Από το Συνέδριο Των Πουλιών του Αττάρ:
Όταν πήγαν τον Ιωσήφ στην Αίγυπτο να τον πουλήσουν σκλάβο, το παζάρι γέμισε από ενθουσιασμένους Αιγύπτιους. Έρχονταν από την αυγή ως το ηλιοβασίλεμα έστω και για να δουν το πρόσωπό του, ενώ η τιμή του ορίστηκε σε πέντε σκάφες γεμάτες ακριβό μύρο. Σε κάποια στιγμή, μια μπαμπόγρια παραμέρισε τον συγκεντρωμένο κόσμο και βγήκε μπροστά, κρατώντας κάτι κουβάρια μαλλί στο χέρι της.
"Έι, εσείς που πουλάτε τον άνθρωπο από τη Χαναάν!" φώναξε κουνώντας τα κουβάρια. "Έχω αποτρελαθεί από τον πόθο για τον υπέροχο νιο. Έπλεξα αυτά τα κουβάρια μαλλί, πάρτε τα και δώστε τον σε μένα, μην πείτε ούτε κουβέντα!"
Ο έμπορος γέλασε: "Έλα τώρα, που θες ν' αγοράσεις αυτό το ανεκτίμητο μαργαριτάρι με λίγες μάλλινες κλωστές! Η τιμή του μετριέται σε ασήμι και χρυσάφι, όχι σε μαλλί. Και δεν είναι προορισμένο για αρχαίες μούμιες, σαν και του λόγου σου!"
"Ω, το ήξερα αυτό", είπε η γριά. "Το ήξερα εκ των προτέρων ότι δε θα μου τον δίνατε για το μαλλί μου. Όμως εμένα μου είναι αρκετό ότι την Ημέρα της Κρίσεως, όταν ο Θεός θα συνάξει τις ψυχές των ανθρώπων, εγώ θα προσμετρηθώ ανάμεσα σ' αυτούς που θέλησαν να αγοράσουν τον Ιωσήφ".
καλησπερα συνταξιδιώτη, ο κόσμος αλλάζει όπως ξέρεις όπως ήξερες πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα και σε σένα. Τίποτα δεν ξέρω πλέον, ξέχασα τα πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφή(ο Μητσοτάκης είναι η ζωντανή απόδειξη ότι ο κόσμος δεν αλλάζει)