Κούκλες, Κονσόλες & Το Τέλος Της Ιστορίας

Έψαχνα κάτι στο ίντερνετ κι έπεσα τυχαία σε τρία αξιοπερίεργα που μου 'καναν εντύπωση:

1) Η Ερεβώδης Κούκλα

Όσοι έχουμε μια σεβαστή διψήφια ηλικία, θυμόμαστε εκείνες τις παλιές κούκλες που τις κούρδιζες και παίζαν κάποιο τραγουδάκι. Άλλες εποχές, τότε που ήμασταν ηλικιακώς μονοψήφιοι. Σήμερα όλες αυτές οι παιδικές κούκλες έχουν τσιπάκι, όμως εκείνες οι παλιές κούκλες λειτουργούσαν με ελατήριο και κούρδισμα. 

Τέτοιες κούκλες πρωτοβγήκαν γύρω στο 1890 από την εταιρία του κ. Έντισον που εφηύρε τη φωνογράφηση, και για κείνη την εποχή ήταν hi-tech. Τις έλεγαν φωνογραφικές κούκλες, Phonograph Dolls. Απάγγελναν κάποιο νανούρισμα ή τραγουδάκι. Ακόμα και βραδινές προσευχές  

Το θέμα ήταν ότι με τον καιρό και με τη χρήση, το ελατήριο χαλάρωνε. Οπότε, τα τελευταία λόγια της κούκλας έπαιζαν σε αργή κίνηση και ακούγονταν... κάπως. Μια Προσευχόμενη Κούκλα με τον καιρό γινόταν λίγο ερεβώδης στα τελευταία της λόγια. 

Γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον αν σκεφτείτε την καθιερωμένη βραδινή προσευχή των Αμερικανών: Now I lay me down to sleep / I pray the Lord my soul to keep / Please God teach me how to pray / Make me better every day
Ναι όμως αυτή είναι η μοντέρνα, ντεκαφεϊνέ εκδοχή της. Η προσευχή, που έρχεται από το 1737, αρχικά είχε καφεΐνη: 
 
Now I lay me down to sleep
I pray the Lord my soul to keep
If I should die before I wake
I pray the Lord my soul to take

Σκεφτείτε τα τελευταία λόγια σε παραμορφωμένη απαγγελία από το χαλαρωμένο ελατήριο. Στο παρακάτω βιντεάκι μπορείτε να πάρετε μια ιδέα για την Ερεβώδη, Προσευχόμενη Κούκλα. Φανταστείτε ότι είστε μικρό παιδί, βράδυ κι όλα σκοτεινά, η μαμά κι ο μπαμπάς είπαν «τώρα στο κρεβάτι σου», κουρδίζετε την Κούκλα και μέσ' στην ησυχία ακούτε δίπλα σας αυτό:

Δε μου φαίνεται απαραίτητα κακό. Σίγουρα θα φοβόμουν αυτήν την απόκοσμη φωνή, μικρό παιδί στα σκοτεινά. Όμως ο φόβος έχει κι αυτός τη δική του γοητεία (γι' αυτό υπάρχουν και ταινίες τρόμου εξάλλου), αμαρτωλή γοητεία, διαφορετική απ' τις άλλες. Όμως δεν παύει να 'ναι γοητεία.
Αν ήμουν μικρό παιδί, θα έτρεμα στη σκέψη της Ερεβώδους Κούκλας το βράδυ, κι επίσης θα περίμενα πώς και πώς να έρθει η ώρα της. Και τα δυο ταυτόχρονα.

Όμως μια που μιλάμε για προσευχές...

 

 

2) Η Κονσόλα Προσευχής

Η μοντέρνα ζωή με τα προβλήματα και τους φρενήρεις ρυθμούς της δυσκολεύει, εμάς τους μουσουλμάνους της Δύσης, να τηρήσουμε τις καθημερινές μας προσευχές με τους σωστούς τύπους. Όμως τώρα υπάρχει λύση! 

Με τη νέα επαναστατική Κονσόλα Προσευχής (πώς να την πω;) μπορούμε να τελειοποιήσουμε την προσευχή μας χωρίς να θυσιάσουμε τίποτα από τον δυτικό τρόπο ζωής και τις απαιτήσεις του.  

Συγκεκριμένα, στις ΗΠΑ υπάρχει από το 2009 η κατοχυρωμένη πατέντα US20100120005A1 του κ. Wael Abouelsaadat, απόφοιτου μηχανικού πληροφορικής του Πανεπιστημίου του Τορόντο, με τίτλο: "Σύστημα και μέθοδος ενίσχυσης τελετών προσευχής και θεραπείας". 
Πρόκειται για διαδραστικό προσευχητικό σύστημα, με βάση έδρασης (= χαλάκι προσευχής) ευαίσθητη προς την πίεση, εξοπλισμένη με αισθητήρες να ανιχνεύουν πού και με ποια σειρά αγγίζουν τα χέρια, τα γόνατα και το μέτωπο του χρήστη. Κατόπιν τα απτικά ειδοποιητικά δεδομένα τροφοδοτούνται σε λογισμικό ανίχνευσης σωματικής στάσης το οποίο δημιουργεί ένα κινηματικό περιτύπωμα του χρήστη εν ώρα προσευχής. Τέλος, μια έξυπνη οθόνη συντονίζει τις στάσεις και κινήσεις του χρήστη με τις κατάλληλες προσευχητικές εκφορές, και σε περίπτωση λάθους ειδοποιεί τον χρήστη με μηχανοκίνητους δονητές ενσωματωμένους στη βάση έδρασης. 

 

96 – Χρήστης
99 – Τελετουργική βάση έδρασης 
98 – Οθόνη προς την κατεύθυνση της Μέκκας 
27 – Κάρτα μνήμης 
130 – Εξωτερική παροχή ισχύος 
 

Δε νιώθω 100% καλά μ’ αυτήν την πλάκα που κάνω στον κ. Wael Abouelsaadat. Στο φινάλε, έτσι το ‘θελε, έτσι το ‘κανε. Είμαι σίγουρος ότι θα είναι καλός μηχανικός, δεν αμφιβάλλω καθόλου. Πάντως ακόμα κι η Ερεβώδης Κούκλα βρίσκω να έχει τη δική της αλλοπρόσαλη γοητεία, ενώ στην προηγμένη τεχνολογία του Διαδραστικού Προσευχητικού Συστήματος δε βρίσκω καμία γοητεία. Τι να πω, ίσως πρώτα είναι κανείς μηχανικός και μετά είναι μουσουλμάνος, χριστιανός, οτιδήποτε. 

Ένα άλλο θέμα είναι ότι η Κονσόλα Προσευχής σίγουρα ευελπιστούσε να κοστίσει κάποια καλά χρήματα (και μόνο η κατοχύρωση ευρεσιτεχνίας στις ΗΠΑ θέλει τα χρήματά της). Οπότε, απευθυνόταν στη μουσουλμανική μεσαία τάξη. Δηλαδή σε λίγους. Ίσως πρώτα είναι κανείς μεσαία τάξη και μετά μουσουλμάνος, χριστιανός, οτιδήποτε. 

Όμως μια που μιλάμε για προηγμένες τεχνολογίες...

 

 

3) Εμπρός Της Γης Οι Κουρασμένοι

Λιώνουν τα νιάτα μας στη βιοπάλη, με τα κομμάτια μας δένει τ' ατσάλι... Όμως τώρα η τεχνητή νοημοσύνη δίνει τη λύση!  
Διαβάζω σε τούτο το άρθρο, με την υπογραφή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για μια Φινλανδική εφαρμογή με ηλεκτρονικό βραχιόλι που παρακολουθεί βιομετρικά στοιχεία των εργατών, π.χ. πόσες ώρες κοιμούνται, πόσα βήματα κάνουν, καθώς και τις αποδόσεις τους στο εργοστάσιο. Όλα αυτά αναλύονται από τους αλγόριθμους της εφαρμογής που στέλνουν feedback στον εργάτη για την ευζωία και τις εργασιακές του επιδόσεις:  

Ο Βίλε Βουαρόλα ήταν από τους πρώτους πέντε εργάτες που φόρεσε το βραχιόλι δοκιμαστικά για τρεις μήνες. Ήταν χαρούμενες που πήρε μέρος στο πρόγραμμα: «Μου έκανε εντύπωση πώς ο καλός ύπνος επηρέαζε την εργασιακή μου απόδοση. Σε συνδυασμό με τις δραστηριότητες αναψυχής, ο ύπνος έπαιζε πολύ σημαντικό ρόλο στη γενική απόδοση της δουλειάς μου»  

Εδώ μιλάμε για κάτι πολύ μεγάλο. Για το τέλος της ιστορίας, την κατάργηση της ταξικής πάλης («Τεχνητή Νοημοσύνη: Βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα, βοηθά στην ευζωία των εργατών»). Πλέον δε θα προχωρά η μέρα με δαγκωμένα χείλη, σηκώνουν τα πανώ και ξεκινάνε: χάρη στην υπερσύγχρονη τεχνολογία, η ανταγωνιστικότητα της επιχείρησης θα γίνει συμβατή με το fitness των εργατών της, Factory2Fit. Στην τεχνητή νοημοσύνη δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Win-win κατάσταση που 'λεγε κάποτε ο ΓΑΠ.

Βλέπω ότι τελειώνουν οι πιλοτικές δοκιμές του προγράμματος -"Worker Feedback Dashboard"- και βγαίνει στην αγορά το έξυπνο βραχιόλι που καταργεί την ταξική πάλη (ποιος να το 'λεγε ότι θα 'ρχόταν απ' τη Φινλανδία;). Εδώ μπορείτε να διαβάσετε και το σχετικό paper της εταιρίας ΤΝ για την ποσοτικοποίηση των εργατών.  

Δεν αντέχω, θα σκαρώσω κάποιο χαζό στιχάκι. Τραγουδίστε το πάνω στο τραγούδι του Μαρκόπουλου: 

Η φάμπρικα δε σταματά 
Δουλεύει νύχτα–μέρα 
Πότε θα δω ανάσταση; 
Η φυσική κατάσταση 
Έχει χτυπήσει κόκκινο, πια δεν τα βγάζω πέρα...
 
Δουλεύω μπρος στη μηχανή 
Στη βάρδια δύο–δέκα 
Μα όμως ήρθε η στιγμή 
Κι έφεραν υπολογιστή 
Μια λύση τεχνοκρατική, δε σκέφτηκ’ η Αλέκα 
 
«Άκουσε, φίλε πλαδαρέ, 
Το fitness είναι χρήμα 
Κομμάτι της παραγωγής, 
Να ‘χεις ποιότητα ζωής, 
Ο ύπνος σου να ‘ν’ ελαφρύς, νυστάζεις κι είναι κρίμα» 
 
Με το βραχιόλι μου σκυφτός, 
Και συνεχώς ονλάιν 
Είμαι το νούμερο οκτώ, 
Μέσα σ’ έναν αλγόριθμο, 
Νιώθω πειραματόζωο, νύφη του Φραγκενστάιν

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αδερφέ, δεν ξέρω τούτο το φεγγάρι
Στης καρδιάς της άδειας τη φυρονεριά
Πούθε τάχει φέρει, πούθε τάχει πάρει
Φωτεινά στην άμμο, χνάρια σαν κεριά.