Ο Βούδας Επαναλαμβάνεται Ως Κούδας

Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως δημοψήφισμα...

Βρισκόμαστε στον Σεπτέμβρη του 2007, με το ΠΑΣΟΚ να παραπαίει. Ο Βενιζέλος έδειχνε να έχει ισχυρό ρεύμα και να αμφισβητεί άμεσα τον ΓΑΠ από την ηγεσία του κόμματος. Ήταν της μόδας τότε όλοι να δηλώνουν: «εγγυητές της ενότητας του ΠΑΣΟΚ». Η Τετάρτη 26 του μηνός ήταν μια ασήμαντη μέρα, στη Βουλή συνεδρίαζε η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ για κάποιο ασήμαντο θέμα, ο Παπανδρέου μιλούσε με τον ασήμαντό του τρόπο, μέχρι που ξαφνικά τα πράγματα έγιναν σημαντικά: «μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα σε αυτή τη μάχη θέλω να έχω την εμπιστοσύνη και την υποστήριξή σας, και γι' αυτό ζητώ να το εκφράσετε με ψηφοφορία, που θα διεξαχθεί αμέσως μετά τη λήξη της συνεδρίασης».

Έγινε χαμός κι όλοι άρχισαν να φωνάζουν. Ο κεραυνός εν αιθρία που πέταξε ο Παπανδρέου ήταν μια αιφνιδιαστική κίνηση για να ξεβρακώσει δημόσια τους υποστηρικτές του Βενιζέλου. Μια πρόκληση: Αν δε μου δώσετε ψήφο εμπιστοσύνης, ρισκάρετε να διαλύσετε το ΠΑΣΟΚ. Θα το κάνετε;

Λύση δε φαινόταν. Ο Σημίτης δήλωσε ότι διασπάται η ενότητα του ΠΑΣΟΚ, η ομάδα Βενιζέλου σκέφτηκε σοβαρά να αποχωρήσει από την αίθουσα, ο ίδιος ο Βενιζέλος πήρε τον ρόλο της Μάρθας Βούρτση («Σε παρακαλώ, αγαπητέ μου πρόεδρε Γιώργο Παπανδρέου, σεβάσου την ενότητα του ΠΑΣΟΚ, σεβάσου τον πόνο της παράταξης, δώσε μας την ευκαιρία να πορευτούμε ενωμένοι, αξιοπρεπείς και δυνατοί, μην επιμένεις στην πρότασή σου αυτή») κι η Διαμαντοπούλου πήρε τον ρόλο του Ραν Ταν Πλαν («Εκτός της πρότασης που κατέθεσε ο πρόεδρος υπάρχουν άλλοι υποψήφιοι;»). Εκείνη την ημέρα και ώρα, το ΠΑΣΟΚ έφτασε στα όρια της διάλυσής του.

Όμως ο Παπανδρέου άκουγε ατάραχος και δεν αντιδρούσε.

Την κατάσταση έσωσε ο Κακλαμάνης, που βρήκε το κουμπί του ΓΑΠ: «Εάν υπάρχει κανείς που αμφισβητεί τον Γ. Παπανδρέου, να τεθεί το θέμα τώρα και να γίνει ψηφοφορία, αλλιώς, πρόεδρε, έχεις διά βοής τη στήριξη όλων μας». Χειροκροτήματα κι επευφημίες, ο Παπανδρέου κατέβηκε απ’ το βήμα χαμογελώντας, ο Ανδρουλάκης του είπε μια εμψυχωτική κουβέντα, «Γιώργο, σ’ αγαπάμε» με άλλα λόγια, η ένταση άρχισε να εκτονώνεται, το ΠΑΣΟΚ ενώθηκε.

Όμως μέσα στον πανικό, Σημίτης και Κακλαμάνης αναρωτιόντουσαν: «Είναι μια βλακώδης ιδέα! Ποιος νοσηρός κι ανόητος εγκέφαλος τη σκέφτηκε;» (κι ο Βενιζέλος έριχνε μπηχτές: «Το ίδιο ισχύει και γι' αυτόν που την υιοθέτησε»). Κανένας νοσηρός εγκέφαλος, απλώς ο άνθρωπος είχε ανάγκη ν’ ακούσει μια κουβέντα αγάπης, «Γιώργο, σ’ αγαπάμε». Καθώς και να παίξει τον ρόλο του Βούδα, να βλέπει ατάραχος τους εσωκομματικούς του αντιπάλους να τρελαίνονται. Ακόμα κι αν ρισκάρησε κάτι ευρύτερο από αυτόν, το κόμμα του. Τι να κάνουμε όμως; Όλοι έχουμε ανάγκη από αγάπη και τρυφερότητα, ανθρώπινο είναι (εδώ το ρεπορτάζ των ημερών από την Ελευθεροτυπία).

Επειδή όμως ο Βούδας επαναλαμβάνεται ως Κούδας, τα έφερε η μοίρα ώστε ο Παπανδρέου να ξαναρίξει ΑΚΡΙΒΩΣ τον ίδιο κεραυνό και στις 31 Οκτωβρίου 2011! Χθες βράδυ ζήτησε απροειδοποίητα μια ψήφο εμπιστοσύνης, όπως και το 2007, τρελαίνοντας τους πάντες και ρισκάροντας κάτι ευρύτερο από αυτόν (την Ελλάδα; Την ευρωζώνη; Την παγκόσμια οικονομία;). Θέλησε να ξαναπαίξει τον ρόλο του Βούδα και είμαι σίγουρος ότι αυτήν τη στιγμή απολαμβάνει ατάραχα τον πανικό που έχει δημιουργήσει, το ξεβράκωμα των πολιτικών του αντιπάλων. Το πέτυχε. Διάβαζα το πρωί την αμήχανη ανακοίνωση του ΚΚΕ («δεν είναι σωστό!... μας βάζουν μαζί με τη ΝΔ, ενώ η ΝΔ είναι μαζί με το ΠΑΣΟΚ, όχι με μας! κ.λπ.»), το πέτυχε, πράγματι...

Παρακολουθείστε τον οργασμό σ’ αυτό το βίντεο από 00:00 ως 00:29. Δείτε τον πολλές φορές. Προσπαθείστε να φανταστείτε τον άνθρωπο που προκαλούσε τέτοιους οργασμούς. Είναι κάποιος που βρήκε όλες τις πόρτες ανοιχτές στη ζωή του μόνο και μόνο επειδή λέγεται «Παπανδρέου». Που περιτριγυρίζεται συνεχώς από αυλοκόλακες, που έχει μάθει να τον θαυμάζουν όλοι, να γελάν με τα αστεία του όλοι, να του λένε ότι είναι σπουδαίος κι αυτός να το πιστεύει. Ο άνθρωπός μας, λοιπόν, τα τελευταία δύο χρόνια έχει δεχτεί τεράστια αμφισβήτηση. Όπως και τότε, τον Σεπτέμβρη του 2007. Δεν είναι συνηθισμένος στην αμφισβήτηση, να μην γίνεται αντικείμενο θαυμασμού. Οπότε τι κάνει; Αψυχολόγητες, απρογραμμάτιστες, προκλητικές πολιτικές κινήσεις; Όχι, είναι λάθος, μην το βλέπετε έτσι. Δεν είναι θέμα νοσηρών εγκεφάλων, όχι. Αγάπη ζητάει ο άνθρωπος! Αγάπη και τρυφερότητα! (όπως όλοι μας, άλλωστε). Μια καλή κουβέντα, ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη, τέτοια πράματα. Άνθρωπος είναι κι αυτός, λίγα ψίχουλα αγάπης γύρεψε χθες βράδυ.

Και τρελάθηκε το σύμπαν.