναι, η ταινία του Νίκου Νικολαΐδη. Δεν την έχω δει, όμως λέγεται ότι έχει ένα απόσπασμα από κείμενο του Philip Dick. Ξέρει κάποιος κάτι;

5) The Trouble With Dick (1987) - Ταινία που υποτίθεται ότι εμπνέεται από τον ίδιο τον PKD και τη ζωή του. Ο ήρωας, συγγραφέας ΕΦ ονόματι Dick Kendred (Kendred ήταν το μεσαίο όνομα του Philip Dick), προσπαθεί να γράψει ανάμεσα σε διάφορους γυναικείους πειρασμούς και ταυτόχρονα συγχέει την πραγματικότητα με αυτήν του βιβλίου του. Η ταινία είναι κωμωδία.

6) Total Recall (1990) - Ο Άρνολντ στον Άρη με εμφυτευμένες αναμνήσεις• η ταινία που ξεκίνησε την τιμημένη παράδοση της μετατροπής των έργων του Philip Dick σε action movies. Η "έμπνευση" της ταινίας ήταν το διήγημα We Can Remember It For You Wholesale που δημοσιεύτηκε το 1966 και νομίζω ότι ήταν αυτή που έκανε (σχετικά) γνωστό τον PKD στην Ελλάδα• έχω την αίσθηση ότι προηγουμένως τον ήξερε μόνο μια χούφτα κόσμος.

7) Megaville (1990) - Χαμηλού κόστους sci-fi ταινία για έναν δυστοπικό μελλοντικό κόσμο, ο οποίος όμως παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με τον κόσμο του A Scanner Darkly.

8) Confessions d'un Barjo (1992) - Δεν ξέρω σχεδόν τίποτα γι' αυτήν την γαλλοκαναδική ταινία που μεταφέρει στον κινηματογράφο το Confessions Of A Crap Artist (1975), αόριστα αυτοβιογραφικό και καθόλου ΕΦ βιβλίο του PKD. Οι κριτικές που έχω διαβάσει είναι πάντως καλές.

9) Drug-Taking And The Arts (1994) - Ο εύγλωττος τίτλος φανερώνει και το μήκος κύματος αυτού του ντοκιμαντέρ. Κατά τη διάρκειά του διαβάζονται αποσπάσματα τόσο από το A Scanner Darkly (1977) όσο και από άλλα κλασικά κείμενα διαφόρων λογοτεχνών (των Rimbaud, Baudelaire, Thomas de Quincey, Edgar Allan Poe κ.α.), όλα περί ναρκωτικών και τέχνης.

10) Screamers (1995) - Πολύ καλή ταινία που πέρασε μάλλον απαρατήρητη και αποτελούσε αρκετά πιστή μεταφορά του ντίκειου διηγήματος Second Variety (1953). Οι ηθοποιοί ήταν άγνωστοι, η παραγωγή ήταν χαμηλού κόστους, όμως το τελικό αποτέλεσμα βγήκε περίφημο. Όλοι όσοι αγαπούν τις περιπέτειες μυστηρίου και τρόμου, θα πρέπει να ψάξουν οπωσδήποτε να βρουν το Screamers.

11) Underground (1995) - Το βραβευμένο φιλμ του Emir Kusturica. Πώς η ελίτ ξεγελά τον απλό κόσμο, τον αναγκάζει να ζει υπόγεια και να κατασκευάζει όπλα για έναν πόλεμο που υποτίθεται ότι συνεχίζεται ακόμη. Ωραία ιδέα, μόνο που ήταν του Philip Dick από το Penultimate Truth (1964).

12) The Nervous Breakdown of Philip K. Dick (1996) - Η Καλιφόρνια του 1968 μέσα από τα μάτια του PKD• ένα ταξίδι παράνοιας μέσα σε έναν εχθρικό κόσμο, γεμάτο από την ψυχεδέλεια της εποχής των χίπις και τον ολοκληρωτισμό του γερουσιαστή Μακάρθυ. Το φιλμάκι είναι διάρκειας μόλις είκοσι λεπτών και δεν ξέρω τίποτα άλλο γι' αυτό.

13) Abre Los Ojos (1997) - Τα πιο ωραία λαϊκά σε σπίτια με μωσαϊκά τα είχαμε χορέψει. Και τις πιο ωραίες μεταφορές του Dick σε ανύποπτες ταινίες τις είχαμε παρακολουθήσει. Το υπέροχο Abre Los Ojos (ομού και το Vanilla Sky) δε "μεταφέρει" φυσικά κάποιο συγκεκριμένο βιβλίο του PKD, όμως η όλη σύλληψή του είναι 100% ντίκεια. Η πραγματική ζωή που συμπλέκεται με την πλασματική ζωή, οι εμφυτευμένες αναμνήσεις, το ξετύλιγμα της πλοκής μέχρι το τρομερό σοκ της αποκάλυψης... όλα αυτά είναι κληρονομιά του Philip Dick. Για παραισθήσεις καλές φημίζεται.

14) The Truman Show (1998) - Κάποιες ταινίες "εμπνεύστηκαν" από βιβλία του Philip Dick, κάποιες άλλες "βασίστηκαν" σε βιβλία του, τουλάχιστον αναφέρουν το όνομά του. Το The Truman Show όμως ήταν κατάφωρη κλοπή. Οι λωποδύτες ήταν ο σκηνοθέτης Peter Weir με τον σεναριογράφο Andrew Niccol, και αντικείμενο της κλοπής ήταν το βιβλίο Time Out Of Joint που δημοσίευσε ο Philip Dick το 1959.
Από την άλλη μεριά, το φιλμ ήταν πάρα πολύ καλό και επιτύγχανε να μεταδώσει στο θεατή την κεντρική ντίκεια ιδέα: το υπαρξιακό σοκ της αποκάλυψης πως όλος ο κόσμος και η ζωή του πρωταγωνιστή υπήρξαν ερζάτς.

15) Dark City (1998) - Γνωστό ΕΦ θρίλερ του ελληνοαυστραλού Alex Proyas, γύρω από έναν άνθρωπο που ανακαλύπτει ότι ο κόσμος του είναι ψεύτικος και ελεγχόμενος από κάποια φοβερά όντα. Πίσω στο 1954, ο Philip Dick είχε δημοσιεύσει ένα μικρό διήγημα, το Adjustment Team, γύρω από έναν άλλο άνθρωπο που ανακαλύπτει ότι ο κόσμος του είναι ψεύτικος και ελεγχόμενος από κάποια φοβερά όντα. Η υπόλοιπη πλοκή του διηγήματος μοιάζει καταπληκτικά με την υπόθεση της ταινίας. Προφανώς το φιλμ έπεσε σε κάποια χρονοδίνη και προβλήθηκε 44 χρόνια στο παρελθόν, το είδε ο Dick και έκλεψε την υπόθεσή του.

16) Total Recall 2070 (1999) - Τηλεοπτική σειρά γερμανοκαναδικής παραγωγής που συνουσιάζει το We Can Remember It For You Wholesale και το Do Androids Dream Of Electric Sheep? Γυρίστηκαν 22 επεισόδια και μετά σταμάτησε. Οι παραγωγοί κατόπιν γύρισαν και ταινία από το υλικό της σειράς, χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία.

17) eXistenZ (1999) - Εξαιρετική ταινία του David Cronenberg, που ούτε ο ίδιος δεν αρνείται τις επιρροές της: το διήγημα The Days Of Perky Pat (1963) του Philip Dick που λίγο αργότερα αναπτύχθηκε στο περίφημο βιβλίο The Three Stigmata Of Palmer Eldritch (1964).
Στη σκηνή που ο Τεντ Πίκουλ και η Αλέγκρα Γκέλερ κρύβονται σε ένα μοτέλ μετά την απόπειρα δολοφονίας, το φαγητό που παράγγειλαν έρχεται σε σακούλες που γράφουν Perky Pat.

18) The Matrix (1999) - Quiz: Ποιος ήταν ο αμερικάνος συγγραφέας που πρωτοέγραψε για το Matrix, μόνο που το είχε ονομάσει "Μαύρη Σιδερένια Φυλακή"; Πού βασίζεται όλη η κεντρική ιδέα της ταινίας;
Hint: Είναι ο ίδιος συγγραφέας που είδε τον κόσμο να αποτελείται μόνο από πληροφορία. Αυτός που σε ένα δοκίμιό του το 1977 υπέθεσε την ύπαρξη πολλαπλών πραγματικοτήτων που υπερτίθενται του "μητρικού κόσμου" (matrix world) και έναν Προγραμματιστή που κατασκευάζει το matrix world.
Όποιος τον βρει, κερδίζει ένα πήλινο βάζο που μέσα του κοιμάται ο Θεός.

19) The Thirteenth Floor (1999) - Καλή ταινία, βασισμένη σε γερμανική τηλεοπτική σειρά του '70. Να τη δείτε οπωσδήποτε, μετά να διαβάσετε το Ubik, το We Can Remember It For You Wholesale και άλλα έργα του Dick. Θα με δικαιολογήσετε απόλυτα που το συμπεριλαμβάνω στη λίστα.

20) Memento (2000) - Αμνησία, υποβολή, ψεύτικες αναμνήσεις, ψεύτικο παρελθόν, ψεύτικη ζωή... Κάτι έχουν να κάνουν όλα αυτά και με τα έργα του Philip Dick, έτσι δεν είναι;

21) Impostor (2001) - Τριάντα εννέα χρόνια μετά την πρώτη μεταφορά του ομώνυμου διηγήματος στην τηλεόραση, ήρθε και η μεταφορά του στον κινηματογράφο - που καλύτερα να μην ερχόταν ποτέ γιατί ήταν σκέτη απογοήτευση. Δεν έχω να πω περισσότερα, νευριάζω και μόνο που το σκέφτομαι.
Ψέμματα, έχω να πω κάτι ακόμα: μην το δείτε, θα χάσετε το χρόνο σας.

22) Vanilla Sky (2001) - Βλέπε Abre Los Ojos (1997).

23) Waking Life (2001) - "H πνευματική υγεία είναι τρέλα εφαρμοσμένη σε χρήσιμους σκοπούς και η ζωή που ζούμε στον ξύπνιο μας είναι όνειρο ελεγχόμενο". Τάδε έφη George Santayana και η πολύ φιλοσοφική αυτή ταινία αναπτύσσει διεξοδικά το ρητό του ισπανοαμερικάνου φιλόσοφου. Ανάμεσα στ' άλλα, το φιλμ πραγματεύεται και ένα δοκίμιο του Philip Dick. Ο σκηνοθέτης της ταινίας και φαν του PKD, Richard Linklater, πέντε χρόνια αργότερα θα γυρίσει και το A Scanner Darkly (2006).

24) Minority Report (2002) - Να κι ο Steven Spielberg! Ξέθαψε ένα σχετικά άγνωστο διήγημα του PKD από το 1956 και έφτιαξε μία πολύ ενδιαφέρουσα και καλογυρισμένη ταινία που η πλοκή της διαδραματιζόταν στο 2054. Για να απεικονίσει εύλογα τη ζωή στο μέλλον, χρειάστηκε τη βοήθεια 15 ειδικών (φυσικών, κοινωνιολόγων, αρχιτεκτόνων κ.α.) και εκατό εκατομμυρίων $.
Φυσικά, το Minority Report του Spielberg έχει μικρή σχέση με αυτό του Philip Dick. Θα πρέπει να θεωρήσουμε κι εδώ ότι το έργο "εμπνεύστηκε" από το διήγημα. Ευχάριστη έκπληξη: η μόνη ταινία του Spielberg (μαζί με το Μόναχο) που δεν έχει αυτά τα ξενέρωτα συναισθηματικά ξεσπάσματα στα οποία αρέσκεται ο εμπορικός σκηνοθέτης και αφαιρούν όλη τη γοητεία του έργου.

25) Paycheck (2003) - Άλλη μία "μεταφορά", άλλο ένα διήγημα του Dick που μετατρέπεται σε περιπέτεια δράσης. Δεν μπορεί να πει κάποιος ότι ήταν κακή ταινία, ούτε όμως και καλή. Απλώς απογοητεύει η ρηχή ματιά με την οποία κάποιοι σκηνοθέτες βλέπουν τα έργα του Dick. Λεπτομέρεια: το 1954 ο Philip Dick πήρε αμοιβή $195 για το διήγημά του. Σήμερα οι κληρονόμοι του έλαβαν $2.000.000 για τα δικαιώματα της ταινίας.

26) Eternal Sunshine Of A Spotless Mind (2004) - Εντάξει, δεν πρόκειται για καθαυτό "μεταφορά", ούτε "βασίστηκε" ακριβώς σε κάποιο έργο του Dick...
Θα το θέσω ως εξής: αν δεν υπήρχε το We Can Remember It For You Wholesale, δεν θα υπήρχε ούτε αυτή η πολύ ωραία ταινία!

27) A Scanner Darkly (2006) - Επιτέλους, ήρθε και η πρώτη μεταφορά (χωρίς εισαγωγικά) ενός έργου του Philip Dick στον κινηματογράφο! Πολύ περισσότερο, το A Scanner Darkly ήταν η πρώτη ταινία που προσπαθούσε πραγματικά να μείνει πιστή στο ύφος και στο πνεύμα του συγγραφέα, να μεταφέρει την οπτική του γωνία αυτούσια. Μπορούμε να πούμε ότι από το 2006 και μετά, ο Philip K. Dick άρχισε να γίνεται σκοπός για τους παραγωγούς του Χόλυγουντ, όχι απλώς μέσον.
Φυσικά, είναι αδύνατον να χωρέσεις σε μία ταινία όλο το υλικό του αντίστοιχου βιβλίου, οποιουδήποτε βιβλίου. Τουλάχιστον όμως το Scanner περιέχει τόσο πολύ Philip Dick, ώστε μπορεί κάποιος να γνωρίσει τον συγγραφέα μέσω της ταινίας.
Απολαύστε υπεύθυνα.

28) Next (2007) - Ταινία με τον Nicolas Cage και την Julianne Moore που βασίζεται αόριστα στο διήγημα The Golden Man (1954). Για την ακρίβεια, οι σεναριογράφοι πήραν την κεντρική ιδέα του διηγήματος και έφτιαξαν μία περιπέτεια, από αυτές που το Χόλυγουντ παράγει με το κιλό. Προς τιμήν τους, αναφέρουν τον Philip K. Dick στους συντελεστές του σεναρίου.

29) La Habitación Contigua (2007) - Ισπανικό φιλμάκι 8 μόλις λεπτών, με έναν νεαρό άντρα που παίρνει χρήματα από έναν άγνωστο προμηθευτή προκειμένου να δοκιμάζει μία χημική ουσία. Στους τίτλους τέλους αναφέρεται και το όνομα του Philip K. Dick. Μπορείτε να το δείτε όλο (με αγγλικούς υπότιτλους) εδώ και ο ισπανικός τίτλος σημαίνει: "Το Διπλανό Δωμάτιο".

30) Your Name Here (2008) - Πολλές ταινίες έχουν εμπνευστεί από έργα του Philip Dick. Να όμως και μία ταινία που εμπνεύστηκε από τον ίδιο τον Philip Dick! Φρέσκια παραγωγή χαμηλού προϋπολογισμού που μόλις βγήκε στις αμερικάνικες αίθουσες. Αφηγείται την ιστορία του William J. Frick, ενός φτωχού συγγραφέα ΕΦ που σε κάποια στιγμή ανακαλύπτει ότι... ζει μέσα σε μία νουβέλα του! Δείτε το trailer εδώ.

31) The Man In The High Castle (2008) - Το τρέιλερ της ταινίας εδώ (ΟΚ, δεν υπάρχει καμία τέτοια ταινία ακόμα, πρόκειται απλώς για ένα τρέιλερ που φτιάξαν ορισμένοι σπουδαστές στα πλαίσια εργασίας για τη σχολή τους! Να κι ακόμα ένα τρέιλερ).

32) Screamers: The Hunting (2009) - Κάποιου είδους συνέχεια του αρχικού που βγήκε στους κινηματογράφους τον περασμένο Φλεβάρη. Αυτοί που την είδαν, δε δείχνουν να ξετρελάθηκαν.

33) Radio Free Albemuth (2010) - Αρχικά είχε ανακοινωθεί για τον Ιούνιο του 2008, όμως τώρα είναι άγνωστο πότε θα βγει στις αίθουσες. Μία ερμηνεία είναι ότι ο χρόνος έχει σταματήσει στο 70 μ.Χ., ζούμε ακόμα στην αρχαία Ρώμη, οπότε έχουμε πολύ καιρό μπροστά μας μέχρι να δούμε την ταινία. Μία άλλη ερμηνεία είναι ότι είδαμε όντως την ταινία αλλά δεν τη θυμόμαστε, γιατί όλες οι αναμνήσεις μας είναι εμφυτευμένες. Τέλος, μία άλλη ερμηνεία είναι ότι η παραγωγή της ταινίας βαδίζει με ρυθμούς ελληνικού Δημοσίου.
UPDATE: Βγήκε τελικά μέσα στο 2010 (νάτη). Ελπίζω κάποτε να μ' αξιώσει ο Θεός να τη δω γιατί είναι από τα αγαπημένα μου βιβλία...

34) The Owl In Daylight (2010) - Ταινία που θα βασίζεται στο τελευταίο, ανολοκλήρωτο και ουδέποτε εκδοθέν βιβλίο του PKD. Καλή ακούγεται.

35) The Adjustment Bureau (2011) - Θα βγει στις αίθουσες τις Αμερικής τον Μάρτιο του 2011 και θα βασίζεται στο διήγημα "Adjustment Team". Ο PKD αναφέρεται στους συντελεστές του σεναρίου μαζί με κάποιον George Nolfi, ο οποίος μάλλον θα ανέλαβε να πάρει το διήγημα και να το κάνει περιπέτεια...

36) Ubik (2011) - Ο ίδιος ο PKD είχε ήδη γράψει από το 1974 ένα σενάριο για το Ubik (1969). Η ταινία δε θα το χρησιμοποιήσει, θα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό αν/όταν ολοκληρωθεί. Δε θέλω να είμαι απαισιόδοξος, όμως φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για τον Philip Dick χωρίς τον Philip Dick...

37) Flow My Tears, The Policeman Said (2011) - Για να δούμε, για να δούμε... Προς το παρόν, δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα για την ταινία.

38) The Man In The High Castle (2011 μάλλον) - Το σκηνοθετεί ο Ridley Scott (Blade Runner) και πρόκειται για σειρά του BBC διάρκειας 4 ωρών. Βρίσκεται ήδη σε παραγωγή τώρα (Νοέμβριος 2010). Είμαι σίγουρος ότι θα βγει κάτι καλό.

39) King Of The Elves (2012) - Μετά τον Βασιλιά Των Λιονταριών, τα στούντιο της Walt Disney απειλούν να μεταφέρουν σε καρτούν και τον Βασιλιά Των Ξωτικών. Μόνο που αυτό το τελευταίο είναι ένα υπέροχο διήγημα του PKD (1953) και αν τολμήσουν να το μετατρέψουν σε ηθικοπλαστικό παιδικό μελό, θα ψαλιδίσω τα αυτιά του Μίκυ Μάους.
UPDATE: Τελικά δε μοιάζει να είναι και πολύ ζωντανό αυτό το project.

40) The Short, Happy Life of the Brown Oxford (?) - Η Miramax έχει αγοράσει τα δικαιώματα από αυτό το παλιό (1952) διηγηματάκι του Philip Dick, έχει ανακοινώσει ότι θα το γυρίσει σε ταινία και ότι το σενάριο είναι ήδη έτοιμο δια χειρός Craig Mazin (ένας από τους εμπορικότερους σεναριογράφους της). Εν αναμονή.

41) Σύμπαν (διαχρονικά) - Αποτελεί πια κοινό μυστικό ότι η πραγματικότητα έχει αρχίσει να μετατρέπεται σε έργο του Philip Dick, οπότε του χρωστάμε όχι μόνο την ψυχαγωγία μας αλλά και την ίδια την ύπαρξή μας. Η παραγωγή μας είναι προσεγμένη και οι ερμηνείες μας ικανοποιητικές, όμως το σενάριο κάνει κοιλιές και ο Σκηνοθέτης στερείται πρωτοτυπίας. Καταληκτικά, είμαστε σίγουρα μία καλή ταινία που αποζημιώνει τον θεατή για το χρόνο του, όμως δε θα γραφτούμε και στην ιστορία της έβδομης τέχνης.
Ακούγονται φήμες για ένα sequel που θα βγει σύντομα λόγω της μεγάλης μας εμπορικής επιτυχίας: Σύμπαν Reloaded.




Ένας σχιζοφρενής ονόματι Philip K. Dick έκανε συγγραφική καριέρα με τις παραισθήσεις του για το σύμπαν
Ένα σχιζοφρενικό σύμπαν έκανε τις παραισθήσεις του άνθρωπο, ο οποίος πήρε το όνομα Philip K. Dick
Ένα παραισθησιογόνο θέλησε να κάνει συγγραφική καριέρα και μετέτρεψε τον Philip K. Dick σε ένα ολόκληρο σύμπαν
Μία παραίσθηση με το όνομα Philip K. Dick μετέτρεψε τη συγγραφική της καριέρα σε σύμπαν
Ένας φίλιππος έκανε τις σχιζοφρενικές του παραισθήσεις άνθρωπο ονόματι Σύμπαν K. Dick
[Patrick Deese]



Τέλος, αν δεν υπήρχε ο Philip Dick δε θα υπήρχαν ούτε:
- Τα video games Blade Runner, Minority Report και Ubik.
- Η όπερα VALIS.
- Αυτό το τραγούδι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου σε στίχους Κώστα Τριπολίτη και μουσική Θάνου Μικρούτσικου.

6 σχόλια:

  1. Άκου τώρα να σου πω: έχουμε διαφωνήσει για αυτό ουκ ολίγες φορές, αλλά αφού εξέθεσες την άποψή σου γραπτώς, έτσι θα συνεχίσει η διαφωνία μας. Το Impostor το πρόσφατο δεν ήταν κακό, ούτε ήταν χάσιμο χρόνου. Όπως σου έχω πει, όταν το είδα και δεν ήξερα ότι ήταν του Dick μου είχε αρέσει αρκετά και δεν το είχα θεωρήσει χάσιμο χρόνου. Χωρίς να ξετρελλαθώ ή να θεωρήσω ότι είδα την ταινιάρα, χάρηκα γιατί θεώρησα ότι ήταν μία καλή ταινία επιστημονικής φαντασίας με καλό σενάριο, που δεν ήταν πασαλιματικό και απλά υποστηρικτικό της δράσης (με την έννοια του action movie), χωρίς λογικά χάσματα (όπως αρέσκεται το χόλιγουντ). Μετά βέβαια που διάβασα το διήγημα κατάλαβα ότι ήταν φτωχή μεταφορά. Παρόλα αυτά, ακόμη και τώρα δεν το θεωρώ χάσιμο χρόνου.

    Επιπλέον, νομίζω ότι έχεις ξεχάσει μία ταινία να αναφέρεις. Δεν βασίστηκε (νομίζω) σε κάποιο έργο του Dick αλλά σίγουρα η ατμόσφαιρα είναι καθαρά δική του. Αναφέρομαι στο "σκοτεινή πόλη" κάποιου αυστραλού, του οποίου το όνομα μου διαφεύγει διαρκώς. Αν το ανέφερες και δεν το πρόσεξα, σόρρυ.

    Καληνύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το Dark City έχει συγκριθεί με ένα διήγημα του PKD, το Adjustment Team (1954). Είχα σκεφτεί να το αναφέρω κι αυτό, όπως και το The Bourne Identity όμως... κάπου έπρεπε να πατήσω φρένο!
    Ή μήπως όχι; Θα το ξανασκεφτώ όταν καθαρίσει λίγο το μυαλό μου.

    Όσο για το φιλμ Impostor, φοβάμαι ότι δεν μπορώ να το δω αντικειμενικά.
    Τέλος πάντων, ίσως να φταίω κι εγώ, μερικές φορές γίνομαι πολύ αυστηρός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Διαφωνούμε για το scanner Darkly.
    Πήραν ένα αριστούργημα και το έκαναν καρτούν.

    Αυτή η ψηφιοποίηση που χρειαζόταν; Τι παραπάνω έδωσε που δεν θα μπορούσε να δώσει η πιστή μεταφορά του έργου του Phillip Dick?

    Η διαχρονική πορεία της ταινίας, στην συνέχεια, με δικαιώνει νομίζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το είχα εκτιμήσει γιατί ήταν πραγματική μεταφορά του βιβλίου (διαβάζω ότι και το Radio Free Albemuth, που τώρα ετοιμάζεται να βγει στις αίθουσες, θα είναι εξίσου μεταφορά). Επειδή μπορεί κάποιος να γνωρίσει τον Dick μέσα από την ταινία.
    Η ψηφιοποίηση, νομίζω, είναι χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου σκηνοθέτη. Ούτε κι εμένα με ενθουσίασε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. πολυ καλη και χρησιμη η λιστα σου
    εχω δει τα περισσοτερα,θα ψαξω για τα υπολοιπα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εδώ και κάνα 10μηνο έχω πάψει να την ενημερώνω, σίγουρα θα υπάρχουν εξελίξεις.
    Έχω διαβάσει θερμά λόγια για το Radio Free Albemuth, ελπίζω να καταφέρω κάποτε να το δω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αδερφέ, δεν ξέρω τούτο το φεγγάρι
Στης καρδιάς της άδειας τη φυρονεριά
Πούθε τάχει φέρει, πούθε τάχει πάρει
Φωτεινά στην άμμο, χνάρια σαν κεριά.