Στο Μυαλό Του Γιώργου Παπανδρέου

Μία σούπερ προσφορά του ιστολογίου. Χάρη στην προσωπική σχέση που έχω με τον Γιώργο, είμαι σε θέση να γνωρίζω τι παίζει μέσα στο μυαλό του, πώς αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα. Αυτή τη γνώση λοιπόν θέλω να μοιραστώ σήμερα μαζί σας:

Κατά την Τρίτη Μεταπολιτευτική Εποχή της Μεσοπρόθεσμης Γης, ενός φανταστικού κόσμου που κατοικείται από αλλόκοτες φυλές όπως Δενδρανθρώπους, Κομματανθρώπους και Κομματόσκυλα, εμφανίζεται το Δαχτυλίδι του Χρέους... Το Δαχτυλίδι αυτό σφυρηλατήθηκε στη Δεύτερη Μεταπολιτευτική Εποχή και παρέμενε κρυφό, όμως η μοίρα θέλησε να το κληρονομήσει κατά τύχη ένα χόμπιτ, ο Γιώργο Μπάγκινς, από τον Μπίλμπο, ένα άλλο πολύ κουρασμένο χόμπιτ που γύρευε να τα παρατήσει όλα και ν’ αράξει στη Ραφήνα, να παίζει με τα παιδιά και με το Nintendo του.

Ο Γιώργο κι ο Κουρασμένος, με εμφανή τα σημάδια της κούρασης, καθώς ετοιμάζεται ν’ αναχωρήσει για τη Γη της Ραφήνας

Ο Γιώργο λοιπόν μέχρι πρότινος ζούσε στην όμορφη χώρα του Σάιρ, σχεδιασμένη από τον Αθεμπίγιο, κι απολάμβανε τη ζωή του παίζοντας με πράσινη ανάπτυξη κι ανοιχτή διακυβέρνηση. Μια μέρα όμως ο μάγος της οικονομίας, Γκάνταλφ Παπακωνσταντίνου, τον πληροφορεί ότι αυτό το φαινομενικά απλό δαχτυλίδι που είχε ήταν, στην πραγματικότητα, το Δαχτυλίδι του Χρέους• το ύψιστο αντικείμενο δύναμης που μπορεί να προκαλέσει την καταστροφή και να ρίξει τους κατοίκους της Μεσοπρόθεσμης Γης στην υπανάπτυξη και τη βαλκανιοποίηση...

Το ειδυλλιακό Σάιρ, πρότυπο πράσινης ανάπτυξης, στο οποίο όλοι χρησιμοποιούν ανακυκλώσιμα υλικά, έχουν λάπτοπ και κυκλοφορούν με υβριδικά αυτοκίνητα. Το κάπνισμα απαγορεύεται παντού

Ο Γιώργο λοιπόν φεύγει από το Σάιρ, στο δρόμο όμως δέχεται επίθεση από τους Νάζγκουλ των διεθνών χρηματαγορών. Η ζωή του απειλείται σοβαρά, όμως τον βοηθάει ο Έλροντ, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και η Άργουεν, καγκελάριος της Γερμανίας. Κατά τη συνδιάσκεψη που κάνουν στο Σχιστό Λαγκάδι, αποφασίζουν να καταστρέψουν το Δαχτυλίδι στο Βουνό του Μνημονίου, πέρα βαθιά στη γη της Μόρντορ, εκεί που βασιλεύει η λιτότητα και η ανεργία. Σχηματίζεται έτσι η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού για να φέρει εις πέρας το δύσκολο αυτό έργο, με την προσθήκη του Χρήστου «Λέγκολας» Παπουτσή (ένα Ξωτικό Φρούτο), του Καστανίδη (ένας Πολιτικός Νάνος), και μερικών ακόμα υπεύθυνων δυνάμεων (Βενιζέλος, Ρέππας, Πάγκαλος κ.λπ.).

Οι υπεύθυνες δυνάμεις για τη σωτηρία της πατρίδας σε ένα στιγμιότυπο από το μακρύ και επίπονο έργο τους. Διακρίνονται από δεξιά: Παπακωνσταντίνου, Γιώργο, «Λέγκολας», Καστανίδης, Βενιζέλος, Ρέππας, Ραγκούσης, Πάγκαλος, άλογο, Σκανδαλίδης

Η Συντροφιά ξεκινά την επικίνδυνη πορεία της. Σύντομα ο Γιώργο διαπιστώνει ότι τους ακολουθεί ένα απαίσιο γλοιώδες πλάσμα, το Γκόλουμ, γνωστό και ως Αντώνης Σαμαράς, που έχει ψύχωση με το Δαχτυλίδι και είναι πρόθυμο να κάνει οποιαδήποτε κωλοτούμπα για να το αποκτήσει. Η Συντροφιά προσπαθεί αρχικά να περάσει από το βουνό Καράντρας και να τα βγάλει πέρα με τις δικές της δυνάμεις. Δεν τα καταφέρνει όμως κι αναγκάζεται να ταξιδέψει υπογείως, μέσα από τα Ορυχεία της Αναδιάρθρωσης του Χρέους. Ο Παπακωνσταντίνου δεν προλαβαίνει να περάσει τη γέφυρα του Καζάντ-Ντουμ και καταβαραθρώνεται στην άβυσσο.

Κατόπιν η Συντροφιά δέχεται επίθεση από Ουρούκ–Χάι, γενετικά μεταλλαγμένους αριστεριστές, όλο ανευθυνότητα και λαϊκισμό, οι οποίοι προσβλέπουν στην έξοδο από την ΕΕ και την επιστροφή στη δραχμή. Η Συντροφιά κλονίζεται κι ο Γιώργο, γνωρίζοντας ότι το Δαχτυλίδι είναι πολύ δυνατό και επικίνδυνο για τους υπόλοιπους, αποφασίζει να πάει στη Μόρντορ μόνος του. Ή έστω μαζί με τον άσπονδό του φίλο, τον Βενιζέλο.

Πάνω στους λόφους του Έμιν Μούιλ, τα δύο χόμπιτ δέχονται επίθεση από το Γκόλουμ που θέλει το «πολύτιμό του». Το αιχμαλωτίζουν, όμως ο Γιώργο επιλέγει να το εμπιστευτεί και του προτείνει να πάνε μαζί στη Μόρντορ. Το Γκόλουμ δείχνει συνεργάσιμο.

Ο Γιώργο κι ο Βενιζέλος σε συνδιάσκεψη με τον Σαμαρά που παριστάνει τον συναινετικό 

Όμως ο σκοτεινός εαυτός του Γκόλουμ επανέρχεται στην επιφάνεια κι αποφασίζει να κλέψει το Δαχτυλίδι. Οδηγεί τα δύο χόμπιτ στη Μίνας Μόργκουλ, την επικίνδυνη γη της πόλωσης, και ρίχνει τον Γιώργο στα δίχτυα της αράχνης. Ο Βενιζέλος παίρνει το Δαχτυλίδι κι αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, ο Γιώργο τελικά αποδεικνύεται εφτάψυχος και μαζί οι δυο τους φτάνουν στο Βουνό του Μνημονίου. Εκεί ξαναδέχονται επίθεση από το Γκόλουμ, που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να πάρει το Δαχτυλίδι. Τότε ο Γιώργο αναγγέλει δημοψήφισμα, το απαίσιο γλοιώδες Γκόλουμ ξεβρακώνεται και πέφτει στην άβυσσο, το χρέος χαλιναγωγείται, η πατρίδα σώζεται. Καθώς γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν είναι γνωστό ακόμα το αποτέλεσμα της ψήφου επιστοσύνης στη Βουλή (Παρασκευή 04 Νοεμβρίου 2011). Είμαι σίγουρος όμως ότι ο Γιώργο περιμένει τους Αετούς της σωτηρίας να τον σηκώσουν στα φτερά τους και να τον αναδείξουν ήρωα.

Έπιασαν τόπο οι θυσίες

Ο άνθρωπος νιώθει Δαχτυλιδοκουβαλητής! Ιδού ο σοσιαλιστής του Θεού, ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου. Η Ελλάδα, η Ευρώπη, η υφήλιος ολόκληρη είναι η προσωπική σκηνή του Γιώργο, επάνω στην οποία δίνει τον τίμιο αγώνα ενάντια στους Νάζγκουλ των κεφαλαιαγορών, στους Ουρούκ–Χάι του λαϊκισμού, στην γκολουμική ψύχωση του Αντώνη Σαμαρά, και παράλληλα αντιστέκεται στις κακόβουλες επιρροές του Δαχτυλιδιού. Παραμένει ένας απλός στρατιώτης που όταν τελειώσει την αποστολή του, θα αράξει στο Σάιρ να απολαύσει τη χαρά της ζωής παίζοντας με πράσινη ανάπτυξη κι ανοιχτή διακυβέρνηση. Εμείς είμαστε πιόνια στο παιχνίδι, ο Γιώργο μάς σκηνοθετεί κατά βούληση και μας δίνει φωνή με δημοψήφισμα, εφόσον αυτό τον εξυπηρετεί στον αγώνα του ενάντια στο Γκόλουμ. Bravo, Herr Papandreou! Ο Θεός να βάλει το χέρι του...

Γιατί εγώ πιστεύω στον Θεό, όμως φοβάμαι ότι ο Θεός πιστεύει στον Γιώργο.