Don't Feed The Trolls

Διάβασα εδώ τον plagal, που κάνει ένα statement μιάσματος («μίασμα» = ό,τι ο χρυσαυγίτης θεωρεί πως δεν ανήκει στην Ελλάδα)• διάβασα κι εδώ έναν άλλον τύπο, που κάνει μια ενδιαφέρουσα ανάλυση για τη Χρυσή Αυγή και τους λόγους της επιτυχίας της, το χαλάει όμως στις τελευταίες παραγράφους που προτείνει βία στη βία της ΧΑ. Καλά το πήγαινε μέχρι ενός σημείου, όμως χάνει την ψυχραιμία του στο φινάλε. Διάβασα στο Twitter, όπου pidyo & talws ανάφεραν αυτή τη μετεκλογική δημοσκόπηση της MARC για τον ALPHA, η οποία υποδεικνύει ότι ένα σημαντικό ποσοστό ψηφοφόρων ΧΑ (16%) λέει ότι μετάνιωσε για την ψήφο του και θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ. Οπότε λοιπόν, τι είν’ αυτό που το λένε αγάπη; 

Δεν πιστεύω ότι είναι πολλοί αυτοί που δεν ήξεραν τι ψήφιζαν και θα σοκαριστούν τώρα που θα δουν τη Χρυσή Αυγή σε όλο της το μεγαλείο. Ούτε βλέπω την εκλογική της επιτυχία να σχετίζεται πρωτίστως με το μεταναστευτικό. Αρκετά ομοιόμορφα ήταν τα ποσοστά της σ' όλη την επικράτεια, ακόμα κι εκεί που δεν υπάρχει πρόβλημα με τους μετανάστες, ενώ διέπρεψε στις μικρές ηλικίες. Αυτό το τελευταίο υποδεικνύει ότι ένας από τους σημαντικούς λόγους πίσω από την άνοδό της ήταν το 50% ανεργίας στους νέους. Άνεργοι και ημιαπασχολούμενοι πιτσιρικάδες, που βλέπουν το μέλλον τους χαντακωμένο και τη ζωή τους μίζερη, θυμώνουν με όλους και με όλα, με «το σύστημα». Τη δεκαετία του ’70 στην Αγγλία, οι αντίστοιχοι χαντακωμένοι πιτσιρικάδες δημιούργησαν το κίνημα πανκ, εξέφρασαν έτσι τον θυμό τους. Το 2012 στην Ελλάδα, ψήφισαν ΧΑ. Ο καθείς και τα όπλα του. Μια κραυγή διαμαρτυρίας, αίσθηση αδιεξόδου και ματαιότητας, «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων» – δηλαδή, θα καταστραφώ που θα καταστραφώ, θα σας πάρω όμως κι εσάς μαζί μου ή θα σας σοκάρω όσο περισσότερο γίνεται. Η ψήφος στη ΧΑ, δηλαδή, ήταν μια τρολιά - και μάλιστα ιδιαίτερα επιτυχημένη, πράγματι, ο απελπισμένος νέος κόσμος τρόλαρε όλη την Ελλάδα και την Ευρώπη. Ό,τι ήταν και το κίνημα πανκ, δηλαδή, αλλά στο πιο μιλιτέρ και μπρουτάλ.

Μου λείπει εδώ πέρα η φωνή των ψηφοφόρων ΧΑ, να καταλάβω γιατί έκαναν αυτό που έκαναν, πώς το ερμηνεύουν οι ίδιοι στον εαυτό τους. Είδα αυτόν τον μεγαλύτερης ηλικίας ψηφοφόρο ΧΑ στον Σαραντάκο, lamproscrete (σχόλιο 66, 69, 72, 80, 81 κ.λπ.). Λέει ότι επαγγελματικά είναι διαλυμένος, εκφράζει οργή για ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ειδικά για τον ΓΑΠ, και πιστεύει ότι η ΧΑ είναι η μόνη που θα αποδώσει δικαιοσύνη («Τους ψήφισα για να βάλουν φυλάκη τους προδότες που ειναι ακόμα στην εξουσία και χαμογελάνε με υφάκι»), όλους τους άλλους τους βλέπει «μέρος του συστήματος». Όσο μπορώ να κρίνω απ' αυτό, η χρυσαυγίτικη ψήφος μοιάζει αρκετά παρόμοια με ένα μεγάλο μέρος της συριζικής ψήφου: οργή για ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, ψήφος σε κάποιον «αντισυστημικό» μπας και πραγματικά αλλάξει κάτι. Το θέμα είναι, τι αντιλαμβάνεται ο καθένας ως αντισυστημικό.

Είμαι ίσως ο μόνος που δε βλέπει την άνοδο της ΧΑ ως κάτι το αποκλειστικά αρνητικό. Δημιουργεί προβληματισμό. Και να μην υπήρχε η Χρυσή Αυγή, θα έπρεπε να την εφεύρουμε για να συγκρατήσουμε την υπερβολική αισιοδοξία που θα κυριαρχούσε από την επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως οτιδήποτε υπέρμετρο τώρα είναι σφάλμα, είτε υπέρμετρη αισιοδοξία είτε απαισιοδοξία, καλό είναι να υπάρχουν και κάποια μαύρα σύννεφα στον ουρανό. Επίσης, αν η παραπάνω ερμηνεία μου είναι σωστή, τότε μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων της δεν είναι καμένοι, σαν τους ίδιους τους χρυσαυγίτες, αλλά απλώς οργισμένοι κι απελπισμένοι. Τέλος, η άνοδος της ΧΑ μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός πίεσης στο πολιτικό παζάρι Αθήνας - Βρυξελλών - Βερολίνου το επόμενο διάστημα, «η λιτότητα έφερε τους νεοναζιστές στο κοινοβούλιο». Τους Γερμανούς ειδικά τους πονάει πολύ κάτι τέτοιο. Είδα ότι ο πρόεδρος του SPD χρεώνει τη Χρυσή Αυγή στην Μέρκελ και στην πολιτική της. Με λίγη εξυπνάδα κι ικανότητα, ακόμα και τα τρολ μπορεί να γίνουν χρήσιμα.